تصاویری از پل های اصفهان | در چند قدمی نابودی

هر گوشه از ایران عزیزمان، داستانی از گذشتگان را روایت می کند و صفحه ای از تاریخ را به نمایش می گذارد. ایران، مهد یکی از مهمترین تمدن های جهان بوده و همین موجب شده است تا بناهای باستانی و تاریخی بسیاری در این کشور به چشم بخورد. سرزمین آریایی همچون نگینی بر عرصه خاورمیانه می درخشد و هر آن کس که راهی این خطه شده، محو شگفتی هایش، انگشت به دهان برده است.

اما این روزها، این سرزمین زیبا با چالش های بسیاری دست به گریبان است و تنها با یاری ساکنینش می تواند شکوه خود را باز پس گیرد. ایران زیبایی های بسیاری را در خود جای داده است؛ طبیعت چشمنوازی که دریاها، تالاب ها، کوه ها، جنگل ها و ... همگی شامل آن می شوند و حیات وحشی که هر کسی را به خود خیره می سازد. از سوی دیگر، بناهای تاریخی یکی از مهمترین جذابیت های ایران به شمار می روند که هرساله چشم های بسیاری را به سمت خود جلب می کنند. سازه هایی که در طول هزاران سال، به وسیله مردان و زنان زحمتکش بنا شده اند تا شکوه آریایی را به رخ هر بیننده ای بکشند. در دوران هخامنشی، ایلخانیان، صفویان، زندیه و قاجار و ... بناهایی در ایران قد برافراشتند تا زندگی را برای مردم تسهیل کنند و همچنین یادگاری برای آیندگان باشند. اما آیا این آیندگان، از خون جگرهایی که برای ساخت این بناها ریخته شده خبر دارند؟! آیا می دانند که با چه عشق و محبتی این خشت ها به روی هم گذارده شده تا ایران زیبا، در دنیا جلوه گری کند؟

به یکی از شهرهای تاریخی کشورمان می رویم تا شاهد روایتی تلخ از صفحه روزگار باشیم. اصفهان، شهری سرشار از هنر و تاریخ، که حیاتش را مدیون جوش و خروش زاینده رود است. به لطف حضور زاینده رود، پل ها جایگاه خود را در این سرزمین یافته اند؛ اگرچه این جایگاه، این روزها دچار تزلزل شده است. باید بدانیم که حیات پل های اصفهان، به حیات زاینده رود بسته است چرا که معماری آن ها، به گونه ای ست که حتما باید آب از زیرشان گذر کند تا فروکش نکنند و رو به نابودی نروند. اما دغدغه خشکی زاینده رود تنها یک گوشه از مشکلات این پل های تاریخی است. از سوی دیگر، رفتار نامناسب از سوی مردم و حتا مسوولین همچون نمکی بر زخم باز این پل ها پاشیده می شود. می خواهیم به شهر اصفهان سفر کنیم؛ اما حتما تا الان متوجه شده اید که سفرمان چندان خوشایند نخواهد بود. از دریچه تصاویر به اصفهان می رویم تا روزگار تلخ این سرزمین را تماشا کنیم و ببینیم پل های تاریخی شهر به چه حال و روزی افتاده اند. شاید با تماشای این تصاویر، قدری بیشتر به موجودیت ارزشمند این پل ها پی ببریم و دیگران را نیز از این مهم آگاه کنیم. تصاویر پیش رو، توسط عکاس هنرمند، «شهرام مرندی» برای خبرگزاری ایلنا عکسبرداری شده است.

به ملاقات پل های ناخوش اصفهان می رویم. با کارناوال همراه شوید.

1- جای خالی زاینده رود

در تصویر پیش رو، پل خواجو را می بینید که برای مدتی طولانی، گذرگاه مهم مردم به شمار می رفت اما حالا که زاینده رود خشک شده، خواجو دیگر معبری مهم نیست و ارزش خود را در زندگی روزمره مردم از دست داده است.

2- می شد چیلر نصب کرد

واقعا مساله گرما و سرما اهمیت بیشتری از پل تاریخی خواجو با قدمت چند صد ساله دارد؟ حتا می توان راهکار مناسب تری پیدا کرد مانند استفاده از چیلر، تا نمای بیرونی پل خراب نشود و آجرهای پل صدمه نبینند.

3- مساله مهم رفت و آمد

هر بخشی که به یک بنای تاریخی اضافه می شود باید با تفکر طولانی مدت و در نظر گرفتن تمامی جوانب صورت گیرد. اضافه کردن یک در فلزی به گوشه ای از سی و سه پل، مساله بسیار حساسی ست و صدمات جبران ناپذیری بر این سازه وارد می کند. 

4- یادگار بی فرهنگی

5- پل جویی

پل جویی، مانند بیشتر سازه های اصفهان، به دستور شاه عباس بنا شده و در گذشته محلی برای رفت و آمد کاخ هفت‌دست و کوشک آیینه‌خانه بوده است. پیش تر، از روی این پل جوی آبی می گذشته و همین سبب شده تا نام آن را پل جویی بگذارند. متاسفانه این روزها، با خشکی زاینده رود، حال این پل نیز رو به وخامت گذاشته است. 

6- تَرک ها بر جان پل افتاده اند

7- عشق میلاد و صدف مهمتر است ؟!

متاسفانه، با وجود تمام اطلاع رسانی ها، باز هم عده ای از افراد ناآگاه ارزش بناهای تاریخی را نادیده می گیرند و با خودکار، اسپری، ماژیک، چاقو، کلید و ... به این سازه ها یورش می برند.

8- خواجو، چشم انتظار مرمت

9- پس از مرمت!

10- دیگر چیزی از آجر نما باقی نمانده

11- میهمانان قدر نشناس

12- شکافی بر قلب سی و سه پل

13- مرمت شد؟

متاسفانه استفاده از افراد غیر حرفه ای برای مرمت و رسیدگی به سازه های تاریخی، شرایط این بناها را روز به روز وخیم تر می کند. 

14- سی و پل در انتظار قطره ای آب

15- قلب شکسته پل

این روزها دنیای سی و سه پل مانند همین پنجره شکسته است.

16- به زودی می ریزد ...

17- اینجا گوشه ای از یک سرمایه ملی ست؟!

18- باز هم زخمی بر چهره سی و سه پل

سخن آخر 

سری به شهر اصفهان زدیم و از حال ناخوش این روزهایش خبر گرفتیم. به چند مورد از پل های تاریخی آن نگاهی انداختیم. پل هایی که در انتظار زاینده رود و مرمت، مو سفید کرده اند و فرتوت شده اند. دیدیم که بسیاری از مشکلات این پل ها، ناشی از ناآگاهی ست و همه ما در قبال این ناآگاهی مسوولیم. این تصاویر را با دیگران به اشتراک بگذارید و آن ها را نسبت به رفتار مناسب با بناهای تاریخی هوشیار کنید.

نظرتان درباره این تصاویر چه بود؟

آیا پیش تر از وضعیت بحرانی بناهای تاریخی ایران مطلع بودید؟

هنگام تماشای این تصاویر چه حسی داشتید؟ دیدگاه های خود را با ما در میان بگذارید.