فستیوال عقاب طلایی | مغولستان

به دام انداختن عقابی آزاد ، رام کردن و به شکار فرستادنش ، مهارتی است که قبایل قزاق برای بقا در دشت های سرد بدست آورده اند.

در قزاقستان از قرن هفدهم تا به امروز، این شیوه شکار رایج بوده و امروزه به شکل فستیوالی درآمده برای نشان دادن این ارتباط عمیق بین انسان و شکارچی آسمان ها.

در ادامه از این فستیوال و بانیان آن ، یعنی عقاب طلایی و داستان اسارتش بیشتر می گوییم...

عقاب ها در فستیوال...

این فستیوال برای اولین بار در سال 1999 و با شرکت 75 شکارچی در مغولستان برگزار شد.

از آن زمان ، هرساله شکارچیان مناطق مختلف ، برای رقابت و به رخ کشیدن مهارت خود در اواخر سپتامبر، به  شهر " Bayan-Ulgii " می آیند.

 مراسم با رژه شکارچیان و به نمایش در آوردن لباس های سنتی و وسایل شکارشان شروع می شود.

مسابقه اصلی بر سر پوست روباهی است که بر پشت اسبی گذاشته شده و شروع به دویدن می کند. عقاب ها باید پوست را گرفته و پیش صاحبشان بیاورند.

در این بخش سرعت ، چابکی و هماهنگی بین عقاب و شکارچی سنجیده می شود.

مسابقات جانبی نیز ، در زمینه های اسب سواری ، تیراندازی با کمان و بازی های محلی برگزار می شود.

مسابقات، جشن، موسیقی و رقص محلی به مدت دو روز ادامه دارد و در انتها جوایزی به بهترین شکارچی و بهترین لباس محلی داده می شود.

فستیوال عقاب طلایی، به عنوان میراث فرهنگی در یونسکو ثبت شده است.

ویدیویی تماشایی از فستیوال...

عقاب ها سوار بر اسب، به شکار می روند...

بیش از دو قرن است که قبایل قزاق ، از عقاب طلایی تربیت شده برای شکار استفاده می کنند.

طبق افسانه ها ، شکار با عقاب تا قبل از بارش اولین برف نباید انجام شود. بنابراین ، پس از سپید شدن دشت ها از اولین برف ، مردان قبیله که بی صبرانه منتظر بودند ، به همراه عقاب هایشان ، سوار بر اسب به سمت ارتفاعات حرکت می کنند.

بعد از رسیدن بر بلندی ، صبر می کنند تا شکار مناسب را ببیند. آنگاه چشم بند عقاب را باز می کنند و او به محض دیدن شکار ، پرواز می کند و به تعقیب خرگوش یا روباه و گرگ (که معمولا برای پوستشان شکار می شوند ) می رود.
عقاب به سرعت و با چالاکی خود را بالای سر شکار می رساند، با منقار تیز خود ، زخمی اش می کند و بر روی او خیمه می زند تا صاحبش سوار بر اسب برسد.

تکه ای گوشت تازه و گرم، سهم او از شکاریست که اگر آزاد بود، غنیمت خودش بود.

شکار شکارچی...

سوال این است که ، این حیوانات آزاد ، مغرور و بلند پرواز چگونه شکار و رام انسان ها شده؟

در واقع او شکار طمع خود شد ، آزادیش را به طعمه  ای دست خورده فروخت که از آن تنها اسارت نصیب اش شده است.

قزاق ها با کار گذاشتن تله و گذاشتن طعمه بر روی آن ، این عقاب های با شکوه را به دام می اندازند.
برای چندین ماه، آن ها در قفسی درون چادر و محل زندگی صاحبشان زندانی اند، تا به صدا و بوی آن ها عادت کنند. حتی به هنگام خواب نیز در کنار شکارچی خود هستند تا به او خو کنند.
بعد از آن که عقاب به همراهی با شکارچی عادت کرد ، هفته های متوالی آموزش می بیند تا تعادل خود را با چشمان بسته، برای نشستن بر روی دست شکارچی، به هنگام سواری بر اسب حفظ کند.
سخت ترین مرحله، آموزش دادن عقاب برای برگشتن به شکارچی بعد از رها شدن است.

البته عقاب نگون بخت بعد از این مدت طولانی، درسش را یاد گرفته، خوب می داند که همنشین انسان و اسب ها شده، نگرانی شکارچی بی مورد است!

ویدویی از شکار با عقاب...

پیشنهاد کارناوال

تورهای بسیاری از 1669 تا 1230  دلار برای بازدید از فستیوال وجود دارند که با برنامه ریزی مناسب، امکان بازدید از شهر، طبیعت و اقامتی راحت را برای شما فراهم می کنه.

اما، اگر قصد شما از سفر، علاوه بر بازدید از این فستیوال، آشنا شدن با فرهنگ قبایل آنها هم هست، برای شما پیشنهاد بهتر و ارزان تری داریم.

از فرودگاه شهر " Ulaan battar " با پروازی دو ساعته به غربی ترین شهر مغولستان " ulgii " برید.

می تونید تا روز فستیوال در شهر اقامت داشته باشید و یا به ناحیه " Oigor Gol " که محل زندگی شکارچیان هست برید، کمپ بزنید و یا بهتر از آن مهمان یکی از خانواده ها بشید و در چادر آن ها اقامت کنید. با رسوم و زبان محلی آن ها آشنا بشید و یک روز کامل را با آنها و به روش آنها زندگی کنید.

طبیعت گردی و کمپینگ در کوه های "  Tavan Bogd  "را هم از دست ندید، با کوهپیمایی پنج ساعته می تونید به بالای آن برسید و از مناظر بی نظیر اطراف لذت ببرید.

به این صورت شما تا روز فستیوال با مردمان آنجا و روش زندگیشون در شرایط سخت ناشی از طبیعت منطقه، آشنا شدید و شاید درک کردن به اسارت گرفتن عقاب ها برای شما راحت تر باشه اگر خودتون رو جای اونها بگذارید. هرچند برای من اینطور نخواهد بود.

سخن آخر ...

طوفان شده؟

قشنگ ترین رقص را برای همین امروز بگذار

آنقدر زیبا حرکت کن، که هر که رد شد

بگوید:

چه طوفان زیبایی!