صدای آرامش بخش رودخانه به همراه موسیقی دل انگیز

با احساس بخوان؛ هنگامی که گوش جان می سپاری به این نوا… تصور کن به دامنه ی کوه رفته ایم امروز و صدای جاری شدن برف های سال گذشته گوشمان را پر کرده. موسیقی دل انگیزی نواخته می شود همزمان و حال خوشی ما را فرا می گیرد. کوله باری اندک بسته ایم تا راهی سفری کوتاه به دامنه های سرسبز کوه های اطراف شویم و با صدای رودخانه انس بگیریم. می گویند هر چه بالا تر بروی آب پاک تر و گواراتر است. ما نیز تا حد توان پیش رفته و جایی که زمینی هموار و درختی، سایبان داشته باشد اطراق می کنیم. نوایی دل انگیز و شنیدنی داریم و با آن فیض می بریم. با کارناوال هم سفر شده ای. میان راه به گل های گوناگونی بر می خوری.. پروانه ها در هوای پاک کوهستان می رقصند و حشرات جشن شادمانی گرفته اند. رودخانه ی کنارت تا انتهای مسیرت همراه تو است و از کنار آن کوه پیمایی می کنی. کمی جلو تر لاک پشتی کوچک نظاره می کنی که لب رودخانه آرمیده. آن را با احتیاط بر میداری تا نگاهش کنی و او مدافعانه درون لاک اش فرو می رود. با خود فکر می کنی که با خودم ببرمش یا نه و ... بعد از اندکی تصمیم خود را می گیری. بوته های خار نیز این اطراف روییده اند و مناسب برای برپایی یک آتش می باشند. این بالا هوا خنک است. چند بوته خار جمع می کنی به همراه چوب خشک تا در مقصدت آتشی برپا کنی. شاید آنجا دلت بخواهد چای آتیشی بنوشی. در کنار این نوا می چسبد. به مقصد می رسی عاقبت و فضا مناسب عکس گرفتن نیز هست. کوله بار را زمین گذاشته، دستی درون آب یخ رودخانه می بری و بر و رویت را با آن صفا می دهی. به! چه هوایی، چه رودخانه ی تمیزی.. چه صدای آرامش بخشی دارد. دلم خواست. چایت را آماده کن و این آهنگ را گوش بده.