کارتینگ چیست ؟ | قوانین و شرایط و بازی

از گذشته تا به امروز، انسان همیشه در تلاش بوده تا اوقات فراغتش را با فعالیت های به خصوصی پر کند. به مرور زمان افراد با ابتکار خود فعالیت های جدیدی را وارد این عرصه کردند؛ از بازی های ورزشی گرفته تا بازی های کامپیوتری یا از سفرهای کوتاه و طولانی تا فعالیت های هنری و .... همه و همه در اثر توجه به اوقات فراغت انسان شکل گرفته اند. 

فعالیت ها و ورزش های هیجانی از گزینه های پرطرفدار در میان تفریحات هستند که همه گروه های سنی را به خود جذب می کنند. کارتینگ، یکی از همین فعالیت هاست که عاشقان سرعت و هیجان را به سوی خود می کشاند. کسانی که دوست دارند فنون رانندگی را با آدرنالین درآمیزند و سرعت را به اوج برسانند. در ادامه می خواهیم ببینیم که این تفریح پرطرفدار، از کجا پایش به اوقات فراغت باز شد، چگونه مثل یک رشته ورزشی اهمیت پیدا کرد و چگونه سر از ایران در آورد. 

با کارناوال همراه باشید و با کارتینگ و ماجراهایش بیشتر آشنا شوید...

کارتینگ چیست؟

کارتینگ یا مسابقه کارتینگ نوعی ورزش موتوری به حساب می آید که با خودروهای چرخ‌باز با نام کارت انجام می شود؛ خودروهای 125 سی سی و 4چرخ کوچکی که چرخ های شان بیرون از بدنه و بیرون از گلگیرها قرار دارد. این ماشین ها تنها در مسیرهای کارت سواری قابل استفاده هستند و فقط جنبه تفریحی و ورزشی دارند. کارتینگ به عنوان رشته «مادر» اتومبیلرانی شناخته می شود و نقش مهمی در آموزش شرکت کنندگان در مسابقات اتومبیلرانی دارد. 

برای استفاده از این خودروها باید وارد پیست های کارتینگ شوید که بر دو نوع هستند؛

کارتینگ سرپوشیده (Indoor Karting) که در فضای بسته قرار دارد و کارتینگ باز که در فضای بیرون ساخته می شود. از نظر حرفه ای بودن نیز پیست های کارتینگ دو نوع دارند:

پیست های حرفه ای برای برگزاری مسابقات و جام های بین المللی که با نظارت و قوانین سخت ایجاد می شوند.

پیست های رِنتال با جنبه استفاده تفریحی / تجاری که با قوانین بسیار ساده تری ساخته می شوند.

کارتینگ | ورزش یا تفریح؟

سال هاست که کارتینگ جای خودش را در میادین ورزشی باز کرده و به عنوان یکی از ورزش های محبوب دنیا مطرح شده است. مشهورترین نامی که در عرصه رانندگی شنیده اید، مایکل شوماخر است که بارها برای تعریف از رانندگی خوب یک نفر از او یاد می کنید؛ بد نیست بدانید او هم از کارتینگ شروع کرده تا به اینجا رسیده است. اما آیا کارتینگ نمی تواند تنها یک تفریح باشد؟ آیا فقط در صورتی می شود سوار بر این ماشین های کوچک شد که یک حرفه ای باشید؟ آیا نیاز به آموزش خاصی دارید؟

البته که حتما نباید شوماخر باشید تا بتوانید هیجان ماشین سواری را تجربه کنید. کارت ها حتا برای کسانی که گواهینامه هم ندارند مجاز است و همه افراد اعم از خانم ها و آقایان می توانند از سوار شدن بر آن لذت ببرند. باید بدانید که کارت ها در اصطلاح دو نوع دارند: کارت رنتال (Rental) برای مبتدیان و کارت ریس (Race) برای حرفه ای ها. ماشین های رنتال، فرصت تجربه سرعت را به مردم عادی می دهند و تنها برای استفاده از آنها یک آموزش 5 دقیقه ای نیاز است. رنتال ها بیش از 70 کیلومتر در ساعت سرعت ندارند. ماشین های ریس اما برای مسابقه دهندگان و حرفه ای ها هستند و سرعت شان به 180 کیلومتر در ساعت هم می رسد.

در همه جای دنیا می توانید از سن شش یا هفت سال سوار کارت شوید؛ چرا که این ماشین ها در سایزهای مختلف برای رده های سنی 6 سال به بالا تولید می شوند. اگر هم بخواهید، می توانید به صورت حرفه ای این فعالیت را دنبال کنید و به یکی از رانندگان حرفه ای کارتینگ تبدیل شوید.

برای تجربه کارتینگ به چه چیزهایی نیاز داریم؟

اگر دل را به دریا زده اید و می خواهید این فعالیت هیجان انگیز را تجره کنید، باید خودتان را به یک پیست کارتینگ برسانید. در آنجا با پرداخت هزینه به مدت محدود (بسته به قانون پیست از 6 دقیقه تا 10 دقیقه) وسایل زیر را در اختیارتان می گذارند:

کارت رنتال و کلاه ایمنی

بله این تمام چیزی است که شما به عنوان یک مبتدی برای تجربه کارتینگ نیاز دارید. البته یک آموزش چند دقیقه ای هم برای تان در نظر گرفته می شود که معمولا در آن به شرح پرچم های کارتینگ می پردازند. در ادامه تصویری را می بینید که در آن معانی این پرچم ها را برای تان شرح داده ایم. البته استفاده از این پرچم ها برای رنتال ها بستگی به قوانین پیست مورد نظر دارد.

اما اگر دل تان خواست به صورت حرفه ای این فعالیت را دنبال کنید باید به فکر موارد زیر باشید:

• لباس مخصوص یکسره
• کلاه ایمنی شخصی
• ریس کارت (برای سطح حرفه ای)
• پارکینگ کارت (قابل اجاره در مکان پیست)
• تعمیرکار مخصوص (در پیست ها خدمات رسانی می کنند)
• شرکت در دوره های آموزشی مبتدی و حرفه ای
• پشت سرگذاشتن آزمون ها و دریافت گواهینامه کارتینگ

تاریخچه کارتینگ

آنچه امروز به عنوان کارتینگ می شناسیم حاصل زحمات آرت اینگلز (Art Ingels) آمریکایی است که او را با عنوان پدر کارتینگ جهان می شناسند. یک راننده کهنه‌کار که سازنده ماشین های مسابقه در شرکت کورتیس کرفت (Kurtis Kraft) بود.  او اولین کارت را در سال 1956 (مرداد ۱۳۳۵) در جنوب کالیفرنیا ساخت. البته نه کارت های امروزی؛ یک ماشین کوچک که شاسی اش از لوله بود و یک موتور ماشین چمن زنی هم نقش موتور را برای آن داشت.

یک سال بعد، تولید این ماشین کوچک به حدود ۵۰۰ عدد در ماه رسید و زمینه برای برگزاری اولین مسابقه رسمی کارتینگ در آمریکا مهیا شد. سال 1959 با برگزاری اولین مسابقه کارتینگ در شهر ناسائوی کشور باهاما در آمریکای مرکزی همراه بود؛ مسابقه ای که جیک یامان آمریکایی عنوان قهرمانی آن را به دست آورد. 

به سرعت این وسیله کوچک در میان مردم محبوبیت پیدا کرد و سر از کشورهای دیگر درآورد تا آنجا که به فعالیتی محبوب در اروپا تبدیل شد.

اولین تولید کننده رسمی ماشین های کارتینگ یک شرکت آمریکایی به نام Go Kart Manufacturing Co در سال 1958 بود. شرکت مککولاش (McCulloch) هم اولین شرکتی بود که در سال 1959 دست به تولید موتور برای این ماشین ها زد. این شرکت برای ساخت اولین موتورش، از ویژگی های موتور اره برقی الگوبرداری کرد. در دهه 1960 الگوبرداری از موتورهای موتور سیکلت برای تولید موتور کارت رواج یافت و پس از آن تولید کنندگان، به خصوص در ایتالیا، شروع به ساخت موتورهای حرفه ای برای این ماشین ها کردند. از سال 1964 رقابت های کارتینگ قهرمانی جهان به صورت رسمی شکل گرفت و در اولین دوره سالا گایدوی ایتالیایی در شهر رم به عنوان قهرمانی دست یافت.

کارتینگ چگونه وارد ایران شد؟

 ۴۵ سال پس از آغاز رسمی مسابقات کارتینگ سال 1964، دو ایرانی کارت را برای اولین بار وارد کشور کردند که یکی از آنها فریبرز زینعلی -مسئول برگزاری رقابت های کارتینگ در کشور- بود. او در این باره می گوید:

چیزی شبیه به ماشین های کارتینگ را تا قبل از آن مردم در شهربازی ها دیده بودند و سخت ترین کار برای ما این بود که بخواهیم به همه بگوییم این وسیله علاوه بر جنبه تفریحی، می تواند جنبه ورزشی هم داشته باشد. ما بالاخره از سال ۱۳۸۰ با 10 ماشین کارت و 10 داوطلب کارمان را آغاز کردیم. ابتدا آموزش ها به صورت تجربی بود؛ اما بعد از مدتی با راه اندازی کلاس های کارتینگ، آموزش این رشته ورزشی هم آکادمیک شد. 4 سال طول کشید تا وسایل و امکانات مان را به سطح اول دنیا نزدیک کردیم. از سال ۱۳۸۴ نیز با کمک فدراسیون اتومبیلرانی، اقدام به راه اندازی مسابقات قهرمانی کشور کردیم.

امروزه رقابت های کارتینگ قهرمانی کشور همه ساله برگزار می شود و و 10 مرحله دارند. نفرات برتر با بیشترین امتیاز شانس اعزام به رقابت های جهانی را می یابند.   

سابقه حضور ایران در مسابقات جهانی به سال 2006 میلادی در ژاپن باز می گردد. بزرگترین افتخار این رشته هم به سعید علوی تعلق دارد که در سال 2010 در ایتالیا برای نخستین بار به فینال رقابت های جهانی راه یافت و به جایگاه سی و یکم دست یافت.

پیست های کارتینگ در ایران

خوشبختانه این تفریح جای خود را در میان مردم ایران نیز باز کرده و در شهرهای مختلف ایران چندین پیست احداث شده است. از جمله این پیست ها می توان به این موارد اشاره کرد:

تهران: پیست های آزادی، پرند، دانیال، فراسا، شهربانو، پیست موزه خودرو

مشهد: پیست های ارشاد و جام جم

اصفهان: پیست های پارسا، رویاها و باغ جوان 

استان مازندران: پیست های رامسر، نمک آبرود و بابلسر

استان گیلان: پیست های گردنه حیران، رشت

استان هرمزگان: پیست کیش

و...

سخن آخر

کارتینگ فعالیتی هیجانی است که نمی توانید به این راحتی ها از آن چشم بپوشید. این فعالیت از گزینه های خوب برای پاسخگویی به هیجان شماست پس آن را در فهرست تفریحاتی که قرار است امتحان کنید قرار دهید و سرعت را با امنیت تجربه کنید.

نظر شما در مورد کارتینگ چیست؟

آیا فرصت تجربه آن را داشته اید؟

دیدگاه های خود را با ما در میان بگذارید...