کاخ بزرگ بانکوک | از معروف ترین جاذبه های تایلند

کاخ بزرگ بانکوک یکی از دیدنی های معروف تایلند است که در سفرتان به پایتخت تایلند باید در لیست بازدیدتان قرار دهید. برای آن که بدانید در این کاخ باشکوه چه در انتظار شماست، همراه ما باشید تا با بخش‌های مختلفش آشنا شوید و تصاویر کاخ بزرگ بانکوک را ببینید. در ادامه همچنین آدرس کاخ بزرگ، هزینه بازدید و ساعت دسترسی آن را برای شما گفته‌ایم. با کارناوال به کاخ بزرگ بانکوک بیایید. 

چرا کاخ بزرگ؟

• یکی از پربازدیدترین جاذبه های بانکوک است.
• این کاخ سال‌های سال اقامتگاه سلطنتی پادشاهان تایلند بوده است.
• معبد معروف بودای زمردین درون این کاخ قرار دارد. 
• معماری باشکوه این کاخ تماشایی است.
• کاخ بزرگ بانکوک برای عکاسی و سلفی گرفتن مکان جذابی است. 

معرفی کاخ بزرگ بانکوک | The Grand Palace

کاخ بزرگ بانکوک یکی از معروف‌ترین و پربازدیدترین جاذبه‌های این شهر است که در قلب بانکوک قرار دارد. همان‌طور که نام این کاخ نشان می‌دهد، با مجموعه وسیعی طرف هستید که 35 بخش مختلف از جمله معبد معروف «وات پرا کائو» یا «بودای زمردین»، چندین عمارت و سالن و انواعی از قلعه‌ها و سازه‌های دفاعی را در خود جای داده است. کاخ بزرگ حدودا 24 هکتار وسعت دارد که بخشی از این فضا را چندین حیاط و باغ تصرف کرده‌ است. کاخ بزرگ که قدمتش به قرن هجدهم میلادی برمی‌گردد به دستور شاه رامای اول در سال 1782 میلادی ساخته و از همان سال به اقامتگاه رسمی شاهان تایلندی بدل شد. بد نیست بدانید در سال 1925 میلادی، پادشاه وقت تایلند محل دیگری را به عنوان اقامتگاه خود برگزید و کاخ بزرگ پس از 200 سال، کنار گذاشته شد. البته از این مجموعه باشکوه و سلطنتی همچنان برای برپایی رویدادهای رسمی و ملی استفاده می‌کردند. جالب آن که هنوز هم کاخ بزرگ بانکوک به طور سالانه میزبان مهمانی‌های سلطنتی است.

در کنار کاربری تشریفاتی، امروزه کاخ بزرگ بانکوک به موزه بدل شده و گردشگران می‌توانند از این مجموعه سلطنتی و عظیم بازدید کنند. همراه ما باشید تا وارد این مجموعه سلطنتی شویم... .

بخش‌های مختلف کاخ بزرگ

کاخ بزرگ 4 صحن و بخش اصلی دارد که با چندین دیوار و دروازه از هم تفکیک می‌شوند. این صحن‌ها عبارت‌اند از: صحن خارجی، صحن میانی، صحن داخلی و معبد بودای زمردی. هر یک از این صحن‌ها به قدری وسیع‌‌اند که بخش‌های کوچک و بزرگ مختلفی را در خود جای داده‌اند. همچنین هر کدام کاربری مخصوص به خود و حتا قوانین بازدیدِ خود را دارند. در ادامه به صورت مختصر با ویژگی‌های شاخص هر بخش آشنا می‌شوید.

صحن خارجی

صحن خارجی را در شمال غربی مجموعه می‌بینید که ساختمان‌های بسیاری از جمله دفتر خانواده سلطنتی، مرکز اطلاعات کاخ و دفاتر مرکزی را در خود جای داده است. برای ورود به این صحن، از دروازه ویستچایسری (Visetchaisri) عبور می‌کنید و معبد بودای زمردی را در چپ و ساختمان‌های اداری را در راست خود می‌بینید. 

صحن میانی

حالا به وسیع‌ترین و مهم‌ترین صحن کاخ بزرگ رسیده‌اید که در بخش مرکزی کاخ بزرگ جا خوش کرده است. این صحن خودش 4 مجموعه ساختمان و بخش دارد که عبارت‌اند از:

1- مجموعه پرا ماها مونیتین | Phra Maha Monthien group: مجموعه اقامتگاه سلطنتی و ساختمان‌های دولتی کاخ را در همین بخش خواهید دید. اقامتگاه سلطنتی، در مجموع از چند قسمت تشکیل شده است که به ترتیب دسترسی عبارت‌اند از: سرسرای عمومی، سالن‌های تشریفاتی و بخش اقامتگاه. تمام این بخش‌ها از داخل به هم مرتبط هستند و ساخت آنها به دستور شاه رامای دوم انجام شده است. بد نیست بدانید از شاه رامای دوم به بعد، تمام جشن‌های تاجگذاری در این مجموعه برگزار شده‌اند. البته از کل این مجموعه، شما فقط به سالن تخت پادشاهی آمارین وینیتچای (Amarin Winitchai) دسترسی دارید و باقی بخش‌ها برای عموم قابل بازدید نیست.

- سالن آمارین وینیتچای در اقامتگاه سلطنتی از اهمیت زیادی برخوردار است که اغلب از آن برای پذیرایی از سفیران کشورهای خارجی استفاده می‌شد. برای ساخت این سالن که زیبایی چشمگیری دارد از معماری تایلندی استفاده کرده‌اند و سقف آن را به کاشی‌های نارنجی و سبز آراسته‌اند. این سالن چند دَر دارد که درِ اصلی مخصوص استفاده خانواده سلطنتی بود و سایران از دیگر درها وارد سالن می‌شدند.

2- مجموعه پرا ثینانگ چاکری ماها پراسات | Phra Thinang Chakri Maha Prasat group: این بخش شامل 9 سالن بزرگ و کوچک می‌شود که در ساختار، مشابه اقامتگاه سلطنتی شاه رامای دوم هستند. پس از آنکه شاه رامای پنجم به تخت پادشاهی نشست، تصمیم گرفت برای خود سالن پادشاهی جدید و بزرگ‌تری داشته باشد و به این ترتیب دستور ساخت این مجموعه را داد. در بنای این ساختمان‌ها، ترکیبی از معماری تایلندی و اروپایی قرن نوزدهم را با هم به کار بردند. پیش از ساخت این مجموعه، در این محوطه، باغ وسیعی به نام «باغ چپ» قرار داشت.

بعدها رامای ششم هم در این مجموعه اقامت گزید؛ اما در زمان سلطنت رامای هفتم، کل ساختمان‌ها احتیاج به بازسازی داشتند. از آن جا که بودجه کافی وجود نداشت فقط سالن پادشاهی را بازسازی کردند؛ اما در ادامه وضعیت ساختمان‌ها به حدی رسید که در زمان رامای نهم مجبور شدند تعدادی از ساختمان‌ها را تخریب کنند و به جایش چند بنای جدید بسازند. این ساختمان‌ها نیز هم اکنون کاربری اداری دارند و بازدید از آنها ممکن نیست.

3- مجموعه پرا ماها پراسات | Phra Maha Prasat group: این مجموعه در غربی‌ترین نقطه صحن میانی قرار دارد و شامل ساختمان‌هایی تاریخی از دوره شاه رامای اول است. در واقع این ساختمان‌ها قدیمی‌ترین بخش کاخ بزرگ محسوب می‌شوند و از روی کاخ سلطنتی شهر آیوتایا ساخته شده‌اند. جالب است بدانید مراسم تاجگذاری رامای اول در همین مجموعه برگزار شد. پس از مرگ رامای اول، خاکستر شاه را در سالن قرار دادند و چندین روز به عزاداری پرداختند. بعدها این کار به یکی از رسوم سلطنتی تبدیل شد و عزای رسمی به همین شکل برگزار می‌شد.

از این مجموعه فقط سالن دوسیت ماها پراسات (Dusit Maha Prasat) بازدید عمومی دارد که برای برگزاری مهمانی‌ها استفاده می‌شد. برای دسترسی به این مجموعه از یکی از 3 دروازه شمالی استفاده کنید.

4- باغ سیوالای | Siwalai Garden: در این باغ که در شرقی‌ترین نقطه صحن میانی قرار گرفته است، تعدادی ساختمان مذهبی و اقامتگاهی را با هم خواهید دید و می‌توانید از فضای سبز لذت ببرید. بد نیست بدانید قبلا باغ سیوالای، «باغ راست» نام داشت و از لحاظ مکانی، قرینه باغ چپ بود. شکل و شمایل کنونی باغ از زمان شاه رامای پنجم به این طرف، تغییری نکرده است.

صحن داخلی

صحن داخلی در جنوبی‌ترین نقطه کاخ بزرگ قرار دارد و مختص استفاده شاهان و زنان دربار بود. در واقع صحن داخلی را می‌توان «اندرونی» پادشاهی و حرمسرای سلطنتی دانست. به جز ملکه‌ها، سایر زنان پادشاه با عنوان «زنان ممنوعه» شناخته می‌شدند و حق خروج از حرمسرا را نداشتند. البته تنها ساکنان صحن داخلی، زنان شاه نبودند و بچه‌ها، شاهزاده‌ها و تعداد زیادی از زنان خدمتکار نیز در همین بخش زندگی می‌کردند.

صحن داخلی همچون یک شهر کوچک بود که با خیابان‌های باریک و چمنزارها از اقامتگاه ها تفکیک می‌شد و درون آن انواعی از فروشگاه‌ها، مدارس و انبار کالا وجود داشت. این صحن همچنین قوانین و دادگاه خاص خودش را داشت که توسط زنان بلند مرتبه کنترل می‌شد. حتی محافظان این صحن همگی خانم بودند و دکترها و کارگران مرد فقط زیر نظر این نگهبانان، وارد حرمسرای سلطنتی می‌شدند.

جالب است بدانید چند همسری پادشاهان تایلند، در زمان شاه رامای ششم کنار گذاشته شد؛ چرا که وی از داشتن زنان متعدد امتناع می‌کرد. این اتفاق به طور رسمی در زمان شاه رامای هفتم و اوایل قرن بیستم افتاد. شاه رامای هفتم چند همسری را برای همگان ممنوع کرد و خودش تنها یک همسر داشت. پس از آن بود که ساکنان صحن داخلی به اقلیت رسیدند و بعد از چند دهه این صحن به کلی متروکه شد.

امروزه با این که در صحن داخلی هیچ ساکنی وجود ندارد، اما باز هم درهای آن به روی بازدیدکنندگان بسته است.

بخش‌های دفاعی کاخ بزرگ

بدیهی است که برای محافظت از کاخ بزرگ بانکوک تمهیدات مختلفی اندیشیده شود. این بخش‌ها عبارت‌اند از:

• دیوارهای دفاعی: دیوارهای بلند و سفید کاخ ابتدا به دست شاه رامای اول ساخته شد و توسط رامای دوم گسترش پیدا کرد. در مجموع دیوارهای دورتادور کاخ برابر با 1,910 متر طول دارند.
• عمارت‌ها: در شمال و جنوب دیوار شرقی دو عمارت به چشم می‌خورد که یکی مقابل معبد بودای زمردین جای گرفته است. این دو عمارت برای نظارت و حفاظت از مراسم تشریفاتی و سلطنتی دربار بودند. 
• دروازه‌ها: در بخش بیرونی کاخ، 12 دروازه و در بخش‌های داخلی 22 دروازه وجود دارد که شکلی هزارتو مانند، درون کاخ بزرگ ایجاد کرده‌اند. 
• باروها: در راستای دیوارهای دفاعی، 17 بارو ساخته شده است که ابعاد کوچکی دارند و در آن‌ها توپ جنگی و برج مراقبتی قرار دارد. 

معبد وات پرا کائو یا بودای زمردی

معبد وات پراکائو نه تنها معروف‌ترین بخش کاخ بزرگ است که مهم‌ترین معبد تایلند نیز به شمار می‌رود. معبد وات پرا کائو هم به فرمان شاه رامای اول در قرن هجدهم ساخته شده است. این معبد را با نام بودای زمردی هم می‌شناسند؛ چرا که درست در دل این معبد، یک تندیس بودا از جنس یشم سبز به چشم می‌خورد. تندیس بودای زمردی، از جمله نمادهای قدرتمند سیاسی و مذهبی تایلند است و نقش محافظ کشور تایلند را دارد. این تندیس 66 سانتیمتر ارتفاع دارد و شمایل بودایی در حال مراقبه را به تصویر می‌کشد. جالب است بدانید غیر از پادشاه و جانشین او، هیچ کسی حق ندارد این مجسمه را لمس کند. روی دیوارهای درون معبد، تعدادی نقاشی از بودا به چشم می‌خورد که وقایعی از زندگی وی همچون تولد، مراحل روشنگری و مرگش را به تصویر کشیده است.

به غیر از تندیس بودا، معبد وات پرا کائو بخش‌های دیدنی دیگری هم دارد که عبارت‌اند از 3 پاگودا (معبد بودایی)، 8 برج، یک کتابخانه، نمونه کوچکی از انگکور وات (یک معبد مقدس در کامبوج) و تندیس فیل. توجه داشته باشید که برای بازدید از این معبد لازم است لباس‌های پوشیده داشته باشید و پیش از ورود، کفش‌های خود را درآورید.

همان‌طور که گفتیم این معبد در صحن خارجی کاخ قرار دارد. در آینده در مطلبی جداگانه به معرفی کامل معبد وات پرا کائو خواهیم پرداخت.

موزه معبد بودای زمردی

در موزه بودای زمردی، مجموعه وسیعی از اشیای کاخ بزرگ و معبد بودای زمردی را خواهید دید. موزه معبد، ساختمانی دو طبقه با معماری رنسانسی است که نمایی تماشایی دارد. طبقه اول موزه، به نمایش مجموعه‌ای از اشیای تاریخی از جمله اشیای بازمانده از ساختمان‌های قدیمی کاخ اختصاص پیدا کرده است. همچنین تعداد زیادی از تندیس‌های سنگی بودا و مجسمه‌های چینی را در این موزه می‌بینید. در سالن مرکزی طبقه اول، می‌توانید از استخوان‌های فیل‌های سفید بازدید کنید. گرچه این فیل‌ها واقعا سفید نیستند؛ اما رنگ متفاوتی از سایر فیل‌ها دارند و پوست آن‌ها صورتی روشن است. جالب است بدانید در تایلند فیل سفید نماد مهمی از سلطنت به حساب می‌آید و هر پادشاهی که فیل سفید بیشتری داشت، قدرت و پرستیژ بیشتری را به نمایش می‌گذاشت.

در طبقه دوم موزه، آثار هنری و اشیای ارزشمندی در معرض دید قرار دارند. در سالن اصلی موزه دوم، دو نمونه کوچک از کاخ بزرگ را می‌بینید که یکی نمونه اولیه کاخ بزرگ در دوران رامای اول و دیگری نمونه کاخ بزرگ در دوره رامای پنجم را نشان می‌دهد. از دیگر آثار موجود می‌توان به مجموعه سکه‌ها، تندیس‌های بودا و مجموعه‌ای از لباس‌های فصلی بودای زمردی اشاره کرد.

مکان قرارگیری: این موزه میان صحن خارجی و میانی قرار گرفته است.

تاریخچه کاخ بزرگ 

شاه رامای اول (1)، کسی که نخستین بار بانکوک را برای پایتختی برگزید، برای اقامتگاه خود، منطقه‌ای در کنار رود چائوپرایا (2) را انتخاب کرد. به فرمان این شاه، در سال 1782، در عرض یک ماه بنای اولیه کاخ بزرگ در زمینی مستطیلی شکل بنا شد و حصاری چوبی دور تا دور محوطه آن کشیدند. سپس رامای اول به این کاخ نقل مکان کرد و رسما مراسم تاجگذاری برگزار شد. از آن‌جا که در این زمان شاه ثروت چندانی نداشت و از طرفی دیگر، مصالح مرغوبی در دسترس نبود، برای ساخت کاخ بزرگ فقط و فقط از چوب استفاده کردند. تا چند سال اقامتگاه رامای اول به همین شکل بود تا آن‌که شاه دستور به بازسازی داد. در بازسازی مجموعه، چوب‌ها حذف و سنگ و آجر جایگزین شدند. به این ترتیب اقامتگاه پادشاهی، معبد سلطنتی، سالن‌های سنگی، دیوارها، قلعه‌ها و دروازه‌ها همگی شکل جدیدی به خود گرفتند. 

در زمان شاه رامای دوم، محوطه کاخ بزرگ 5 هزار مترمربع افزایش یافت و به طبع دیوارها و دروازه‌های جدیدی ساخته شد. پس از این افزایشِ وسعت، تمام تغییرات بعدی در طول تاریخ درون همین محوطه انجام شد. به تدریج دیوارها و قلعه‌های کاخ بزرگ به قدری بلند و مستحکم شدند که در کنار نگهبانان محافظ خود، همچون شهری در دل بانکوک به نظر می‌رسیدند.

در طول سال های 1782 تا 1932 میلادی، کاخ بزرگ مرکز اداری و مذهبی کشور به شمار می‌رفت. همچنین به عنوان اقامتگاهِ اصلی پادشاه، مقر حکومت و سکونت صدها درباری، شاهزاده، وزیر، محافظ و خدمتکار محسوب می‌شد. به همین دلیل، قوانین ویژه‌ای تدوین شد که سلسله مراتب افراد درون کاخ مشخص شود و روابط افراد را سازماندهی کند. 

در دهه 1920 میلادی بود که به دستور پادشاه وقت، چندین کاخ مانند کاخ داسیت در دیگر نقاط شهر بانکوک بنا شد. این کاخ‌ها در مرور زمان جایگزین موقت کاخ بزرگ شدند و پادشاه و دیگر درباریان به آن جا نقل مکان کردند. در نهایت در سال 1925 این جابه‌جایی همیشگی شد. از طرفی با افزایش تعداد وزرا و سایر دست اندرکاران، آن‌ها نیز کاخ بزرگ را ترک و به ساختمان‌های خود نقل مکان کردند. با این همه کاخ بزرگ همچنان اقامتگاه رسمی و تشریفاتی پادشاه باقی ماند و مهمانی‌ها و رویدادهای سلطنتی در آن برگزار می‌شد. 

با وقوع انقلاب 1932 و پایان پادشاهی مطلقه، پادشاهی مشروطه تایلند روی کار آمد؛ اما باز هم کاخ بزرگ از رونق نیفتاد. امروزه کاخ بزرگ علاوه بر اقامتگاه رسمی و تشریفاتی پادشاه، به عنوان موزه نیز شناخته می‌شود و روزانه گردشگران بسیاری از آن دیدن می‌کنند. 

پاورقی

1- موسس سلسله چاکری، سلسله حاضر در تایلند؛ کسی که با شکست شاه تکسین، سلسله پیشین را از بین برد و پایتخت را از شهر تُنبوری (پایتخت سابق تایلند) به بانکوک منتقل کرد. 

2- چائوپرایا (Chao Phraya) رود بزرگی است که از میان شهر بانکوک می‌گذرد.

نکات بازدید از کاخ بزرگ

1. در بازدید از کاخ بزرگ باید پوشش مناسبی داشته باشید، یعنی از پوشیدن لباس‌هایی مثل دامن کوتاه، شلوارک، شلوار پاره، بلوز آستین حلقه، انواع تاپ، رکابی و نیم‌تنه خودداری کنید. 
2. قبل از ورود به هر یک از معابد کفش‌های خود را درآورید.
3. با پاهای خود به تندیس‌های بودا اشاره نکنید.
4. پس از ورود به معبد نیز با صدای آرام صحبت کنید و از سر و صدا و بر هم زدن نظم معبد خودداری کنید.
5. به حساسیت‌های مذهبی توجه کنید و به فرهنگ بودایی‌ها احترام بگذارید.

در صورتی که لباس مناسب نداشتید، قبل از ورود می توانید با پرداخت هزینه‌ای، لباس بلند کرایه کنید. 

در نهایت برای آن‌که بازدید بدون مشکلی داشته باشید، توصیه می‌کنیم این کارها را در تایلند انجام ندهید!

دانستنی های کاخ بزرگ

1. بزرگ‌ترین بخش کاخ بزرگ، سالنی به نام ماها پراسات (Maha prasat) است که در غرب مجموعه قرار دارد. برای ساخت این سالن زیبا و وسیع، ترکیبی از معماری تایلندی و رنسانس ایتالیایی مورد استفاده قرار گرفت. بر بالای سقف این سالن سه گنبد مخروطی به چشم می‌خورد که گنبد مرکزی، بلندترین گنبد سالن محسوب می‌شود. جالب آن‌که این گنبد که فضایی توخالی دارد، محلی برای جمع‌آوری خاکستر پادشاهان سلسله چاکری است. بخش میانی گنبد، خاکستر پادشاهان و بخش جنبی گنبد، خاکستر شاهزادگان بدون تاج و تخت را تشکیل داده است. 
2. یکی از جدیدترین ساختمان‌های کاخ بزرگ، عمارت بوروم فیمان (Borom Phiman) است که در اوایل قرن بیستم میلادی به دستور شاه رامای پنجم ساخته شد. شکل و شمایل این ساختمان به سبک معماری فرانسه است و برای استفاده شاهان بعدی ساخته شده بود. این ساختمان در شرقی‌ترین نقطه کاخ قرار دارد و بازدید عمومی ندارد.
3. مکانی که رامای اول برای ساخت کاخ بزرگ انتخاب کرد، قبلا محل زندگی جامعه کوچکی از چینی‌ها بود. با دستور شاه رامای اول، این محله به بیرون از دیوارهای شهر منتقل شد که امروزه محله چینی های بانکوک را می‌سازد. 
4. شاید برای‌تان جالب باشد بدانید شاه رامای اول که با کمبود مصالح روبه‌رو بود، برای بازسازی چه کرد! او دستور داد تا کارگرانش به شهر تنبوری (پایتخت سابق سرزمین تایلند) بروند و با تخریب کاخ سلطنتی متروکه و خانه‌های بلا استفاده، آجرها و سنگ‌ها را برای ساخت بناهای جدید به بانکوک ببرند. برده‌ها و کارگران به تنبوری که در آن سوی رودخانه بود رفتند و این مصالح را با قایق جابه‌جا کردند. پس از تکمیل بازسازی کاخ بزرگ، شاه رامای اول مراسم تاجگذاری خود را در سال 1785 میلادی تکرار کرد. 
5. در طراحی و ساخت کاخ بزرگ بانکوک و سازمان‌دهی بخش‌های مختلفش، تا حد زیادی از کاخ سلطنتی آیوتایا (1) تقلید شد. به طور مثال محل قرارگیری حیاط‌ها، دروازه‌ها، قلعه‌ها و بندرهای کاخ بزرگ کاملا مشابه کاخ آیوتایا است. 

پاورقی

1- کاخ آیوتایا (Ayutthaya) مربوط به حکومتی به همین نام بود که در سال 1632 ساخته شد. 

سخن آخر

با هم به بخش‌های مختلف کاخ بزرگ رفتیم و دیدیم چرا این مجموعه سلطنتی شهره خاص و عام شده است. 

نظر شما درباره این مجموعه چه بود؟

دوست دارید از این کاخ سلطنتی بازدید کنید؟

کدام بخش برای شما جذابیت بیشتری داشت؟

دیدگاه‌ها و سوال‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.