بهترین دسرهای مالزی | آشنایی با انواع کوئه

وقتی از مرزهای سرزمینمان می گذریم و وارد کشور دیگری می شویم، گویی دنیایی را پشت سر گذاشته و به عالم جدیدی پا می گذاریم که تنها تفاوتش در رنگ پوست و زبان مردمان آن جا خلاصه نمی شود. در این جهان جدید، دست روی هر چه که بگذارید، می توانید تفاوت های بسیاری ببینید که برخوردن به شباهتی در این بین، می تواند بسیار هیجان انگیز و قابل توجه باشد. این تفاوت ها می تواند از طرز لباس پوشیدن تا دغدغه های روزانه جامعه را شامل شود. امروز اما ما به سراغ یکی از جذاب ترین تفاوت های ممکن در یک منطقه می رویم و می خواهیم ماجراجویی خوشمزه ای را رقم بزنیم. 

غذاها، خوراکی، دسرها و شیرینی ها، از جمله چیزهایی هستند که در هر منطقه رنگ و بوی مخصوص به خودشان را دارند و این ویژگی های منحصر به فرد فقط مربوط به مواد غذایی و نحوه طبخ شان نمی شود و عجیب نیست ببینیم که غذایی یکسان را در کشورهای مختلف، به شیوه ای متفاوت سرو می کنند. همه این تفاوت های رنگارنگ باعث می شود که گردشگری غذایی، یکی از مهم ترین و پر رنگ ترین بخش های سفر و گردشگری محسوب شود و بسیاری پای در راه بگذارند تا طعم اصیل غذایی را در زادگاه راستینش بچشند. 

امروز، کارناوال به سراغ خوشمزه های کشور مالزی می رود و با قدری کنکاش، با دستی پر از دسر و شیرینی به سوی شما بر می گردد. 

ورود به صفحه سوغات و خوشمزه های مالزی

فرهنگ غذایی مالزی

پیش از آن که یک راست به سراغ دسرهای خوشمزه این دیار برویم، ابتدا نگاهی می اندازیم به فرهنگ غذایی این کشور و سعی می کنیم قدری درباره عادات غذایی مالزی آگاه شویم. 

خوراکی و غذاهای مالزیایی ترکیبی از روش های سنتی و مدرن است و آداب بسیار متنوعی هم در شیوه ی خوردن غذاها رعایت می شود که همه ریشه در چند ملیتی بودن مردمان این سرزمین دارد. مردمان مالزی را می توان به سه قوم اساسی تقسیم کرد: مالایی، چینی و هندی. هر یک از این اقوام فرهنگ خاصی داشته که در غذاهایشان به وضوح قابل مشاهده است و در این کشور در هم عجین شده اند. البته گروه های مهاجر را هم نباید از یاد ببریم، اقوامی که از اوراسیا همه ساله به مالزی مهاجرت می کنند و هر یک علایق و غذاهای سرزمینشان را با خود به همراه می آورند. حقیقت این است که غذاهای مالزی ترکیبی از همنشینی چندین فرهنگ غذایی مختلف هستند که از آن جمله می توان به غذاهای چینی، هندی، تایلندی، هلندی، مالایی و ... اشاره کرد. 

غذاهای مالزی نیز مانند هر سرزمین دیگری، بخش ها و تقسیم بندی های متفاوتی دارند که یکی از جالب ترین و مشهور ترین قسمت های خوشمزه فرهنگ غذایی مالزی، دسرها یا «کوئه»ها هستند که در رنگ ها و شکل های متنوعی بوده و قیافه ای وسوسه کننده دارند. کوئه در لغت به معنای کیک و شیرینی است و اغلب به طیف عظیمی از خوشمزه های فینگرفود و کوچک اشاره دارد. از جمله مواردی که در این دسته بندی می توان دید، انواع کیک، کلوچه، پیراشکی، شیرینی، بیسکویئت و پودینگ بوده که اغلب از انواع برنج و برنج چسبناک (برنج گلوتینوس) تهیه می شوند. 

همچنین جالب است بدانید که دسرهای «کوئه» مختص فرهنگ مالایی نیست و در دیگر کشورها مانند اندونزی، سنگاپور و برونئی نیز با همین نام در میان مردم محبوب اند. محبوبیت کوئه مالایی البته به همین جا محدود نمی شود و در کشورهای دیگری مانند ویتنام، تایلند و میانمار نیز دسرهای مشابهی با نام هایی دیگر دیده می شود.

صرف این دسرها محدود به زمان خاصی نمی شود و در اوقات مختلفی از روز مورد استفاده قرار می گیرند. کوئه ها بسته به آن که در کدام بخش از کشور مالزی تهیه می شوند، در طعم از شیرین، تا نمکی و ادویه دار مختلف هستند. اغلب اوقات برای طبخ کوئه ها از روش بخارپز استفاده می کنند و در پخت آن از ترکیباتی چون نارگیل، شیره نارگیل، گولا ملاکا (شکر پالم) و برگ های نوعی کاج به نام پاندان استفاده می کنند. این در حالی است که بافت اولیه و خمیر کوئه ها را از آرد برنج، آرد برنج چسبان، نشاسته گیاه مانیوک (تاپیوکا) و برنج چسبان تهیه می کنند. از دیگر مواد اولیه رایج این دسرها نیز می توان به آرد ماش و آرد مانیوک اشاره کرد. 

باید بدانید که تنوع کوئه های مالزی بسیار زیاد است و در ادامه تنها با تعدادی از بهترین ها و محبوب ترین ها آشنا می شویم.

1- کوئه لاپیس | Kuih Lapis

یکی از جذاب ترین و وسوسه کننده ترین کوئه ها، همین کوئه لاپیس است که با رنگ ها و لایه های مختلفش، دهان آدم را آب می اندازد. وقتی یک ظرف از کوئه لاپیس را در پیش رو دارید، مقاومت و صرف نظر کردن از خوردن، به نظر دشوار می رسد! 

اگر بخواهیم اسمی برای کوئه لاپیس پیدا کنیم که ما را از هویتش بیش تر آگاه کند، می توان نام کیک لایه ای بخارپز را برایش برگزید! این کوئه خوشمزه و رنگارنگ را نیز مانند دیگر کوئه ها، با استفاده از آرد برنج، شیرنارگیل، شکر و آب تهیه کرده و آن را در 9 لایه روی هم قرار می دهند. کوئه لاپیس در شکل سنتی با استفاده از دو رنگ سفید و صورتی تهیه می شود؛ اما در برخی از موارد مدرن تر و جذاب تر، رنگ های دیگری نیز به لایه های این کوئه خوشمزه می افزایند.

2- باهولو | Bahulu

اگر به دنبال دسری خوشمزه برای همراهی با چای و قهوه عصرانه هستید، باهولو را فراموش نکنید! این کیک های کوچک و اسفنجی و طلایی رنگ، به قدری برشته و در عین حال لطیف اند که محال است بخواهید از خوردنشان صرف نظر کنید. 

برای پخت این کیک های کوچک، از ترکیب تخم مرغ، آرد و شکر استفاده می کنند و اغلب آن ها را به شکل دکمه قالب می زنند. جالب است بدانید که کیک های باهولو، پای ثابت شیرینی های عید فطر در کشور مالزی هستند، با این حال فرقی نمی کند چه زمانی به این کشور سفر کرده اید، این خوراکی خوشمزه را می توانید در بسیاری از فروشگاه های بزرگ بیابید.

3- بینگکا اوبی | Bingka ubi 

 بینگکا اوبی یکی دیگر از دسرهای مالایی است که قیافه ای زرد رنگ، جذاب و ژلاتینی دارد و در برش ها و قطعه های کوچک سرو می شود. این دسر نسبتا شیرین، ترکیبی خوشمزه از موادی مانند تاپیوکا رنده شده، شیر نارگیل، کاسترد و عصاره برگ پاندان است که در انتها و پس از طبخ، با لایه ای از نارگیل رنده شده پوشانده می شود. 

بینگکا اوبی دسری ساده اما دوست داشتنی است که در نقاط مختلفی از شهر کوالالامپور می توانید آن را امتحان کنید. به طور مثال اگر به مرکز خرید معروف گاردنز در مگامال مید وَلی (Mid Valley Megamall) می روید، سری به رستوران واقع زیرزمین بزنید و از دسرهای بیگکا اوبی بچشید. 

4- سری موکا | Seri muka

 سری موکا، کوئه ای دو رنگ و چشم نواز است که لایه زیرین آن سفید و لایه بالایی، رنگ سبز زیبایی دارد. برای طبخ این کوئه، ابتدا برای لایه زیرین برنج چسبان را بخار پز کرده، شکل داده و کنار می گذارند. سپس برای لایه بالایی، کاسترد را با عصاره برگ پاندان ترکیب کرده و لایه ای سبز و خوشرنگ تهیه می کنند. در انتها نیز دو لابه را روی یک دیگر قرار می دهند و سری موکای خوشمزه شما آماده است!

مثل دیگر کوئه ها نیز شیر نارگیل، نقشی اساسی در تهیه هر دو لایه این کوئه خوشمزه دارد و طعمی کرم مانند به برنج چسبان و لایه نخست کوئه می دهد. جالب است بدانید که در سال 2009 سازمان میراث غذایی مالزی، سری موکا را جزو یکی از 100 غذا و نوشیدنی تاریخی مالزی اعلام کرد. بنابراین در سفرتان به کوالالامپور، جای هیچ بحثی نیست که تنها برای یک بار هم که شده، سری موکای خوشمزه را امتحان کنید.

5- کوئه کتایاپ | Kuih ketayap

کوئه کتایاپ، کوئه دادار و یا گولونگ دادار همه به یک نوع کوئه اشاره دارند که اتفاقا یکی از محبوب ترین ها در نوع خودش است. برای آن که کوئه کتایاپ را از میان باقی تشخیص دهید، کافی است به دنبال رولتی کوچک و سبز رنگی باشید که با موادی قهوه ای رنگ پر شده است. وقتی قدری از آن بچشید در ابتدا مزه همیشگی کوئه ها و پنکیکی از  آرد برنج به زیر زبان تان خواهد آمد و سپس با ترکیب جالب و شیرین نارگیل های میانش خوشمزگی اش تکمیل می شود. 

برای آن که بتوانید قدری از این کوئه های معروف بچشید، نیاز نیست چندان وقت زیادی بگذارید. مثلا اگر سر و کارتان به مرکز خرید معروف کی ال سی سی در مرکز شهر افتاد، سری هم به کافه لا کوکور (La Cucur) بزنید و کوئه کتایاپ هایش را از دست ندهید.

6- پولوت اینیتی | Pulut inti

گرچه تقریبا تمام کوئه ها شکلی خاص و جذاب دارند؛ اما می تواند به پولوت اینیتی لقب یکی از متفاوت ترین ها را داد! این دسر خوشگل نیز ترکیبی از برنج چسبان و بخارپز است که در ادامه با شیره نارگیل تزئین می شود. اما این تمام ماجرای تزئین و آماده کردنش نیست و در انتها مقداری از این ترکیب را در میان برگ های گیاه موز پیچیده و با آن بسته بندی اش می کنید. لقمه های کوچک پولوت اینیتی در انتظار شماست.

7- اونده اونده | Ondeh ondeh

یکی دیگر از دسرهای خوشمزه و پرطرفدار مالایی که به هنگام عصرانه و نوشیدن چای آورده می شود، کوئه های اونده اونده است که به شکل توپ هایی کوچک و سبز رنگ به چشم می خورند. گازی به این دسرهای جذاب بزنید و از طعم متفاوتش لذت ببرید. 

اونده اونده نیز از برنج چسبان و عصاره برگ های پاندان تهیه شده و در نهایت نیز با پودر نارگیل تزئین و سرو می شود. قسمت متفاوت این کوئه ها، مرکز و مغز آن است که با شکر قهوه ای پالم پر شده است. 

یکی از بهترین جاهایی که می توانید اونده اونده با کیفیت و اصیل را نوش جان کنید، رستوران نیونا کالرز (Nyonya Colors) در طبقه همکف مرکز خرید مید ولی (Mid Valley Megamall) کوالالامپور است. 

8- پولوت پانگانگ | Pulut panggang

پولوت پانگانگ هم گرچه از مواد اولیه ای چون برنج چسبان و نارگیل تهیه می شود، اما قطعا گزینه ای متفاوت و جدید محسوب می شود. این کوئه که در هر منطقه به گونه ای تهیه می شود، ترکیبی از برنج چسبان است با مواد مختلف که درون برگ های موز پیچیده می شوند. البته عجله نکنید! هنوز پولوت پانگانگ آماده نشده و حالا وقتش است که کوئه های چیده شده را بر روی زغال بگذارند و کبابش کنند.

انتخاب آن که برنج های چسبان را دقیقا با چه موادی ترکیب کنند، کاملا بسته به منطقه و محل تهیه این دسرهای خوشمزه دارد. از جمله مواد رایج می توان به سس کاراملی نارگیل، پودر میگوی خشک شده و ترکیبی از گوشت گاو اشاره کرد. 

9- کوئه چووی | Chwee kueh

چووی، کوئه ای ساده و خوشمزه است که از ترکیب آرد برنج و آب تهیه می گردد و سپس درون قالبی کوچک قرار داده می شود. پس از آن قالب های برنج را بخارپز کرده و کاپ کیک هایی برنجی به دست می آورند. پیش از آن که به زمان سرو کوئه ها نزدیک شوند، روی آن ها را با لایه ای از سس فلفل تند و ترشی تربچه می پوشانند.

جالب است بدانید که کوئه چووی از آن دسرهاست که نه تنها در مالزی، بلکه در کشورهای دیگر مانند سنگاپور نیز محبوبیت دارد و اغلب در وعده صبحانه صرف می شود. 

10- پولوت تکان |  Kuih Pulut Tekan

 باید بدانید که کوئه جذاب و خوشمزه دیگری انتظارتان را می کشد. شکل متفاوت این کوئه ها شاید جایی را برای تعریف و تمجید از طعمشان باقی نگذارد. ظرفی از پولوت تکان ها را مقابل خود بگذارید و از دیدن بافت و رنگ های سفید و آبی اش لذت ببرید. 

کوئه های پولوت تکان را که با نام کوئه پولوت تای تای هم می شناسند، با ترکیبی از برنج های چسبان فشرده و رنگ طبیعی حاصل از گل های آبی گیاه لوبیا می پزند. البته این تمام داستان خوشمزه پولوت تکان نیست، چرا که در انتها، لایه ای قهوه ای رنگ و خوشمزه از کایا را روی این کوئه می کشند. خوب است بدانید که کایا در واقع مربایی ترکیبی از تخم مرغ و نارگیل است که در مالزی تهیه می شود.

11- کوئه انگ کو | Angku Kuih

انگ کو، کوئه مشهور دیگری است که با نام «کیک لاک پشتی قرمز» هم شناخته می شود. وقتی نگاهی به این کیک های کوچک و قرمز رنگ بیاندازید، متوجه خواهید شد که بی دلیل، این اسم بانمک را روی کوئه ها نگذاشته اند. این کوئه ها نه تنها شکل، که نحوه طبخ خود را مدیون فرهنگ غذایی چینی هستند. کوئه انگ کو را به شکل لاک پشت می پزند؛ چرا که چینی ها معتقدند خوردن لاک پشت موجب طول عمر می شود و در نهایت فرد، از بخت و اقبال خوبی برخوردار خواهد شد.

برای پخت انگ کو، برنج های چسبان را با خمیر مخصوص ماش پر کرده و در انتها و پس از شکل دادن، بر روی برگ های موز، بخار پز می کنند. 

12- وجیک | Wajik

شاید از رنگ قهوه ای این کوئه خوشتان نیاید، اما لحظه ای هم در خوشمزه بودنش شک نکنید. برای تهیه کوئه وجیک هم ترکیب برنج چسبان و فشرده با شکر پالم و شیر نارگیل کاربرد دارد، اما پس از آماده شدن ترکیب اولیه بر روی برگ های موز گذاشته شده و برای سرو آماده می شود. 

وجیک نیز از آن دست دسرهاست که تنها محدود به مالزی و مردمان مالایی نمی شود و در کشورهای دیگری چون اندونزی و برونئی محبوبیت دارد.

13- پای تی | Pie tee

پای تی، یکی دیگر از متفاوت ترین کوئه های مالایی است که پوسته آن، نوعی شیرینی ظریف و نازک بوده که درون آن با مخلوطی از سبزیجات خرده شده و ادویه دار پر می شود. این پوسته در واقع از خمیرابه تهیه شده و سپس با قالب زدن و سرخ کردن آن، به کاسه هایی شیرین بدل می گردد. در انتها هم این کاسه ها را با ترکیب ادویه دار سبزیجات کامل می کنند. 

14- ناگاساری | Nagasari

همیشه باز کردن بسته ها جالب و هیجان انگیز است! ناگاساری بسته ای سرپوشیده و مرموز در برابر شماست که با کنار زدن برگ های موز، راز خوشمزه اش را کشف خواهید کرد. با باز کردن برگ های موز، به قسمت سفید و وسوسه کننده ناگاساری می رسید که آمیزه بدیعی از برنج، آرد ذرت، شیر نارگیل و البته قطعه ای موز است. 

برای پخت ناگاساری ابتدا برنج، آرد ذرت و شیر را با یک دیگر مخلوط کرده و بر روی گاز می پزند. پس از آن مخلوط به دست آمده را با لایه های موز پوشانده، سپس درون برگ های موز گذاشته و در نهایت بسته برگ پوش را بخار پز می کنند. 

15- پوتو پیرینگ | putu piring

پوتو پیرینگ نیز از آن کوئه هاست که با اسامی مختلفی در میان مردم شناخته می شود. از دیگر نام های این دسر خوشمزه می توان به پوتو منگکوک، کوئه توتو، کوئه آیو و ... اشاره کرد. مواد اولیه پخت پوتو پیرینگ نیز تفاوتی با دیگر کوئه ها ندارد و از آرد برنج و آرد برنج چسبان تهیه می شود. از دیگر موادی که در تهیه پوتو پیرینگ به کار می رود، می توان به بادام زمینی، پودر نارگیل و شکر پالم اشاره کرد. 

پوتو پیرینگ به شکل دیسک های ضخیم درست شده و در انتها برای سرو، روی برگ های موز یا بامبو قرار داده می شود.

سخن آخر

با هم گشتی خوشمزه در میان شیرینی های معروف مالایی زدیم و همان طور که گفتیم این ها تنها تعدادی از کوئه های معروف مالزی بودند.

شما در سفر خود به مالزی از این شیرینی ها خورده اید؟

کدام مورد را بیش از باقی دوست داشتید؟

نظرات و خاطرات خود را با ما در میان بگذارید و بگویید این بار به سراغ معرفی فرهنگ غذایی کدام کشور برویم.