فواره تروی رم | آبنمایی افسانه ای در ایتالیا

رم یکی از مشهورترین و مهم ترین شهرهای اروپاست که هرکسی باید برای یک بار هم که شده به آن سفر کند. در این شهر تاریخی و باشکوه تعداد زیادی بنای تاریخی و مجسمه های بی نظیر به چشم می خورد، شمار دیدنی های شهر رم به اندازه ای است که اگر در آن قدم بزنید، با هر گام محو تماشای اطراف تان خواهید شد. در ایتالیا جاذبه هایی وجود دارند که از شهرتی جهانی برخوردارند و به راستی می توان ساعت ها به آن ها خیره شد.

امروز با کارناوال به سوی پایتخت ایتالیا، شهر زیبا و رویایی رم خواهیم رفت تا یکی از شاهکارهای این شهر را از نزدیک ببینیم.  رم از کهن ترین شهرهای جهان به حساب می آید به همین خاطر آثار باستانی متعددی در آن کشف شده است. همچنین در طول تاریخ هنرمندان زیادی در آن فعالیت کرده و گنجینه های ارزشمندی از خود به جای گذاشته اند. روزگاری اینجا پایتخت امپراتوری بزرگ روم بوده است به همین خاطر وجود بناهای بی همتا در آن دور از ذهن نیست.

از جمله جذاب ترین و دوست داشتنی ترین دیدنی های شهر رم فواره تروی یا آبنمای آرزوهاست. می گویند که آب موجود در این فواره آرزوها را برآورده می کند و هرکس یک بار از آن بازدید کند، بی شک در سفرهای بعدیش به رم، دوباره از این فواره دیدن خواهد کرد. فواره تروی بسیار زیباست و چند مجسمه کوچک و بزرگ را هم در خود جای داده که هر یک از آن ها داستانی خاص در ورای شان وجود دارد. با دیدن این فواره متوجه خواهید شد که چرا رم لقب "مهد فرهنگ و هنر" را دارد. شاید گمان کنید که یک فواره نمی تواند سازه فوق العاده ای باشد؛ اما آبنمای تروی نظر شما را تغییر خواهد داد؛ این فواره به قدری زیباست که دل کندن از آن برای تان دشوار خواهد بود. از همه این موارد هم که بگذریم این آبنما با افسانه های رومی در هم آمیخته و روایتگر داستان های گوناگونی است، افسانه هایی که با شنیدن شان دریچه ای نو به روی تان باز خواهد شد.

اگر شما هم علاقه مند هستید که بیشتر درباره فواره زیبا و تاریخی تروی بدانید کارناوال را در این سفر همراهی کنید.ورود به صفحه اختصاصی راهنمای سفر به رم

چرا فواره تروی؟

• از مهم ترین و پربازدیدترین دیدنی های شهر رم و چه بسا ایتالیا به شمار می آید.
• یکی از معروف ترین معماران ایتالیا این فواره را ساخته است.
• از مشهورترین آبنماهای دنیا به شمار می آید.
• افسانه های متعددی درباره این سازه روایت می شود که با فرهنگ و سنت های مردم ایتالیا در آمیخته است.
• با بازدید از آن می توانید شکوه هنر مجسمه سازی ایتالیایی ها را از نزدیک ببینید.
• این فواره در فیلم و سریال های گوناگونی نشان داده شده است و ارزش زیادی برای مردم ایتالیا دارد.

معرفی فواره تروی | Trevi Fountain

سال 1762 میلادی بود که فواره زیبای تروی یا آبنمای دختر دوشیزه را ساختند و از همان ابتدا به یکی از فاخرترین آثار موجود در ایتالیا تبدیل شد. البته باید بدانید که دستور ساخت بنا را در سال 1629 داده بودند و از همان زمان علاقه داشتند که چنین سازه ای ساخته شود. در ابتدا این فواره در 35 کیلومتری شرقِ شهر قرار داشت ولی حالا با گسترش رم، آبنما جزوی از مرکز شهر به حساب می آید.

ارتفاع آبنمای تروی 26.3 متر و عرضش 49.15 متر است و در همان نگاه اول به آن متوجه خواهید شد که چقدر در ساختنش دقت نظر و ظرافت به خرج داده اند. همه چیز با سنگ تراورتن (1) و توسط بهترین معماران آن زمان ساخته شده است. مجسمه هایی در میان این آبنما ساخته اند که هر کدام به یک خدا یا یک افسانه کهن رومی اشاره دارند، اگر کمی درباره افسانه های رومی بدانید این سازه شما را به وجد خواهد آورد. همه مجسمه ها کاملا حساب شده در جای خود قرار گرفته اند و حتا موقعیت قرارگیری اجزای بدن هریک از آن ها نیز مهم بوده است. در بخش مجسمه ها بیشتر با این آثار بی نظیر آشنا خواهیم شد.

در پشت این فواره ساختمان 2 طبقه ای به نام پالازو پُلی (Palazzo Poli) قرار دارد که چهره آبنمای تروی را با شکوه تر کرده است. گویا این ساختمان در اوایل قرن نوزدهم به عنوان مکانی برای برپایی مراسم عیش و نوش شاهزاده های رومی مورد استفاده قرار می گرفته است. طبق سخن راویان بومی قسمت زیادی از این ساختمان در زمان تکمیل آبنمای تروی تخریب شد؛ اما هنوز هم جلوه خوبی به این سازه داده است.

نکته جالب دیگری که فواره تروی را منحصر به فرد کرده، موقعیت قرار گیری آن است؛ گفته می شود که از چند سال پیش از میلاد مسیح در همین جا چشمه ای وجود داشت که مسافران را سیراب می کرد. به مرور زمان رومی ها آب آن چشمه را مقدس شمردند و حالا نیز شاهدیم که فواره تروی با صلابت هرچه تمام تر در همین ناحیه قد علم کرده است.

بد نیست بدانید که ایده ساخت این فواره از پاپ اوربان هشتم (Pope Urban VIII) بود و او بود که دستور ساخت آبنما را داد. برای این بنا طرح های متعددی پیشنهاد شد؛ اما در نهایت این پروژه مهم را به نیکولا سالوی (Nicola Salvi) واگذار کردند، او یکی از معماران زبردست آن زمان به شمار می آمد. بد نیست بدانید جووانی پائولو پانینی (Giovanni Paolo Panini) نقاش و معمار مشهور ایتالیایی نیز در ساخت فواره تروی سهیم بود و وی ساخت آن را به پایان رساند. ساخت این سازه زیبا و دوست داشتنی حدود 30 سال طول کشید و تعدادی از دست اندرکاران پروژه در همین مدت از دنیا رفتند و نتوانستند تکمیل شدن فواره را ببینند.

حالا که تا حدودی با فواره تروی آشنا شدید در ادامه نگاهی خواهیم داشت به معماری فوق العاده جذاب آن. پس از مرگ نیکولا ساخت فواره به جووانی پائولو پانینی واگذار شد و او توانست فواره را در سال 1762 تکمیل کند. جالب است بدانید که جووانی را بیشتر با نقاشی های طبیعتش می شناسند و نقاشی هایش شهرت بیشتری به نسبت مجسمه های او دارند؛ اما با این حال وی توانست به خوبی از پس اتمام پروژه فواره تروی بر بیاید.

شاید این سوال برای تان پیش بیاید که چرا ساخت آبنمایی به اندازه تروی 30 سال طول کشید؟ در این باره باید بگوییم که علت اصلی، تمرکز بیش از اندازه معماران این بنا به ریزه کاری ها بود و آن ها می خواستند همه چیز طوری باشد که هیچ نظیری نداشته باشد و هر کسی از دیدن آن به وجد بیاید. دلیل دیگر هم فوت معمار بود که باعث شد ساختن آبنما کمی بیشتر طول بکشد.

معنای کلمه تروی:

معنای دقیق کلمه تروی و انتخاب آن برای این فواره هنوز به صورت کامل مشخص نیست. محتمل ترین نظریه این است که تروی از کلمه تریویوم (trivium) گرفته شده باشد. این کلمه در لاتین به معنای سه خیابان است و همان طور که قبل تر هم اشاره کردیم این فواره درست در جایی که سه جاده اصلی به هم می رسند قرار دارد.

پاورقی

1- سنگ تراورتن نوعی سنگ آهک است که جزو دسته سنگ های رسوبی قرار دارد.

رسم پرتاب سکه فواره تروی  

یکی از جذابیت های فواره تروی وجود سکه در حوضچه آن است. داستان سکه ها به مقدس بودن آب این چشمه باز می گردد. مردمی که از فواره تروی بازدید می کنند برای برآورده شدن آرزوهای شان سکه هایی را داخل آب می اندازند. پرتاب سکه درون حوضچه تروی حالا به یک رسم تبدیل شده است؛ اما پرتاب یک سکه کافی نیست و در روایت ها آمده که هر کس باید حتما سه سکه را درون آب بیندازد تا به مراد دلش برسد. هر یک از این سکه ها معنای خاصی دارند: 

• سکه اول: تضمین کننده بازگشت شما به شهر رم
• سکه دوم: عاشق شدن
• سکه سوم: تضمین کننده ازدواج

ماجرای پرتاب سکه ها به همین جا ختم نمی شود، اگر می خواهید به آرزوهای تان برسید باید به صورتی خاص سکه ها را درون آب پرتاب کنید. روش انداختن سکه ها به این صورت است که باید پشت به فواره بایستید و دست راست را بر شانه چپ خود قرار داده و سکه را با همان دست به داخل حوضچه بیندازید.

بد نیست بدانید که هر روز حدود 22,300,000 تومان به داخل حوضچه این فواره می اندازند. آمارها نشان می دهند که در سال 2016 حدود 1 و نیم میلیون دلار به صورت سکه از این فواره خارج کرده بودند. با پول هایی که مردم داخل این فواره می اندازند برای فقرا غذا تهیه می کنند. جالب این که همیشه افرادی سعی دارند تا از داخل این حوض پول ها را بدزدند به همین خاطر محوطه با دوربین کنترل می شود، با این حال باز هم دزدان تلاش می کنند تا سکه ها را خارج کنند. برداشتن پول از داخل این حوض غیرقانونی است و جرم به حساب می آید.

بی تردید فواره تروی از نظر تاریخی، معماری و فرهنگی برای مردم ایتالیا حایز اهمیت است به همین دلیل در ادامه پیش از این که به مجسمه ها و شکل ظاهری این سازه بپردازیم نگاهی خواهیم داشت به تاریخچه این اثر زیبا.

تاریخچه فواره تروی رم | افسانه یا واقعیت؟

همان طور که بیان کردیم سال ها پیش در مکان کنونی فواره تروی چشمه ای وجود داشت. ماجرای وجود این چشمه کمی با افسانه ها در آمیخته و روایت های متعددی درباره آن بیان می کنند، ما در اینجا یکی از معروف ترین افسانه ها را روایت می کنیم:

داستان این افسانه به ۱۹ سال قبل از میلاد مسیح برمی گردد؛ روزی که سربازان رومی در ۱۳ تا ۲۲ کیلومتری شهر رم از تشنگی و نبود آبِ پاک در حال تلف شدن بودند. آن ها می دانستند که بی آب و غذا نمی توانند خود را به شهر برسانند و همه ناامید از نجات آرام آرام حرکت می کردند. در همین زمان دخترِ دوشیزه ای آن ها را می بیند و به سوی چشمه راهنمایی می کند. سربازان از آب چشمه سیراب می شوند و از مرگ حتمی نجات می یابند. از آن زمان آب این چشمه برای رمی ها باارزش و مقدس می شود.

به دلیل وجود همین دختر دوشیزه بود که حالا فواره تروی را با نام آبنمای دختر دوشیزه یا آکوآ ورجن نیز می شناسند. این نام گذاری به افتخار کمک این دختر به رومی ها انتخاب شده است و دخترک به نوعی قهرمان رومی ها به شمار می آید.

بعدها آب این چشمه را به مناطق دیگر نیز هدایت کردند. حالا این آب به کیلومترها آن طرف تر نیز رفته و افراد بسیاری از آن استفاده می کنند. جالب است بدانید که مقداری از آب حمام آگریپا (The Baths of Agrippa) که یکی از کهن ترین حمام های رم به شمار می آید هم از همین چشمه تامین می شود؛ این حمام حدود 400 سال قدمت دارد. با این تفاصیل مکان کنونی فواره تروی از بهترین جاها برای ساخت چنین سازه مهمی بود.

پژوهش های زمین شناسی نشان می دهند که تا سال 1453 آب چشمه ای که در مکان کنونی فواره تروی قرار دارد، به سوی مکان خاصی هدایت نمی شد و فقط مردم بومی از آن استفاده می کردند؛ در این سال برای استفاده از آب این چشمه برنامه ریزی شد و به مناطق اطراف انتقال یافت.

معماری فواره تروی رم

به سبکی که فواره تروی را بر اساس آن ساختند باروک (Baroque) گفته می شود. این سبک در سده شانزدهم و در ایتالیا به وجود آمد و پس از مدتی در دیگر کشورهای اروپا و سپس آمریکا نیز رواج یافت. اصطلاح سبک باروک در هنرهای معماری، نقاشی، مجسمه سازی و حتا موسیقی استفاده می شود. 

از مهم ترین ویژگی های سبک باروک ترکیب اشکال مختلف با یکدیگر است، هنرمندان پیرو باروک سعی می کنند با الگوبرداری از طرح های گوناگون، اثری جدید به وجود بیاورند. همچنین آن ها هیچ ترسی از زیاد شدن طرح های مختلف در یک اثر ندارند. همان طور که در فواره تروی نیز مشاهده می کنید مجسمه های متعددی به چشم می خورند که هر یک از آن ها از ترکیب شدن چند شکل با هم به وجود آمده اند. اگر با سبک های معماری آشنا باشید از شلوغی طرح های موجود در این سازه به سرعت متوجه خواهید شد که معماران آن پیروی سبک باروک بوده اند. 

در واقع می توان گفت که سبک باروک به دلیل مخالفت با سبک های خشک و کلاسیک رومی و یونامی به وجود آمد زیرا در آن طرح ها معماران اجازه ایده پردازی نداشتند و باید همیشه از مقرراتی خشک و از پیش تعیین شده پیروی می کردند. با به وجود آمدن باروک، معماران متعددی به آن روی آوردند؛ اما از سوی دیگر باروک با مخالفان زیادی هم رو به رو شد؛ طرفداران کلاسیک عقیده داشتند که باروک مضحک است و هیچ قانونی ندارد و همیشه باید در ساخت همه بناها از رومیان و یونانی ها پیروی کرد.

زمانی که تصمیم گرفتند سازه فواره تروی را بسازند، سبک باروک محبوب بود و نیکولا سالوی معمار کاردان این پروژه نیز طرحش را به همین سبک کشید. کار نیکولا به اندازه ای خوب از آب در آمد که حالا نامش در تاریخ به عنوان یکی از بهترین معماران ایتالیا می درخشد. او تا چند سال مدیر پروژه ساخت فواره تروی بود و همه چیز را از ابتدا طراحی کرد و همیشه بر اساس نقشه جلو می رفت؛ اما متاسفانه پیش از این که آبنما کامل شود نیکولا درگذشت (سال 1751) و هیچ گاه نتوانست فواره را به صورت کامل ببیند. 

پس از نیکولا کمی تکمیل آبنمای تروی به تعویق افتاد. چندی بعد جووانی پائولو پانینی کار تکمیل این سازه را بر عهده گرفت. او هم به نقاشی اشتغال داشت و هم معماری؛ اما بیشتر، او را با نقاشی هایی که از طبیعت می کشید می شناسند و آثار متعددی از او به جای مانده است. لازم است ذکر کنیم که جووانی دستی توانا در طراحی مجسمه های انسان و خلق پرتره داشت و به احتمال زیاد همین استعدادش سبب شد تا بتواند به خوبی از پس تکمیل آبنمای تروی بربیاید. توصیفاتی که از این معمار مشهور کرده اند نشان می دهد که او علاقه شایانی به کشیدن نقاشی از بناهای رومیان داشته است، او ساعت ها به یک بنای تاریخی خیره می شد و همه چیز را به تصویر می کشید و از هیچ ظرافتی هم چشم پوشی نمی کرد.

شاید برای تان این سوال پیش آید که چرا ساخت یک آبنما باید 30 سال طول بکشد؟ باید بگوییم که علت اصلی این موضوع توجه بیش از اندازه معماران این سازه به ریزه کاری ها بوده است. همچنین مرگ نیکولا نیز تاثیرگذار بود و باعث شد افتتاح این پروژه کمی به تاخیر بیافتند.

بد نیست بدانید که در ابتدا و در سال 1629 میلادی پاپ اوربان هشتم دستور داد تا فواره تروی را بسازند. او جان لورنتسو برنینی (Gian Lorenzo Bernini) را برای ساخت این فواره انتخاب کرد، جان سرشناس ترین معمار ایتالیایی آن زمان بود که آثار زیادی از وی در رم باقی مانده است. متاسفانه چندی بعد پاپ اوربان هشتم درگذشت و پروژه ساخت فواره تروی نیز متوقف شد و جان نتوانست هیچ وقت طرح خود را پیاده کند. در این زمان معماران دیگر چون پیترو دا کورتونا (Pietro da Cortona) و ادم بوچاردون (Edmé Bouchardon) نیز طرح هایی برای این فواره ارایه دادند؛ اما در نهایت نیکولا بود که توانست کار ساخت فواره را به دست بگیرد. جالب است بدانید که برکناری برنینی از این پروژه دلایل زیادی داشت که یکی از مهم ترین آن ها مخالفت مردم با طرحی بود که وی قصد پیاده سازیش را داشت. هنوز هم برخی تصور می کنند که آبنمای تروی حاصل طرحی است که او کشید؛ اما این موضوع حقیقت ندارد و هیچگاه طراحی وی پیاده سازی نشد.

فواره زیبای تروی تا به حال دوبار به صورت کلی بازسازی شده است که آخرین مرمت حدود 2 میلیون یورو هزینه در برداشت. در ژانویه سال 2013 شرکت فندی وود اسپانسر (Fendi would sponsor)  اعلام کرد که بودجه بازسازی این فواره را بر عهده می گیرد. مرمت سازه تروی از ماه ژوئن 2014 آغاز شد و در نوامبر 2015 به اتمام رسید. در نهایت در 3 نوامبر 2015 در یک مراسم رسمی بازگشایی شد. از مهم ترین تغییراتی که پس از این بازسازی در فواره تروی رخ داد افزودن بیش از 100 چراغ ال ای دی به فواره بود. وجود همین چراغ ها باعث شده که حالا فواره تروی در شب چون نگینی در رم بدرخشد.

مجسمه های فواره تروی

نخستین سوالی که بازدیدکننده های فواره تروی با آن مواجه می شوند این است که مجسمه های داخل این سازه چه کسانی هستند پس به فواره تروی نزدیک تر می شویم، می خواهیم کمی بیشتر به مجسمه های این سازه بپردازیم.

1- خدای اقیانوس | God Oceanus

در میان فواره تروی مجسمه یک مرد به چشم می خورد، او تندیس اوکئانوس (Oceanus) است. در افسانه های یونانی وی به عنوان خدای اقیانوس شناخته می شود. بر اساس داستان ها او فرزند گایا (خدای زمین) و اورانوس (خدای آسمان) بوده است. در بسیاری از کتاب ها، خدای اقیانوس را به صورت نیمی انسان و نیمی پری یا اسب دریایی به تصویر کشیده اند؛ اما همان طور که می بینید در آبنمای تروی او ظاهری شبیه به انسان دارد. 

با تماشای بیشتر فواره متوجه می شوید که اوکئانوس سوار بر یک ارابه به صورت ایستاده است و ارابه به وسیله دو اسب به جلو هدایت می شوند. نکته جالب این که سر یکی از اسب ها رو به بالا و سر دیگری رو به پایین است. هدف سازنده این مجسمه ها از خلق اسب ها به این صورت، نشان دادن جزر و مد و خروش و به طور کلی به تصویر کشیدن ناآرامی اقیانوس ها بود.

2- هدایتگران

در دو سوی خدای اقیانوس دو مجسمه دیگر نیز به چشم می خورند. آن ها مردانی هستند که در تلاش اند تا اسب ها را هدایت کنند. آن ها نماد انسان های پیروی خدای اقیانوس اند و هدف از ساخت آن ها نشان دادن پیروان اوکئانوس بوده است.

3- مجسمه های اطراف 

گذشته از مجسمه هایی که در داخل فواره تروی قرار دارند، دو مجسمه نیز در دو سوی این سازه جای گرفته اند. مجسمه ای که در سمت چپ تصویر زیر می بینید پلوتوس (Plutus) نام دارد که در افسانه های یونان الهه ثروت و فراوانی بوده است. وجود این مجسمه در فواره تروی به این دلیل بود که می خواستند شهر رم همیشه پر از ثروت و نعمت و به خصوص میوه و محصولات کشاورزی باشد.

مجسمه سمت راست خدای سلامتی (Salubrity) است. در یک دست او ظرف شرابی به چشم می خورد، در دست دیگرش یک نیزه. مقصود سازنده از وجود این مجسمه به صورت کنونی، نشان دادن مبارزه با بیماری ها و درمان مریض ها بوده است.

در بالاترین قسمت این آبنما نیز پرچم روم به یاد سربازان رومی بر سنگ تراشیده شده است. در دو سمت این پرچم، مجسمه های شیپورچیانی به چشم می خورد که در حال دمیدن در شیپورهای شان هستند و با این کار اهالی را به سوی آبنما فرا می خوانند. همچنین کتیبه ای در بالای این آبنما حک شده است که در آن اشاره ای به داستان دختر باکره دارد و رویش حکاکی شده که این آبنما را در مکان قناتی کهن ساخته اند و می خواهند که همیشه دختر باکره در پناه خدایان باشد.

تفریح در اطراف فواره تروی

گذشته از تماشای آبنما و لذت بردن از زیبایی هایش تفریحات دیگری نیز وجود دارد که بازدیدکننده ها را سرگرم می کنند.

*پرتاب سکه: جذاب ترین تفریح افرادی که از این سازه بازدید می کنند پرتاب سکه داخل حوضچه است، به دلیل این که پرتاب کننده ها باید پشت به فواره بایستند این کار برای شان خیلی جذاب است.

*عکاسی: این آبنما سوژه خوبی برای عکاسانیست که دوست دارند از معماری بناها عکس بگیرند. حتا اگر عکاس هم نباشید ثبت یک سلفی جانانه با یکی از مشهورترین فواره های دنیا جذاب خواهد بود.

*خرید: در اطراف این بنا کیوسک های بستنی فروشی یا تنقلات وجود دارد؛ همچنین دستفروشان دوره گرد هم بیشتر مواقع حضور دارند. از دیگر وسایلی که اینجا می شود تهیه کرد سوغات رومی است؛ این سوغاتی ها مجسمه هایی کوچک از سربازهای رومی هستند که به نوبه خود می خواند سوغات خوبی باشند.

*نوشیدن آب: برخی از ایتالیایی ها معتقدند که آب این چشمه معجزه آسا و جادوییست؛ به همین خاطر در قسمت سمت راست فواره بخشی وجود دارد که علاقه مندان می توانند از آن آب بنوشند.

ایستگاه اتوبوس نزدیک به فواره تروی نیز ال.گو چیگی (L.go Chigi) است که پس از پیاده شدن در آن تنها 290 متر با آبنما فاصله خواهید داشت.

با تاکسی:

گزینه استفاده از تاکسی ها را نیز همیشه در رم دارید و می توانید با استفاده از آن خود را از هر محله ای به فواره برسانید.

آدرس: ایتالیا، رم، میدان تروی، فواره تروی

 Address: Piazza di Trevi, 00187 Roma RM, Italy

 دیدنی های اطراف

•  زیرزمین ویکوس کاپراریوس | Vicus Caprarius: فاصله 100 متر
• گالری شررا | Galleria Sciarra: فاصله 260 متر

آبنمای تروی رم را در این ویدیو تماشا کنید

فواره تروی و رسانه ها

از دیرباز فواره تروی از مهم ترین جاذبه های رم به حساب می آمد و بسیاری از گردشگران از اقصی نقاط دنیا برای دیدن آن به رم می رفتند. این فواره به دلیل افسانه هایی که درباره اش می گویند به مکانی رمانتیک برای زوج ها تبدیل شده است، همین موضوع پای آن را به فیلم ها و سریال های زیادی باز کرده که در اینجا به برخی از آن ها اشاره می کنیم: تعطیلات رومی (Roman Holiday)، هنگامی در رم (When in Rome)، زندگی شیرین یا لا دولچه ویتا (La Dolce Vita) و سه سکه در فواره (Three Coins in the Fountain).

توصیه کارناوال

توصیه می کنیم که اگر امکانش را داشتید یک بار در شب و یک بار در روز از این فواره بازدید کنید زیرا فواره تروی شب ها چهره دیگری به خود می گیرد، همه چراغ های کار گذاشته در آن را روشن می کنند که جلوه خاصی به فواره می بخشند.

پیشنهاد می کنیم که پیاده به سوی این فواره بروید و چند قدمی در محله های اطراف قدم بزنید، بومیان رم رفتار گرم و خوبی با گردشگران دارند و می توانید چند لحظه ای پای صحبت های آن ها بنشینید.

فراموش نکنید که به سوی سازه ای بسیار بزرگ و تاریخی می روید بنابراین اگر کودکی همراه دارید به او درباره فواره بگویید تا در لحظه اول از آبنما و مجسمه هایش نترسد، همچنین بهتر است که اجازه ندهید به این اثر ارزشمند آسیبی برساند. لطفا از پرتاب زباله به داخل حوضچه نیز خودداری کنید.

باید بدانید که در اطراف فواره تروی جیب بری نیز رواج دارد، توصیه می کنیم حواس تان به افرادی که بی هدف به این سو و آن سو می روند، باشد. 

همان طور که قبل تر هم اشاره کردیم امکان خرید از دستفروشان نیز در اطراف این فواره وجود دارد؛ اما پیشنهاد می کنیم از آن ها خرید نکنید زیرا قیمت اجناس آن ها گران است و کیفیتی خوبی هم ندارد.