تصاویری از زیبایی های افغانستان | همسفر با عکاس آمریکایی

بسیاری از سرزمین های زیبا و تماشایی در دنیا، به خاطر مسایلی چون نبود امنیت، توجه گردشگران را به خود جلب نمی کنند و افراد کمی حاضر می شوند تا خطرهای پیش رو را بپذیرند و به سفر در این مناطق بپردازند. یکی از سرزمین ها، افغانستان است. افغانستان طبیعتی تماشایی دارد و مانند همه دنیا، جلوه های زیبایی از آفرینش را در بر می گیرد؛ اما مسایلی چون تروریسم، انفجارهای پی در پی، حضور طالبان و ... باعث شده تا کمتر کسی حاضر شود پا در این کشور بگذارد. متاسفانه این همسایه کشورمان، در فهرست ناامن ترین سرزمین های دنیا قرار دارد و همین سبب شده که حتا ما ایرانی ها، با وجود فاصله خیلی کم، ریسک آن را نپذیریم که از اینجا دیدن کنیم.

اما عکاس و کوله گردی به نام متیو کارستن (Matthew Karsten)، افغانستان را به عنوان یکی از مقاصد سفرش برگزیده و راهی این سرزمین شده است. متیو، اهل آمریکاست و از سال 2010 تا 2017 به پنجاه کشور دنیا سفر کرده است. البته او به تازگی به خاطر زندگی با همسرش به آمریکا برگشته و تصمیم دارد که از این پس، تنها شش ماه از سال را در سفر بگذراند. تابستان سال پیش، این عکاس ماجراجو، کوله بار خود را برداشت و راهی افغانستان شد. البته باید بدانید که متیو، انسان بی پروایی نیست و با دقت تمام مقصد سفرش را انتخاب کرده است. او به این نکته توجه داشته که به نقاط خطرناک و به اصطلاح در وضعیت قرمز قدم نگذارد و برای این گشت و گذارش، به مناطق کوهستانی شمال شرقی افغانستان رفته است. متیو دو هفته تمام را تنها با یک کوله در افغانستان سپری کرده و خاطرات سفرش را با دنیا به اشتراک گذاشته است. او هرگز بر این باور نیست که افغانستان مکان امنی برای سفر محسوب می شود و در این باره می گوید:

درست است! افغانستان کشور امنی به حساب نمی آید و مکان های بسیاری در اینجا از امنیت لازم برخوردار نیستند. اما این کشور ویژگی های دیگری هم دارد؛ همچون طبیعت زیبا، مردم مهربان و مهمان نواز که متاسفانه هیچ گاه در خبرها، حرفی از این نکات مثبت افغانستان نمی زنند. خیلی راحت است که بدون دیدن مردمی، از آن ها مطالبی بنویسید و به نکوهش شان بپردازید، اما باید بدانید که مردم افغانستان هم مانند دیگر نقاط دنیا، آرزو دارند، می خواهند زنده بمانند و به دنبال شادی و خوشبختی برای خود و خانواده شان هستند.

من آن قدر خوش شانس بودم که در حین سفر تابستان گذشته، زیبایی های افغانستان را تجربه کردم و با افغان ها، صمیمی شدم و خاطرات سفرم را به اشتراک گذاشتم تا تمام دنیا، حقیقت را درباره افغانستان بدانند...

در ادامه تصاویری از این گشت و گذار متیو می بینیم و بیشتر، با جلوه های زیبای افغانستان آشنا می شویم. سفر به منطقه واخان، تماشای رشته کوه هندوکش، هم نشینی با مردم افغان، نوشیدن شیرچای، گذر از روی رود واخان، همگی تجربیات متیو هستند و ما می خواهیم در این خاطرات سفر دلپذیر او شریک شویم.

کارناوال را در این سفر تماشایی به کشور همسایه همراهی کنید.

1- رشته کوه هندوکش

در پیش روی تان بخشی از کوه های رشته کوه هندوکُش را می بینید که در ادامه کوه های هیمالیا کشیده شده است. درازای این رشته کوه به 600 متر می رسد. در نامگذاری اینجا داستان عجیبی نقل می شود. می گویند در گذشته زمانی که اسرای هندو را جا به جا می کردند، چون به این ناحیه می رسیدند از فرط سرما تلف می شدند و همین سبب شد تا اینجا به نام به هندو کُش معروف شود.

2- منطقه واخان

منطقه کوهستانی واخان (Wakhan) در شمال شرقی افغانستان قرار دارد و بخشی از استان بدخشان (Badakhshan) شمرده می شود. اینجا ناحیه ای ست باریک به طول 400 کیلومتر که در میان کشورهای تاجیکستان، چین و پاکستان احاطه شده است. دو رشته کوه، نیز در این خطه قرار دارد که بر طبیعت کوهستانی واخان صحه می گذارد؛ رشته کوه هندوکش در جنوب و پامیر (Pamir) در شمال. عکاس از اینجا به عنوان یک راهروی طولانی یاد کرده است که با توجه به شکل باریک و درازش، چندان هم نامربوط نیست. 

3- پیاده گردی در طبیعت واخان

4- هم نشینی با مردم دوست داشتنی افغان

5- گذر از روی رود واخان

از رود واخان با نام هایی همچون «آب واخان» و «واخان دریا» نیز یاد می کنند. این رودخانه در دو کشور تاجیکستان و افغانستان جاری ست. آب وخان، از کوهستان هندوکش سرچشمه می‌گیرد و در نهایت با گذر از پستی ها و بلندی های زیاد، با پیوستن به رود پامیر، رود پنج (Panj River) را ایجاد می کند. رنگ آبی روشن این رودخانه، ناشی از صخره های سرخ رنگی ست که آب در میان شان جریان دارد. همچنین، یخچال های طبیعی که آب این رود زیبا را تامین می کنند نیز در این رنگ شفاف و چشم نواز بی تاثیر نیستند.

6- محو تماشای طبیعت دست نخورده

7- غژگاوها در بلندی های افغانستان

آیا تا به حال نام غژگاو به گوش تان خورده است؟! در تصویر دو راس از این حیوان را مشاهده می کنید. غَژگاو یا یاک (yak) گونه ای گاوسان مو بلند است که مانند اسب، دمی بلند دارد. برخی نواحی در افغانستان، هیمالیا، فلات تبت و مغولستان زیستگاه این حیوان شمرده می شوند. 

8- یورت نشین های قرقیزی

در برخی مناطق افغانستان، اقوام قرقیزی زندگی می کنند. این افراد تا حدودی چادرنشین به حساب می آیند و با گله حیوانات شان از دره ای به دره دیگر نقل مکان می کنند. اقوام قرقیزی در نوعی چادر به نام یورت (Yurt) روزگار می گذرانند که از پشم گوسفند تهیه شده و به راحتی قابل حمل و نقل است. در تصاویر پیش رو، نمونه ای از این چادرهای صحرایی را می بینید.

9- شیرچای

هر دو قوم یاخی و قرقیزی نوعی نوشیدنی به نام شیرچای می نوشند. ترکیب شیر و چای را می شناسیم، اما نکته جالب، اضافه کردن نمک به این نوشیدنی ست! مردم این ناحیه، همان گونه شیرچای را می نوشند که ما در کشورمان چای می نوشیم. آن ها برای صبحانه، پس از ناهار و هر زمان دیگری نوشیدنی محبوب شان را از یاد نمی برند. جالب آن که افغان ها عکاس را هم به این نوشیدنی خاص عادت داده بودند و او، پس از ترک افغانستان تا مدت ها دلتنگ شیرچای می شده است. 

10- نگاره های تاریخی

عکاس همسفرمان، در یکی از روزهای پیاده گردی اش در افغانستان، با سنگ نگاره هایی مواجه شده است که در تصویر، مشاهده می کنید. اما نکته عجیب آن که همراه و راهنمای او در سفر، هیچ اطلاعاتی درباره این سنگ نگاره ها نداشته و بنابر گفته هایش، افغان ها حدس می زنند که این ها متعلق به هزاران سال پیش باشند.

11- مدرسه ای برای روستاییان افغان

موسسه آسیای مرکزی، نام سازمانی غیرانتفاعی‌ست که در سال 1996 توسط جین هواِرنی (Jean Hoerni) و گرک مورتنسن (Greg Mortenson) پایه ریزی شد تا به افزایش سطح آموزشی در آسیای مرکزی کمک کند. در تصویر مدرسه ای با سه اتاق را می بینید که توسط این سازمان برای روستاییان کشور افغانستان ساخته شده است.

12- آسایش در قلب طبیعت

13- چادرهای سورمه ای بانوان افغان

شاید برای تان جالب باشد که به گفته عکاس، بانوان افغان چادرهای سورمه ای رنگ می پوشند؛ همچون خانمی که در تصویر همراه کودکانش در حال گذر است.

14- آرامگاه قوم قرقیز

تصویر پیش رو در روستای بازگنبد یا بوزایی گنبد واقع در منطقه واخان عکسبرداری شده است و آرامگاه مردم قرقیز را به نمایش می گذارد.

15- پخت غذا در خانه های سنگی 

16- شتر دو کوهانه

شتر دو کوهانه یا شتر بلخی را در این تصویر می بینید که در شرق دور، آسیای میانه و خاورمیانه زندگی می کند. عشایر کوچ نشین آسیای مرکزی، مغولستان و شمال چین این نوع شتر چین را اهلی کرده اند و حال، برای حمل و نقل و کارهای سخت اهلی از آن استفاده می کنند.

سخن آخر

با یک عکاس و کوله گرد آمریکایی همراه شدیم و سفری تماشایی به کشور افغانستان داشتیم. البته در این گشت و گذارمان، از مناطق خطرناک افغانستان فاصله گرفتیم و به نواحی شمال شرقی افغانستان سفر کردیم. رشته کوه هندوکش، هم نشینی با مردم افغان، گذر از رود واخان و ... همگی از تجربیات سفرمان بود.

نظر شما درباره این تصاویر چه بود؟

پیش از این، با طبیعت تماشایی افغانستان آشنایی داشتید؟

آیا عکس های اینجا شما را برای سفر وسوسه کرد؟

دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.