عادات بدی که در برخورد با پرندگان باید ترک کنیم

امروز می خواهیم به سراغ دغدغه ای تلخ برویم که به جان محیط زیستمان افتاده و حیات جانداران را به خطر انداخته است.

دغدغه امروز ما به یکی از جاندارانی مربوط می شود که هزاران بار از کنار آنها گذشته و خواسته یا ناخواسته خطراتی را برای آنها به وجود آورده ایم : " پرندگان "

شاید در میان آمد و شد های روزمره با آنها زیاد برخورد کنیم و حتی به هنگام سفر یکی از آنها را از نزدیک لمس کرده باشیم. شاید هم تنها به قصد تماشای این جانداران دوست داشتنی به مقاصد دور و نزدیک برویم تا در فعالیتی به نام پرنده نگری شرکت کنیم . فعالیتی که پیش تر در باره آن در مطلب زیر با شما سخن گفتیم:

پرنده نگری | تفریحی مسئولانه و آرامش بخش

فرقی نمی کند که جزء کدام دسته باشیم اما به احتمال زیاد به هنگام تفریح در طبیعت و یا پیک نیک در کنار یک دریاچه با پرندگان برخورد کرده ایم. اما آیا توجه کرده ایم که با یک اشتباه می توانیم باعث انقراض آنها شویم؟ پس بهتر است این بار جدی تر به این موضوع فکر کنیم...

امروز قصد داریم در کارناوال به بررسی رفتارهای غلطی بپردازیم که در برخورد با پرندگان از ما سر می زند و هر یک آنها را یک قدم به مرگ و نابودی نزدیک تر می کند. کارهایی که شاید اصلا تا به حال به آنها فکر هم نکرده  و بارها و بارها آنها را تکرار کرده باشیم؛ غافل از اینکه در حال رقم زدن یک فاجعه ی بزرگ هستیم.

کارهای بدی که انجام می دهیم

* سعی می کنیم با ایجاد سر و صدا پرندگان را پرواز دهیم و از تماشای آنها در آسمان لذت ببریم.

* با اسلحه شکاری خود به دنبال یک پرنده می گردیم تا یک شام یا نهار خوشمزه را برای خود ترتیب دهیم.

* سنگی را از روی زمین برداشته و با پرتاب آن به سوی پرنده و یا احتمالا دسته ای از پرندگان آنها را مجبور به پریدن و پرواز می کنیم.

* از غذاهایی که همراهمان هست برای آنها می ریزیم تا به یک وعده ی غذایی خوب مهمانشان کنیم.

* پسماند غذایی خود را در طبیعت رها می کنیم به خیال اینکه غذای خوبی برای پرندگان خواهد شد!

* دنبال لانه شان می گردیم و جوجه های درون آن را نوازش می کنیم.

* با دیدن تخم یکی از این پرندگان زیبا نگران می شویم و آن را به لانه اش باز می گردانیم. البته ممکن است آن را به عنوان سوغات به خانه ببریم.

* ممکن است اتفاقی یک پرنده زخمی را ببینیم و دلمان بخواهد مداوایش کنیم و احتمالا چون فکر می کنیم کار زیاد سختی نیست، خودمان آن را انجام می دهیم.

فجایعی که مقصرش خودمان هستیم

* با ترساندن پرنده ها و ایجاد تنش برای دیدن پرواز آنها موجب روز  اختلال در سیستم عصبی و حتی تولید مثل و در نهایت انقراض آن گونه می شویم. حواسمان باشد که زدن سنگ به پرندگان و یا ایجاد سر و صدا از نظر ایجاد استرس تاثیری برابر را بر روی پرندگان می گذارد.

* با شکار غیرقانونی آنها حیات آنها را به خطر می اندازیم وممکن است گونه ای از آنها را در معرض خطر انقراض قرار دهیم. یک ناهار یا شام خوشمزه به چه بهایی؟!؟!؟

* هر پرنده ای که می بینیم، ممکن است مادری باشد که باید برای بچه هایش غذا ببرد. با کشتن و زخمی کردن او، جوجه هایش از گرسنگی می میرند و یا طعمه ی حیوانات شکارچی می شوند.

* با پرتاب سنگ و یا هر شی دیگری به سمت پرندگان، آنها را زخمی می کنیم و حتی ممکن است باعث مرگ آنها شویم.

* با دادن غذا هایی خارج از زنجیره غذایی تعریف شده به پرندگان اخلال در سیستم غذایی، تغییر عادات غذایی و در نتیجه مرگ در اثر پیدا نکردن غذای مشابه را رقم می زنیم.

* با دست زدن به لانه و جوجه های پرندگان یا لمس تخم های آنها به کمک شکارچیانی همچون روباه می رویم تا با به جا گذاشتن بو، راه را برای پیدا کردن لانه هموار کنیم.

* با برداشتن تخم پرندگان، امکان تولید مثل در آن فصل را از آنها می گیریم و اگر اشخاص دیگری مانند ما این کار را تکرار کنند آن گونه را برای همیشه منقرض می کنیم. حالا اگر انقراض یک گونه از پرندگان برایتان مسئله ی مهمی نیست به پرنده ی مادری فکر کنید که منتظر است جوجه هایش، سر از تخم در بیاورند...

* با مداوای غلط یک پرنده  ممکن است مرگ و یا نقص احتمالی را موجب شویم.

* پرندگان از جلبک ها، ماهیان و گیاهان درون آب تغذیه می کنند. با از بین رفتن هرکدام از آنها، ماهی ها در آب انباشته می شوند و گیاهان سراسر آن را فرا می گیرند. افزایش گیاهان علاوه بر اینکه چهره ناخوشایندی به آب می دهد، می تواند با زندگی سایر جانداران نیز بازی کند.

* یادمان باشد که پرندگان بخشی از زنجیره غذایی برخی از حیوانات هستند، با مرگ آنها، حیوانات دیگر گرسنه می مانند و آسیب هایی به زنجیره غذایی آنها وارد می شود.

چرا آدم ها این کار را می کنند؟

واقعا چرا باید با پرندگان رفتاری اینچنین داشته باشیم؟ پاسخ های احتمالی که وجود دارد را با هم مرور می کنیم:

نا آگاهی یا تظاهر به ندانستن: شاید نمی دانیم که با این کارهای به ظاهر کم اهمیت و کوچک چه اتفاقات بدی را رقم می زنیم و ندانسته جانداران را در معرض خطر قرار می دهیم. شاید هم با خودمان می گوییم اگر یکی از پرنده ها کم شود چه اتفاقی ممکن است بیفتد؟!

دلسوزی یا دوستی خاله خرسه: دلمان برای یک پرنده زخمی یا تخم های او و یا جوجه هایی که در طبیعت رها شده اند می سوزد؟ پس نباید به آنها دست بزنیم! طبیعت چرخه ای مخصوص خود را دارد که ممکن است هر گونه عمل ما باعث تغییر در آن و بر هم ریختن نظم طبیعی محیط زندگی موجودات دیگر شود.

تفریح یا بازی با جان پرندگان: از دیدن پرواز پرندگان لذت می بریم؟ آیا ترساندن موجود زنده ی دیگر برای لذت بردن کار صحیحی است؟ اگر یک نفر فقط برای لذت ما را تا سرحد مرگ بترساند لذت می بریم؟ به این موضوع فکر کنیم که این جانداران کوچک هم احساس بدِ ترس را دوست ندارند و تاثیرات منفی آن زندگی آنها را به خطر می اندازد.

تجربه شکار یا کشتار: دوست داریم شکار را تجربه کنیم؟ هیچ اشکالی ندارد اما راه های بهتری هم برای تجربه ی آن وجود دارد. می توانیم با گرفتن مجوز از سازمان حفاظت محیط زیست آن را تجربه کنیم و لذت ببریم نه اینکه در هر منطقه ای که پرنده ای دیدیم به جانش بیافتیم و آن را شکار کنیم.

 چاره چیست؟

این رفتارهای غلط تمامی ندارند و جالب این است که بسیاری از ما ندانسته از آنها لذت هم می بریم، لبخند می زنیم و در ازای این همه لطفی که به این جانداران کرده ایم انتظار تشکر هم داریم! بهتر است این بار که به پرنده ای برخورد کردیم نکات زیر را مد نظر قرار دهیم:

* برای غذا دادن به پرندگان از موادی استفاده کنیم که به طور طبیعی در محل زندگی آنها وجود دارند مثل دانه هایی که به صورت طبیعی در نقاط مختلف رشد می کنند.

* برای شکار فقط در مناطق قانونی و با مجوز سازمان محیط زیست اقدام کنیم.

* فقط در سکوت به تماشای پرندگان بنشینیم و انها را آزار ندهیم.

* اگر دانش مداوای پرندگان زخمی را نداریم به آنها دست نزنیم. می توانیم برای کمک به آنها از مسئولین محیط زیست هر منطقه کمک بگیریم وآنها را مطلع نماییم.

* اگر کسی را دیدیم که یکی از این رفتارهای غلط را انجام می دهد او را نسبت به عواقب کارش آگاه کنیم و یا گزارش شکارهای غیرقانونی را به سازمان محیط زیست بدهیم.

سخنی با مسئولین

از مسئولین مربوطه خوهشمندیم که با نصب علائم هشداردهنده و اطلاع رسانی از طریق رسانه های مختلف از این رفتارها بکاهند و یا با کسانی که این رفتار را تکرار می کنند به صورت قانونی برخورد کنند و جرایمی را برای آنها در نظر بگیرند.

فرهنگ سازی برای فرزندان ما باید از سنین پایین آغاز شود پس بهتر است مسئولین برنامه های آموزشی را برای آنها ترتیب دهند تا تاثیر بسزایی در نحوه برخورد با پرندگان و حفظ حیات آنها داشته باشند.

 

سخن آخر

شما در این باره چه نظری دارید؟

آیا از عواقب این رفتارها آگاهی داشتید؟

با افرادی که این کارهای اشتباه را انجام می دهند برخورد داشته اید؟

آیا تصویری از به خطر افتادن حیات پرندگان دارید؟ در محل زندگی شما چه اقداماتی برای جلوگیری از این رفتارها انجام شده است؟

تجربیات، نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید...

بهتر است از همین لحظه جلوی رفتار غلط خود و اطرافیانمان را بگیریم. این بار که برای تماشای پرندگان به نقاط مختلف تجمع آنها رفتید تنها در سکوت به تماشای آنها بنشینید و موارد گفته شده را رعایت کنید. باور کنید نکات بیشتری از آنها یاد می گیرید و خاطره ی شیرین تری را با خود به همراه می برید.

این بار به خاطر آنکه این چنین مسئولانه در مقابل دیگر جانداران کره ی زمین رفتار کرده اید بر خود ببالید...

هر روز همراه کارناوال یک عادت بد گردشگری را ترک می کنیم.