
زينب شيرازی
نویسنده ارشد کارناوال
انتشار
06 بهمن 1396
به روز رسانی
06 آبان 1399
هر سال زمستان که چارقد سفیدش را به سر می کند و با دستان سردش شهر را در آغوش می کشد، میهمانان پر سر و صدا و کوچکی از راه می رسند و چند صباحی را در دریاچه نیلگون خلیج فارس تهران می گذرانند. کاکایی ها گروه گروه بر بالای دریاچه چرخ می زنند و گاه تنها بر روی آب می لمند و استراحت می کنند.
اگر یک روز سرد زمستانی به سراغ دریاچه چیتگر بروید، می توانید این مرغان دریایی را از نزدیک ببینید. کاکایی ها را در هر طرف می توان دید اما بهترین قسمتش سمت غربی دریاچه خلیج فارس است. من و دوربینم هم راهمان را به سوی دیگر دریاچه کج کردیم و حوالی غروب بود که با دسته های زیاد کاکایی ها ذوق زده شدیم. ما سال های قبل هم برای عکاسی آمده بودیم؛ اما امسال انگار این مهمانانِ مهاجر مانند قبل نبودند و با میزبانان خودشان خودمانی تر شده بودند. مرغ ها به راحتی اطراف آدم ها دور می زدند و آماده خوراکی هایی بودند که برایشان پرتاب می شود. در همین حین مردی غریبه پیدا شد که مهربانی اش گل کرد و خوشمزه های خودش را یکی در میان با کاکایی ها شریک می شد.
گرچه صحنه جذابی بود و بی امان لحظه ها را ثبت می کردیم اما واقعا ذرت بو داده و پفک برای کاکایی ها غذا محسوب نمی شود و بی شک مهربانی ظالمانه ای در حق این مهمانان پرنده است. کارناوال ضمن آن که از شما دعوت می کند تا ساعاتی از روز خود را در کنار دریاچه و بازدید از این پرندگان زیبا بگذرانید، دوستانه خواهش می کند تا از ریختن هرگونه خوراکی های نامناسب برای کاکایی ها خودداری کنید. همان طور که این غذاها برای انسان مضر است برای این پرندگان نیز. هرچند این پرندگان از تمام چیزهایی که شما برایشان می ریزید استقبال می کنند؛ اما باید بدانید حتی تکه های نان نیز در زنجیره غذایی این پرندگان جایی ندارند. اگر می خواهید با این پرندگان زیبا مهربان باشید، در مقابل می توانید از قطعه های میوه و مواد گیاهی استفاده کنید.
دیدگاه جدید