به نقل از خبرگزاری میزان، با وجود تذکرهای پی در پی در مورد عدم لمس آثار تاریخی، گردشگران باز هم این کار را انجام می دهند و نمی دانند که این اتفاق، چه تبعات جبران ناپذیری را برای این آثار دارد.

دست نزدن به آثار تاریخی و لمس نکردن آنها شاید به نظر برخی گردشگران موضوع چندان با اهمیتی به نظر نرسد اما تخریب گنجینه های ارزشمند کشورمان را موجب می گردد. برای نمونه می توان به نقش برجسته های سربازان هخامنشی در پلکان شرقی کاخ آپادانا در تخت جمشید، اشاره نمود که مثال واضحی از تاثیرات مخرب لمس آثار تاریخی توسط گردشگران می باشد.

در دسترس بودن این نقش برجسته یکی از دلایل دست زدن به آنهاست و این لمس شدن به مرور زمان، موجب صیقلی شدنِ بخش هایی از این آثار شده است. نکته جالب توجه این است که هر نقش برجسته ای که بیشتر در دسترس بوده، بیشتر صیقلی شده و این حکایت از لمس بیشتر توسط گردشگران دارد. آثاری که هزاران سال است سالم مانده اند، به راحتی و به دلیل بی توجهی گردشگران در حال نابودی هستند.

مسعود رضایی منفرد، مدیر پایگاه جهانی تخت جمشید، در این باره اظهار داشت:

این صیقلی شدن به دلیل اثرات شیمیایی چربی دست در مرور زمان است.

وی با اشاره به این که تخت جمشید اکنون درگیر مشکلات مهم تری است، افزود:

امکان مرمت این اثر با لیزر و شستشو با آب وجود دارد و مرمت آن را در نظر داریم.

رضایی منفرد درباره نصب تابلوهای هشدار به گردشگران گفت:

بنر و هشدار به اندازه کافی وجود دارد و مردم باید بیشتر توجه داشته باشند. هر چند که پیش از این وضع بدتر بود و اکنون نسبت به چند سال گذشته گردشگران بیشتر رعایت نمی کنند.

او درباره استفاده از حصار شیشه ای نیز بیان کرد: