دهکده ناشنوایان

گویش مردمان روستا همیشه با مردمان شهر متفاوت بوده است، اما مردمان این روستا به زبان متفاوتی صحبت می کنند.

زبان اشاره خاص، که طی سالها بوجود آمده و به عنوان سنتی ارزشمند، به نسل های بعد منتقل می شود.

نیاز به برقراری ارتباط، همدلی با افراد ناشنوا روستا و نزدیکی خانواده ها یه یکدیگر، دلیل تمایل آن ها به استفاده از زبان اشاره است.

در ادامه با این روستا و مردمانش بیشتر آشنا می شویم.

 

دهکده ناشنوایان ( Death Valley )

روستا Bengkala در نزدیکی شهر بالی، کشور اندونزی قرار دارد.

جمعیت 3000 نفری آن همگی به وسیله زبان اشاره Kata Kolak با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و این در حالی است که تنها 50 نفر از آنها ناشنوا هستند.
درصد افراد ناشنوا در این منطقه، به نسبت جمعیت آنها بسیار و تقریبا 15 برابر میانگین جهانی است .

افسانه و باورهای محلی

اگر علت را از افراد مسن و خرافاتی پرس و جو کنید ، آنها افسانه قدیمی را برایتان بازگو می کنند.
داستان جنگ بین دو انسان دارای نیروی جادویی، که در نهایت یکدیگر را نفرین کردند و گوش و زبان یکدیگر را بستند.
بنابراین اعتقاد این افراد این است، که ناشنوایی یک نفرین است. نفرینی شوم که دامن گیر اهالی می شود.
اما عده ای دیگر ، ناشنوایی را نه تنها معلولیت و محدودیت نمی دانند، بلکه آن را موهبت و برکتی از طرف خدای ناشنوایان Dewa Kolok می دانند.

 

توضیح منطقی

خرافه از جهل می آید ولی امروزه با پیشرفت علم، توضیحی منطقی و قابل قبول برای این مساله وجود دارد و آن ژن DFNB3 است.
این ژن مغلوب و جغرافیا محور که به صورت گسترده و بیش از 7 نسل در بین جمعیت این روستا وجود داشته ، باعث کوتاه شدن گیرنده های حسی سلول های مویی داخل حلزون گوش و در نتیجه ناشنوایی می شود.

سنت قدیمی روستا، راه حل مساله

به علت مغلوب بودن این ژن، والدین شنوا ممکن است فرزند ناشنوا داشته باشند، یا مادر پدری ناشنوا ، فرزندی با شنوایی کامل و بی عیب داشته باشند.
بنابراین طبیعی است که آنها برای ارتباط برقرار کردن با یکدیگر از زبان اشاره استفاده کنند.
با دانستن این موضوع که آمار افراد با اختلال شنوایی در گذشته بیشتر هم بوده، نیاز به برقراری ارتباط باعث اولویت پیدا کردن حرکت دست و اشاره نسبت به صحبت کردن شده است.
با گذشت سال ها، حرکات، علائم و نشانه ها کامل تر شده و زبان اشاره Kata Kolak توسط روستاییان بوجود آمده.
اهالی این منطقه با دوستان، اقوام و حتی همکاران خود به وسیله زبان اشاره ارتباط برقرار می کنند.
حتی در مدارس، معلمان به این زبان تدریس کرده و درنتیجه دانش آموزان عادی و ناشنوا در کنار یکدیگر و در یک مدرسه تحصیل می کنند.

نام محلی Kolok لقبی برای افراد ناشنوا

امروزه افراد kolok در این روستا نه تنها مورد تبعیض یا ترحم قرار نمی گیرند بلکه در نظر دیگران افراد قوی، با اراده، صادق و وفادار نیز هستند.

آنها حتی به عنوان ، هانسیپ یا نگهبان غیر نظامی روستا و یا پکالانپ ، نگهبان سنتی بالی، استخدام دولت می شوند.
شهردار bengkala می گوید: که یک نگهبان Kolok حتی وظیفه شناس تر و منظم تر است.
آنها افراد صبوری هستند که حتی در مقابله با برخورد بد بعضی از افراد، که موجب آزردگی خاطرشان می شوند، عکس العملی نشان نمی دهند.
اما در مقابله با مهاجمان به روستا و دزد ها به شدت سخت گیر و خشن هستند.
در درگیری ها نیز به علت اینکه فریاد فرد را نمی شوند تهاجمی تر برخورد می کنند.

جوانان Bengkala

نسل جوان ناشنوا، راه جدیدی برای ارتباط با دنیای پیرامون خود پیدا کرده و آن استفاده از تلفن های هوشمند و شبکه های اجتماعی است.

همین طور عده ای برای یادگیری زبان اشاره بین المللی و تحصیلات از روستا به مدارس ناشنوایان شهر رفته اند.

با وجود تمامی این تلاش ها، تنها 5 دهکده از این منطقه بزرگ روستایی دارای سواد هستند.

 

گردشگری

در طی سالهای اخیر این روستا میزبان بازدید کنندگان بین المللی، جامعه شناسان و توریست های ناشنوا بسیاری بوده است.

مهم ترین جاذبه روستا برای مسافران طی 30 سال گذشته Janger Kolok یا رقص ناشنوایان است، که توسط افراد kolok اجرا می شود.

پیشنهاد کارناوال

هرچند که در تقویم بالی مناسبت ها و فستیوال های بسیاری از جمله وجود دارد اما، با توجه به بارش باران های فصلی، بهترین زمان برای سفر به بالی از ماه می تا اکتبر است.

سفر به این روستا، با پرداخت هزینه رفت و آمد و اقامت در خانه های، روستایی آنقدر هم زیاد نمی شود که همنشینی با مردمان ساده و صمیمی این روستا را از دست بدهید.

گردش در طبیعت بکر و زیبایی اطراف روستا، امتحان کردن غذاها ی محلی و یاد گرفتن تعدادی از علائم زبان اشاره Kata Kolak نیز خالی از لطف نیست.

 

ویدیو رقص ناشنوایان روستا Bengkala

با عذرخواهی قبلی از کیفیت پایین ویدیو.

سخن آخر

هرچند که بنا بر نیازی که در جامعه وجود داشته، نوع ارتباط آنها تغییر پیدا کرده اما احترامی که برای افراد ناشنوا قائل هستند مثال زدنی است.

با این حال، برخورد محترمانه و بدون تبعیض با افراد معلول در جوامع پیشرفته حتی، موضوعی است که هنوز جای بسیار برای فرهنگ سازی دارد.