دوچرخه سواری که طعمه خرس وحشی شد

در سفر و طبیعت گردی همیشه خطراتی در کمین است که گاهی همین خطرات باعث هیجان و لذت بیشتر سفر شود اما این خطرها تا زمانی لذت بخش هستند که به حادثه تبدیل نشوند.

#جنگل و کوه نوردی همیشه طرفداران خاصشان را داشته اند و زمانی که به دنبال آرامش و سکوت هستیم به آغوش جنگل ها پناه می بریم اما شاید ندانیم جنگل ها از پر خطر ترین مناطق طبیعت هستند و شاید حوادثی که در کوه و جنگل اتفاق می افتند برایمان افسانه ای و دور از واقعیت باشند و مثلا هیچ گاه فکرش را هم نکنیم که در کوه یا جنگل نوردی طعمه ی حیوانات وحشی شویم.

اما گویا این اتفاق در واقعیت رخ داده است و دوچرخه سواری که در کوهستان های جنگلی برای تفریح دوچرخه سواری می کرده طعمه ی خرسی وحشی شده است!

با کارناوال همراه شوید تا بیشتر با این حادثه ی نادر و سرنوشت دوچرخه سوار آمریکائی آشنا شویم.

ماجرای مرگ دوچرخه سوار ماجراجو

داستان از جایی شروع می شود که برد تریت ( Brad Treat ) و دوستش تصمیم می گیرند که در 29 ماه ژوئن برای دوچرخه سواری به کوه های نزدیک خانه ی تریت که سمت غرب یخچال های طبیعی بود بروند، تریت و دوستش انتظار داشتند که بعد از ظهری شاد در جنگل را پیش روی داشته باشند اما نمی دانستند سرنوشت چه چیزی برایشان رغم زده است.

هوا در کوه های مونتانا بسیار گرم بود و آفتاب مستقیم می تابید و دوچرخه سواران ماجرا جو در فکر بودند که وقت برگشت درون آب سرد رودخانه ی فلت ( Flathead River ) که فاصله ی چندانی با آنها نداشت و لب مرز پارک گلسیر ( Glacier National Park ) بود بپرند و خنک شوند، با این حال آنها راهشان را در میان جنگل های پر پیچ و خم کاج و صنوبر پیش گرفتند و ادامه دادند ...

حدود ساعت 3 بعد از ظهر بود و تریت جلو می رفت و راه را پیدا می کرد که ناگهان با کابوس دوچرخه سواران جنگل نورد رو به رو شد؛ خرس! خرسی قهوه ای که در گوشه ای از جنگل که دخمه و تاریک بود در کمین نشسته بود و یک دفعه به تریت حمله ور شد و او را از روی دوچرخه اش انداخت ، همراه تریت همان لحظه فرار کرد و برای کمک برگشت و دیگر ندید که بر سر دوستش چه آمد، وقتی یک ساعت بعد تیم کمک برای نجات برد تریت برگشتند بدن بی جان برد را دیدند و اثری هم از خرس وحشی نبود.

ماجرای مرگ این دوچرخه سوار و حمله ی خرس همه را شوکه کرده بود ...

ویدئویی که خبرگذاری ها از لحظه ی حمله خرس منتشر کرده اند

خرس قاتل کجاست ؟

بعد از حمله مشخص نشد که خرس وحشی کجا رفت اما هلکوپتر هایی که برای نجات برد آمده بودند از بالا خرسی را در همان حوالی دیده بودند، خرس های سیاه معمولا به انسان حمله می کنند اما خرس های گریزلی وقتی غافلگیر می شوند وحشی و حمله ور می شوند.

گروه های زیادی از جمله تیم مراقبت از ماهی های مونتانا ، زندگی وحشی و گروه هایی از پارک گاترد DNA های صحنه ی حادثه را جمع آوری کردند و به دنبال خرس وحشی می گردند آنها در اطراف صحنه تله هایی برای خرس گذاشته اند و با دوربین مراقب آن منطقه هستند و هلکوپر ها از بالا به دنبال خرس می گردند.

هر روز که می گذرد شانس پیدا کردن خرس کم تر می شود و اگر خرس پیدا شود زیست شناسان تصیم می گیرند که سرنوشتش چه شود می دانیم که اگر خرسی رفتار غارتگرانه و وحشی از خود نشان دهد و به انسانی حمله کند کمی بعد آرام می شود و دیگر خوی وحشی گردی ندارد.

هنگامی که خرس گریزلی به انسانی حمله کند می تواند با سرعت 30 مایل در ساعت از صحنه ی حادثه فرار کند و به همین دلیل هنوز اثری از خرس قاتل پیدا نشده است.

دست اندر کاران چه می گویند

کاپیتان لی اندرسون ( Lee Anderson ) که عضور fwp جنگل های مونتانا است در بیانیه ای گفت: ما اقدام به ضبط و جمع آوری اطلاعات از صحنه و پیدا کردن خرس وحشی کرده ایم و بعد از آن که اطلاعات بیشتری در دست داشتیم و خرس را یافتیم تصمیم می گیریم که با آن چه کنیم.

استفان هررو ( Stephen Herrero ) که متخصص برجسته ی حمله ی خرس ها و نویسنده ی کتاب کلاسیک حمله ی خرس است هم گفت: علت را می دانیم و حادثه اجتناب ناپذیر است؛ هرور که خودش هم عاشق دوچرخه سواری در این منطقه است در صحبت هایش اضافه می کند که دوچرخه سواری به طور بالقوه بسیار خطرناک و حادثه آفرین است دوچرخه سواران باید حرفه ای باشند و بتوانند سریع عکس العمل نشان بدهند و خرس ها هم که سورپرایز شدن را دوست ندارند و ناگهان وحشی می شوند. او می گوید باید همیشه اسپری و وسایل ایجاد سر و صدا برای مقابله با خرس ها همراه داشته باشیم و بتوانیم در یک یا دو ثانیه از آن استفاده کنیم.

هرور می گوید که پدر بزرگ من اهل منطقه ی جنگلی گلسر بود و من هم 18 سال پیش برای زندگی به این منطقه نقل مکان کردم در آن زمان این کوه ها آرامش و سکوت زیبایی داشت و انگار خبری از خرس وحشی نبود اما همین وجود آنها و گشتن به دنبالشان به هیجان و زیبایی اینجا می افزاید.

 رون آشیم ( Ron Aasheim ) سخن گوی FWP منطقه ي مونتانا به خبرگذاری همراه گفت: من فکر نمی کنم که آن خرس درنده و خطرناک باشد.

خانم جانت توسک ( Janette Tusk ) سخن گوی پارک ملی فلت افزود: همه ی اهالی به خاطر از دست دادن یک دوست خوب دچار ناراحتی و آسیب های روانی شده اند.

 دنی گیگنوکس ( Denny Gignoux ) سرپرست گارد پارک ملی گفت: همه در حال تلاشند که این حادثه را به بهترین نحو حل و فصل کنند؛ در این منطقه همیشه افرادی در حال گشت و گذار هستند و دو روز 2 روز قبل از حادثه یکی از افراد دیگر گارد در همین محل بوده است و الان می گوید شاید این اتفاق برای من می افتاد.

گیگنوکس در ادامه ی صحبت هایش گفت که نمی دانیم کسی از شما تا به حال در حال دوچرخه سواری مجروح شده اید یا نه اما همه روزه تصادفات رانندگی و اسکی و دوچرخه سواری جان افرادی را می گیرد.

گارد سبز پارک جنگلی با مردم محلی همکاری می کند تا خرس را پیدا کنند مسئولین این گارد می گونید منطقه ای که برد در آن کشته شد منطقه ای دور از ذهن نیست و مردم محلی سگ هایشان را برای گردش به این کوه ها می برند و انتظار نداشتیم در این منطقه خرس حمله کند همچنین در همان روز ساکنان محلی خرسی را دیدند اما مطمئن نیستیم که همان خرس وحشی بوده است یا نه. 

برد تریت که بود ؟

 برد تریت مردی 38 ساله و عضوی از گارد پارک ملی گلسیر بود. او 12 سال به عنوان وکیل اجرائی همین جنگل ملی که در آن کشته شد کار کرده بود. او در منطقه ی کلیسپل ( Kalispell ) زندگی می کرد و در همان جا به دبیرستان رفت و با زنی که اهل همان جا بود ازدواج کرد آنها هردو عاشق طبیعت این منطقه بودند.

دوستان برد او را مرد کوهستان خطاب می کردند جالب اینجا است که بخش مهم شغل او دستگیری شکارچیان غیر مجاز و حمایت از همین خرس هایی بود که جان او را گرفتند متاسفانه با این که حمله ی خرس گریزلی نادر است برد طعمه ی این خرس شد او فکرش را هم نمی کرد که خرس به او حمله کند چون از سال 2001 میلادی تا به امروز این خرس ها به کسی حمله نکرده بودند.

آشنایی با پارک ملی گلسیر

پارک جنگلی و ملی گلسیر ( Glacier National Park ) به عنوان برترین پارک و به قول معروف تاج قاره آمریکا شناخته شده است. این پارک آب و هوای سرد و 10 میلیون کوه و تپه دارد همچنین در این پارک زیبا رودخانه ی کریستالی و زیبایی جریان دارد و پارک گلسیر نقش بسیار مهمی در اکوسیستم قاره آمریکا دارد.

این پارک زیبا به دلیل حفاظت خوبی که از آن شده است دست نخورده باقی مانده است و گونه های گیاهی و جانوری که در حال انقراض هستند در این پارک پیدا می شوند مثلا خرس گریزلی از سال 1975 میلادی در این پارک زندگی می کرده است و کم کم جمعیتشان زیاد شده است.

زیست شناسان تخمین می زنند که در این منطقه حدود 700 تا 1000 خرس گریزلی وجود دارد و با این حساب درگیری آنها با انسان ها چیز دور از ذهنی نیست بخصوص دوچرخه سواران کوهستانی که بیشتر از بقیه مستعد این درگیری ها هستند.

جالب اینجاست که همه ی دوچرخه سواران کوه نورد و ساکنان ییلاقی منطقه ی مونتانا می دانند که اینجا منطقه ای پر از خطرات طبیعی ای است . آنها می گویند که ما می دانیم در این منطقه خرس گریزلی، شیر های کوهی و گرگ وجود دارد و در واقع همین خطرات دلیل اصلی ماندن ما در مونتانا است، مونتانا منطقه ای پر از خطر است و ما آن را همین طوری دوست داریم البته آنها اعتقاد دارند که گاهی این خطرات به شدت زیاد می شوند تا اندازه ای که قدرت فیزیکی بدن انسان نمی تواند مقابل آنها ایستادگی کند و همین زمان ها است که حوادث پر خطر اتفاق می افتند.

راه های مقابله با خرس

برای مقابله با این خرس های وحشی اسپری ای وجود دارد که قابلیت سوار شده بر روی بطری آب دوچرخه سواران را هم دارد فقط کافی است این اسپری را با خود حمل کنند تا از حمله ی خرس ها جان سالم به در ببرند.

برخی از اهالی که برای پیاده روی و دوچرخه سواری به این پارک جنگلی می روند به خود زنگوله های ضد خرس می بندند و راه می روند که البته مشخص نیست که این زنگ ها چقدر صدای بلندی دارند و تاثیر گذار هستند.

هرور می گوید که این زنگوله ها خوب هستند و ایجاد سرو صدا باعث می شوند خرس ها غافلگیر نشوند و با دیدن انسان ها وحشی نشوند و متوجه شوند که کسی در حال نزدیک شدن است. او می گوید وقتی به این منطقه که سرزمین خرس ها است قدم می گذارید باید همیشه مراقب باشید و انتظار برخورد با خرس را داشته باشید در غیر این صورت کشتار و غافلگیر کردن خرس ها عادلانه نیست.

باید ساکنان این منطقه همیشه برای سلامت خودشان و خرس ها هوشیار باشند و اگر هر دو گروه انسان و خرس ها مراقب و باهوش باشند می توانند با صلح و دوستی کنار هم زندگی کنند.

برخی از مردم می گویند که وقتی خرس ها حمله می کنند باید به آنها شلیک کرد و برخی دیگر می گویند که نباید به مناطقی که خرس ها زندگی می کنند هیچ گاه حتی وارد شویم.

کلام آخر

حمله ور شدن حیوانات به خوصوص خرس ها حادثه ای نیست که همه روزه پیش بیاید اگر شاهد حاثه ای این چنین بوده اید تجربیاتتان را با ما در میان بگذارید، منتظر نظرات و پیشنهادات شما عزیزان هستیم.