قلعه پرتغالی های چابهار

در جنوب کشورمان تعدادی قلعه با نام قلعه پرتغالی ها به چشم می خورد که یکی از آن ها در شمال غرب چابهار و در سواحل روستای تیس قرار دارد؛ این قلعه که با نام های قلعه پرتغالی های تیس و قلعه تیس شناخته می شود از سال 1354، در فهرست میراث ملی ایران قرار دارد. 

قلعه تیس بر روی تپه ای در فاصله 500 متری از دریا ساخته شده است. تاریخچه ساخت این قلعه به زمانی باز می گردد که مناطق جنوبی کشورمان به تصرف پرتغالی ها در آمده بود. آن ها این قلعه را بر روی تپه ای 55 متر بالاتر از سطح آب ساختند تا بر مناطق اطراف احاطه داشته باشند و در حین شورش های احتمالی مردم محلی، به داخل آن پناه ببرند؛ همچنین برج های چهارگوشه این قلعه در زمان طوفانی بودن دریا، نقش فانوس را برای دریانوردان ایفا می کردند. 

امروزه تنها ویرانه های قلعه پرتغالی ها در سواحل تیس باقی مانده اند؛ با این وجود می توان بخش هایی نظیر آب انبارها که از جنس سنگ و ساروج و گچ ساخته شدند و چاهی که در بیرون قلعه وجود دارد و لبه های آن نیز با سنگ و ساروج محکم شده است را تشخیص داد. همچنین مناره آجری قلعه با تزییناتی از دوره سلجوقی و خطوط کوفی و عربی بر رویش، و هشتی قلعه که شبیه کاروانسراهای دوران صفویه ست هم به سختی قابل تشخیص هستند. در دوره های تاریخی مختلف بازسازی هایی در بنای قلعه پرتغالی های تیس صورت گرفته و به همین خاطر، حتی نشانه های از معماری و تزیینات دوره قاجار هم در این بنا مشهود است.