تصاویری از زندگی چوپانی در ارتفاعات آلپ فرانسه

در میان روزمرگی های شهرنشینی و زندگی صنعتی می خواهیم نگاهی داشته باشیم به تصاویری از زندگی چوپانی در ارتفاعات آلپ فرانسه. با چوپان جوانی به نام گِیتان مِم (Gaetan Meme) همراه می شویم که نمی تواند زندگی اش را بهتر از این چیزی که هست تصور کند. او هر روز گوسفندهایش را به چرا در طبیعت کوه های آلپ می برد و روزش را به زیباترین شکل می گذراند. وی هر روز فرصت این را دارد تا کوه های آلپ در فرانسه را ببیند و دمی را در طبیعت بیاساید. شاید از نظر ما این زندگی هیچ رفاهی نداشته باشد اما از نظر گیتان، هیچ چیز بهتر از این نمی شود و حاضر است تمام سختی هایش را به جان بخرد.

امروز در کارناوال با گیتان و گله اش همراه شوید تا گوشه هایی از زندگی روزمره او را از دریچه این تصاویر ببینید.

1- گیتان را در میان گوسفندها می بینید. این تصویر در حوالی کل دو گلاندون (Col du Glandon)، یکی از کوه های بلند آلپ در مرز شهرستان ساووآ یا سَوُوآ (Savoie) به ثبت رسیده است.

2- چوپان جوان به هنگام خواب در کلبه اش، تمام لباس هایش را می پوشد تا در صورت حمله شبانه گرگ به گله، بتواند به موقع واکنش نشان دهد. 

3- گوسفندان «مسیر نمک» را دنبال می کنند؛ دنباله ای از نمک که گیتان آن را درست کرده تا گوسفندان را به راحتی به چراگاه بعدی هدایت کند.

4- در میان ارتفاعات سبز مخملی، حجم سنگی زیبایی را می بینید که میان توده سنگی بلدون (Belledonne) و دره مورین (Maurienne) قرار دارد. اینجا بهشت پیاده گردان است و از ژوئن تا اکتبر، گیتان در آن پادشاهی می کند.

5- گوسفندان در کنار دریاچه گرند میزون (Grand Maison) جمع شده اند. این دریاچه در ارتفاع 1698 متری قرار دارد و وسعت آن به 2.19 کیلومترمربع می رسد.

6- حدود 1000 چوپان در فرانسه باقی مانده است. بسیاری از جوان ها به این شیوه زندگی مجردی جذب می شوند تا تغییری در زندگی شان ایجاد کنند. در نهایت تعداد کمی از آنها بعد از چند فصل هنوز هم به زندگی به این شیوه ادامه می دهند. 

7- این سگی که می بینید در میان گله بزرگ شده و هنوز فکر می کند یکی از اعضای گله است.

8- این یک فضای باشکوه است که هر چشمی را به خود خیره می کند. اما این منظره شکوهمند، یک بخش تاریک هم دارد و آن مسئولیت گیتان برای مراقبت از 1300 حیوان است. او در آغاز همین فصل با یک گرگ رو به رو شد و به اجبار با آن مبارزه کرد.

9- چوپان به یاد می آورد:

اون همیشه در پایان کار و وقت غروب اونجا بود. وقتی اولین گوسفند من کشته شد، بلافاصله احساس کردم که شکست خوردم و وظیفه ام رو درست انجام ندادم.

10- او می گوید:

برای پیروز شدن بر گرگ ها، باید اونا رو از مسیری که هستن خارج کنین. ترک کردن محیط بسته، ایجاد سر و صدای فراوان، روشن کردن آتش و ساخت مترسک هم از راه های دور کردن گرگ ها هستن. این مترسک که می بینین با استفاده از استخوان گوسفند، لباس های قدیمی و خز یکی از سگ ها ساخته شده.

11- چوپان در حال انجام دادن کارهای درمانی گوسفندی است که پایش شکسته است.

12- برای گیتان، این شغل حکم یک تعطیلات همیشگی را دارد. او می گوید:

یادم نمیاد که خواسته باشم کار دیگه ای رو انجام بدم. وقتی 15 سالم بود و تو کالج کشاورزی درس می خوندم، دنبال یه چوپان افتادم و تا پیرِنه (Pyrenees) -رشته‌کوهی در جنوب غربی اروپا که مرز طبیعی بین فرانسه و اسپانیاست- رفتم. دیگه نمی خواستم از ارتفاعات بیام پایین.

13- این چوپان جوان ساعت 6:30 صبح از خواب بیدار می شود و لباس هایش را می پوشد تا به کار چوپانی بپردازد. 

14- او تلاش می کند تا مشکلی را که در سم این گوسفند ایجاد شده برطرف کند.

14- چوپان و گله اش را در ارتفاع 2000 متری و بالاتر از روستای کوچکی به نام سنت کلمبان د ویلا (Saint-Colomban-des-Villards) می بینید. در اینجا بزرگترین نگرانی چوپان، پخش شدن گله اش در مه است چرا که در این شرایط معمولا گم می شوند. گوسفندها باران را دوست ندارند چرا که حسابی سردشان می شود و پشم شان خیس می خورد. اگر هیچ سرپناهی وجود نداشته باشد، آن ها متوقف می شوند و پشت به باد می ایستند تا همه چیز به حالت اول بازگردد.

15- او به دنبال گوسفندها می رود تا محل مورد علاقه شان را برای چرا بیابند. این باعث می شود تا گیتان پیاده روی زیادی در روز داشته باشد؛ آن هم بدون اینکه بداند دقیقا به کجا می رود. او با خنده می گوید:

من عشایری هستم که نمی دونه کجا میره و در واقع هیچ جا نمیره. من فقط علفزار رو می شناسم نه چیزی که بالاش هست و نه حتا چیزی که اون رو احاطه کرده.

16- چوپان بره را در دستش گرفته تا مادر را به جای امنی هدایت کند.

17- گیتان و گله اش

18- گله در شب به محلی در کنار کلبه هدایت می شود.

19- در اواسط اکتبر، فصل چرا در این منطقه به پایان می رسد و ماشین ها برای جا به جایی گله به کمک می آیند.

20- هنگامی که چوپان به خانه اش در آنژه (Angers)، در غرب فرانسه، باز می گردد، یک ماه طول می کشد تا به زندگی شهری عادت کند. او منتظر سال بعد می ماند؛ زمانی که دوباره بتواند زندگی چوپانی را از سر بگیرد. گیتان می گوید:

تنها شدن با خود، چیزیه که خیلی از مردم ازش فرار می کنن و این دقیقا چیزیه که من دنبالشم.

سخن آخر

با هم سفری به مناطق آلپی فرانسه داشتیم و این بار جلوه ای متفاوت از زندگی در آن را دیدیم. 

آیا از دیدن این تصاویر لذت بردید؟

تا به حال تجربه زندگی با خانواده های روستایی و چوپانی را داشته اید؟

منتظر دیدگاه ها و تجربه های شما خوبان هستیم.