خانه لاری های یزد | موزه خانه لاری ها

خانه لاری های یزد، یکی از جاذبه‌های دیدنی نخستین شهر جهانی ایران است. موزه خانه لاری ها یا همان موزه اسناد تاریخی یزد در محله تاریخی فهادان قرار دارد که شما را به حال‌وهوای زندگی در گذشته می‌برد. در این بنا می‌توانید جلوه‌های زیبایی از معماری و تزیینات را ببینید و تا اندازه‌ای با اصول ساخت‌وساز در آن زمان‌ها آشنا شوید. با ما همراه باشید تا بیشتر این اثر را بشناسید و آدرس و ساعت بازدید خانه لاری ها را بدانید.

چرا خانه لاری ها؟

• یکی از خانه‌های معروف شهر یزد است.
• در محله فهادان قرار دارد و به شما فرصت گشت زدن در کوچه‌های قدیمی شهر را می‌دهد.
• یکی از آثار ارزشمند دوره قاجار است.
• می‌توانید از موزه اسناد تاریخی هم بازدید کنید.
• تزیینات و معماری زیبایی دارد.

آشنایی با خانه لاری ها در یزد | میزبان موزه اسناد

عمارت‌های تاریخی و بادگیرها چیزهایی هستند که در گوشه‌گوشه یزد دیده می‌شوند و به نوعی نماد این شهر به شمار می‌روند. کوچه‌پس‌کوچه‌های محله فهادان بهترین مکان شهر برای لمس گذشته آن هستند و دنیایی دیگر را نشانتان می‌دهند. درب خانه‌های تاریخی در این محله توجه هر کس را به خود جلب می‌کند و در میان آن‌ها خانه لاری‌ها از همه دلبرتر است.

با قدم گذاشتن به درون این خانه، ویژگی‌های معماری یزدی را در جای‌جای آن می‌بینید. ویژگی‌هایی مثل حفظ حریم خانه از نگاه نامحرم، همبستگی فضاهای مختلف، احترام به حریم خصوصی، چیدمان اصولی فضاها در کنار هم و غیره همه‌وهمه در خانه لاری‌ها دیده می‌شوند. در این میان عنصر مهم معماری یزد، یعنی بادگیر هم در این خانه به چشم می‌خورد و تزیینات آینه‌کاری و گچ‌بری نشان از لوکس بودن عمارت دارند. شیشه‌های رنگی و پنجره‌های ارسی نیز ظاهری دلفریب به این خانه داده و دل‌نشینی فضا را دو چندان کرده‌اند. از همان بدو ورود به خانه محو تماشای درها، پنجره‌ها، ارسی‌ها و اتاق‌های آینه‌کاری و نقاشی شده آن می‌شویم که یکی از نمونه‌های زیبا و عالی خانه‌های اعیانی قرن سیزدهم را به تصویر می‌کشند.

این خانه مساحتی برابر 1700 متر و زیربنایی معادل 1200 متر را به خود اختصاص داده و مجموعه‌ای از 3 حیاط و 6 باب خانه به همراه ایوان‌ها، تالارها، اتاق‌ها و یک سردر و هشتی را در خود جای داده است. امروزه در سراسر خانه، اسناد تاریخی به نمایش درآمده و اینجا را تبدیل به موزه اسناد کرده‌اند تا سفر تاریخی شما را تکمیل کنند. این خانه به تلویزیون هم راه پیدا کرد و به عنوان لوکیشن یکی از سریال‌های معروف به نام حانیه مورد استفاده قرار گرفت.

ثبت ملی: نام این اثر از تاریخ 24 بهمن ماه سال 1375 با شماره ۱۸۳۷ در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد. 

تاریخچه خانه لاری ها

بیش از 270 سال پیش بود که خاندان لاری‌ها برای تجارت از استان فارس به یزد آمدند و در نقاط مختلف شهر ساکن شدند. سال 1286 هجری قمری و دوره سلطنت سلسله قاجار، خانه لاری‌ها در شهر یزد ساخته شد. مالک این خانه یکی از تجار برجسته‌ لاری در شهر یزد به نام حاج محمد ابراهیم لاری و بنیان گذارش حاج غلامحسین ملازینل بود. در و دیوارهای خانه مامنی برای نسل‌های مختلف خاندان لاری‌ها شدند و قد کشیدن فرزندان خاندان را به تماشا نشستند تا این که خانه از رونق افتاد و کاربری‌های دیگری پیدا کرد. تا اواخر دوران حکومت رضا شاه پهلوی، خانه لاری‌ها، به عنوان یکی از خانه‌های اعیان و اشراف دوران خود مورد توجه خاص و عام بود اما به علت موروثی شدن به متروکه‌ای تبدیل شد و خسارات و آسیب‌های جدی به آن وارد آمد. این خانه برای مدتی خانقاه نعمت اللهی (محل زندگی دراویش مسلک نعمت اللهی) نیز بود و دراویش در آن گرد هم می‌آمدند.

در سال 1363 این بنای تاریخی توسط میراث فرهنگی یزد از صاحبش که در آن زمان آقای علی یزدی نژاد بود خریداری و مرمت شد و به عنوان محل اداره میراث فرهنگی مورد استفاده قرار گرفت. امروز این بنا به عنوان یکی از نمونه‌های معماری اصیل ایرانی علاقه‌مندان بسیاری را به درون خود می‌کشاند. بنای خانه لاری‌ها تحت تملک سازمان اسناد و کتابخانه ملی قرار دارد و از سال 1385 قسمت‌هایی از آن برای استفاده اداری و برپایی موزه اسناد ملی در اختیار این سازمان قرار گرفته است.

بخش های مختلف خانه لاری ها

خانه‌های قدیمی، فضاهای گوناگون و متفاوت و با کارکردهای خاص داشتند. در اینجا به گوشه‌گوشه خانه لاری‌ها می‌رویم تا با فضاهای مختلف آن آشنا شویم:

حیاط اصلی

اصلی‌ترین قسمت خانه لاری‌ها حیاط بزرگ آن است که به عنوان حیاط اصلی در نظر گرفته می‌شود؛ حیاطِ مستطیلی شکلی در امتداد شمالِ‌شرقی-جنوبِ‌غربی بنا قرار دارد. جبهه‌های جنوب‌غربی و شمال‌شرقی و قسمت‌های جنوب‌شرقی و شمال‌غربی این حیاط وسیع تفاوت‌هایی با هم دارند. برای بیان این تفاوت کمی از قدرت تصورتان کمک بگیرید و فرض کنید در میان حیاط خانه لاری‌ها ایستاده‌اید:

ایوان وسیع خانه

به سمت جنوب‌غربی بچرخید و در پیش رویتان ایوان بلندی را ببینید که اختلاف ارتفاع فاحشی میان این بخش و شمال حیاط ایجاد کرده است. اختلافی که ارزش و اهمیت این قسمت از ساختمان را به رخ می‌کشد. گرمای هوا که بیشتر شود، این ایوان غنیمتی در خانه به شمار می‌رود چرا که وجود آن در ضلع جنوبی و جنوب‌غربی باعث وجود سایه می‌شود. اهالی خانه را تصور کنید که در فصل تابستان در ایوان می‌نشستند و به دور از تابش مستقیم خورشید هوای خنکی را تجربه می‌کردند. از این کاربرد ایوان که بگذریم، وجود چنین فضای نیمه بازی در راس حیاط اصلی و قرارگیری تمامی اتاق‌ها، ایوان‌ها و تالارهای ساخته شده در دور حیاط فضایی خاص را به وجود آورده است.

فضاهای شمال حیاط

کمی بچرخید تا درست در مقابل ایوان بلند، فضاهای ضلع شمالی را ببینید؛ قسمت‌هایی آفتاب‌گیر که در فصل زمستان مورد استفاده قرار می‌گرفتند و فضایی وسیع را در اختیار ساکنان خانه می‌گذاشتند. در شمال‌شرقی حیاط به فضاهای بسته بر می‌خورید و ایوانی کوچک و کوتاه که در کنار آن‌ها قرار دارد. تضاد این قسمت با جنوب‌غربی حیاط با وجود همین فضاها و ایوان به خوبی به چشم می‌آید.

همین‌طور که به سمت شمال ایستاده‌اید، درست در مرکز بخش شمال‌غربی حیاط، می‌توانید 3 ایوان کوچک را ببینید. ایوان‌ها توسط دو اتاق سه‌ دری از هم جدا شده‌اند و دو راهرو نیز در دوسوی این بخش به چشم می‌خورد. یعنی اگر از یک سمت آغاز کنید، اول راهرو را می‌بینید و بعد از آن به ترتیب ایوان، سه دری، ایوان، سه دری، ایوان، راهرو.

فضاهای بسته

حالا دوباره به سمت جنوب بچرخید؛ در مرکز بخش جنوب‌شرقی حیاط وضعیتی کاملا متفاوت به چشم می‌آید و فضاهای بسته خودنمایی می‌کنند. در مرکز این بخش یک اتاق پنج دری جا خوش کرده و در اطراف آن ایوان‌های کوچک و باریکی دیده می‌شوند. هم ردیف با این قسمت‌ها، یک اتاق سه دری و ایوان کوچکی قرار گرفته است. در کنار همه این فضاهای بسته، راهروهایی هم هستند که به عنوان فضای نیمه‌باز شناخته می‌شوند و در حد فاصل فضاهای بسته قرار گرفته‌اند.

غروب نشین

بر روی حوض لاجوردی میان حیاط تختی قرار دارد که با سه پله از سطح حیاط جدا می‌شود و نیمی از فضای حوض را اشغال می‌کند. این تخت و فضای آن اصطلاحا غروب‌نشین یا سایه‌نشین نامیده می‌شود.

* بخش های مختلف حیاط اصلی

حالا به قسمت‌های مختلف حیاط اصلی می‌رویم:

ایوان و بادگیر

ایوان بلند و دهانه وسیع آن، حیاط را به درون خود کشیده و پیوند خاصی را در مرز این دو قسمت به وجود آورده است. دیوارهای داخلی ایوان یکی از پرکارترین قسمت‌های حیاط اصلی را به نمایش می‌گذارند که در ادامه تزییناتِ دیوارِ حیاط، امتداد یافته‌اند. این ویژگی‌ها ایوان را یکی از قسمت‌های مهم حیاط اصلی جلوه می‌دهد. 

دلیل دیگری که اهمیت و منزلت این ایوان را افزایش می‌دهد، اتاق‌ها و گوشوارهایی (اتاق هایی در چهار سوی ایوان) است که در اطراف آن و در دو طبقه شکل گرفته‌اند و درها و پنجره‌های شان به ایوان گشوده می‌شود. در پشت ایوان، بادگیر بلندی قد برافراشته که از داخل حیاط به خوبی مشخص است. اینکه این بادگیر بر خلاف معمول خانه‌های یزد نه بر محور اصلی حیاط، بلکه در گوشه ایوان واقع شده است یکی از تمایزهای این خانه را به ما نشان می‌دهد. این بادگیر را می‌توان بادگیر اصلی دانست اما فراموش نکنید که بادگیر‌های دیگر عمارت در آن سوی حیاط قرار گرفته‌اند. چوب‌های داخل بادگیر علاوه بر شکست باد و خنک کردن فضا بر دوام ساختمان نیز می‌افزاید.

فضاهای بسته

اتاق‌های این عمارت با سه پله که با سنگ‌های مشبک‌کاری تزیین شده است از حیاط جدا می‌شوند. اتاق‌های چهارضلعی دورتادور حیاط را در بر گرفته‌اند و در هر ضلع با درهای چوبی به یکدیگر راه دارند. هنر گچ‌بری و رنگ بنفش در داخل اتاق‌ها به زیبایی به‌کاررفته است. سقف مسطح اتاق‌ها را با تیرهای چوبی پوشانده‌اند و روی آن‌ها توفال‌کاری (گچ‌کاری بر روی آهن توری) و بر روی توفال‌ها نیز نقاشی گل‌وبوته دارد. هر یک از 22 اتاق این مجموعه با نام خاصی مشخص شده و کاربرد خاصی داشته‌اند. اتاق سه دری مخصوص بچه‌ها و اتاق پنج دری مخصوص خانواده و اتاق ارسی با درب کشویی به سمت بالا همگی در این عمارت قرار دارند. در میان اتاق‌ها، اتاق آینه شهرت خاصی دارد و کل عمارت با وجود آینه‌کاری‌هایی با قدمت حدود پنجاه يا شصت سال در این اتاق، اعیانی بودن خود را به نمایش می‌گذارد. از دلایل دیگر شهرت این اتاق تصاویری است که بر سقف و دیوار آن مشاهده می‌شود و جلوه‌ای تازه از خانه‌های قدیمی ایران را پیش روی بازدیدکننده می‌گذارد.

بد نیست بدانید اتاق‌ها در واقع یکی از لایه‌های این قسمت ساختمان هستند و ایجاد مکان‌های خدماتی مانند اصطبل در لایه بعدی و پشت اتاق‌های رو به حیاط اصلی نشان از هوش سازندگان این بنا دارد. این نکته را به یاد داشته باشید که فضاهای خدماتی به حیاط راهی ندارند و مستقیما به بیرون ارتباط پیدا می‌کنند.

سرداب

سرداب اصلی خانه با عمقی در حدود 6 متر، در جبهه ایوان و بادگیر قرار دارد و به وسیله 38 پله از سطح جدا می‌شود. سقف سرداب به صورت طاق تویزه (طاقی از گچ و نی) ساخته شده است و در داخل آن دو شمسه رنگین خودنمایی می‌کنند. سرداب دیگری نیز در ضلع غربی بنا واقع است و نقش بهارخواب را دارد. یکی دیگر از کاربردهای سرداب، نگهداری گوشت و حبوبات در اتاقک درون آن بوده است.

حیاط میانی

ساختار حیاط میانی شبیه به حیاط اصلی است. در مرکز بخش جنوب‌غربی این حیاط به ایوانی رفیع بر می‌خورید که دهانه‌ای وسیع و نمایی بلندتر از سایر فضاها دارد. اگر از این ایوان نگاهتان را برگردانید و به سمت دیگر حیاط بنگرید، یک پنج دری را درست در مقابل این ایوان می‌بینید که تقابل خاصی را بین نماها به وجود آورده است. در شمال‌غربی حیاط، یک هفت‌دری با نمایی ساده وجود دارد و در مقابل آن دیواری تراش خورده دیده می‌شود که نمایی دقیقا متقارن با درهای اتاق هفت دری دارد. کمی آن طرف‌تر از هفت دری و در بخش شمال‌شرقی، یک پنج دری و یک سه دری به چشم می‌خورد. ترکیب این فضاها مجموعه‌ای از طاق‌نماها را دورتادور حیاط به وجود آورده است.

نوع طراحی و تقسیم‌بندی یکسان و متمادی در نمای سه بخش حیاط نشان می‌دهد که معماران قصد متمایز کردن ایوان جبهه جنوب‌غربی را داشته‌اند.

حیاط سوم

در بخش شمال‌شرقی عمارت، یک حیاط کوچک با یک اتاق وجود دارد که یک طبقه بلندتر از حیاط میانی است و ارتباط کمی میان آن و بخش‌های دیگر خانه مشاهده می‌شود. این قسمت ورودی و خروجی کاملا جدایی به بیرون عمارت دارد و می‌توان آن را بخشی کاملا مستقل از خانه در نظر گرفت که از اهمیت کمتری نسبت به بخش‌های دیگر برخوردار است.

در زیر این حیاط، فضایی چلیپا (صلیبی) شکل وجود دارد و نور آن از نورگیر میان سقف که در وسط حیاط قرار دارد تامین می‌شود. با این ویژگی‌ها می‌توان این فضا را به عنوان فضای باز در نظر گرفت چرا که در مرکز سقف آن روزنه‌ای بزرگ تعبیه شده است. از سوی دیگر می‌توان گفت که این قسمت فضایی بسته است که تنها روزنه‌ای به آسمان دارد. در هر صورت وجود این فضا در زیر حیاط سوم ترکیب فضایی جالبی را به وجود آورده است؛ ترکیبی که دو عرصه مجزا، اما مرتبط به هم را شامل می‌شود.

تصویری از این بخش در دست نیست. اگر عکسی از این قسمت دارید آن را برای ما بفرستید تا با نام خودتان در کارناوال منتشر شود. عکس را اینجا آپلود کنید

معماری خانه لاری ها

خانه لاری‌ها هم مانند بیشتر خانه‌های قدیمی شهر از اصول معماری خاصی پیروی می‌کند:

حفظ حریم اهل خانه

خانه‌ای را در یزد نمی‌توان یافت که حفظ حریم خانواده، اصل مهم و ضروری در ساخت آن نبوده نباشد؛ به طوری که در تمام آن‌ها نظر انداختن به داخل خانه بدون اجازه صاحب آن کاملا غیر ممکن است. این اصل در خانه لاری‌ها هم دیده می‌شود و هیچ غریبه‌ای نمی‌تواند بدون اذن صاحب‌خانه به حریم خانه راه پیدا کند. در تمام خانه‌های قدیمی یزد همبستگی و در هم تنیدگی در فضاهای بین دو ملکِ متفاوت و متمایز دیده می‌شود اما نوع ساخت خانه‌ها به گونه‌ای است که خدشه‌ای به حرمت و حریم اهالی خانه وارد نکند و آسودگی و آرامش را برای اعضای خانواده به ارمغان آورد. مهمان‌خانه، هشتی، دالان و دیوارهای بلند و نحوه قرارگیری فضاها در کنار یکدیگر این امر را به اثبات می‌رساند.

پیش از این گفتیم که خانه لاری ها 3 حیاط دارد. حیاط بزرگتر، حیاط اصلی و دارای اهمیت بسیاری است و حیاط دوم و سوم در درجات بعدی وسعت و اهمیت قرار می گیرند. در محل ارتباط دو حیاط اول، فضایی به نام هشتی برای انتظار و کسب اجازه مهمان برای ورود قرار گرفته و از دسترسی برابر به هر دو حیاط برخوردار است. برخی از فضاها همچون اصطبل، مطبخ و انبار که دائما با بیرون در ارتباطند نیز با دری جداگانه، مستقیما به بیرون عمارت مرتبط می شوند.

به هنگام ورود به این خانه با کوبه های متفاوتی که بر روی در قرار دارد بر می خوریم که برای زنان و مردان به صورت مجزا طراحی شده و صدای خاص خود را ایجاد می کند تا اهالی از محرم یا نامحرم بودن مهمان مطلع شوند.

استفاده از بادگیر

ساخت بادگیر و وجود بیشترین سایه و فضای خنک در تابستان‌ها یکی از ویژگی‌های مهم معماری شهرهای کویری و به ویژه یزد است که در خانه لاری‌ها نیز مشاهده می‌شود. بادگیر این خانه در کنار ایوان قد برافراشته و به خوبی نقش یک تهویه مطبوع را داشته است.

مصالح و تزیینات

به کارگیری مصالح و سَبک معماری مناسب با اقلیم خاص شهر یزد مانند استفاده از خشت، گل، آجر، کاه، گچ و ساروج در سازه بنا و دَم‌گیری گچی (1)، نماسازی و به کارگیری تزیینات ویژه کاملا در ساختمان خانه مشهود است. در خانه‌های اعیانی وجود فضایی هنری با تزیینات آیینه‌کاری و گچ‌بری امری عادی به شمار می‌آید و این زیبایی‌ها در خانه لاری‌ها هم دیده می‌شود. تاب‌بندی و سیم گاکاری (کاربندی بالای درگاه‌ها)، ایجاد ستون‌ها و سرستون‌های رفیع در تالار و از همه بارزتر گره چینی در اتاق‌ها با شیشه‌های رنگی تزیینات چشم‌نوازی است که این بنا را تماشایی کرده‌اند.

پاورقی

1- دَم گیری گچی هم همان‌طور که از نامش پیداست با دَم یا لبه کار سر و کار دارد و برای بخش نهایی تزیینات به کار می‌رود.

فضاهای زیرزمینی

سرداب‌های خانه که دسترسی به آب قنات را برای اهالی خانه ممکن می‌کنند توسط پله‌هایی به سطح حیاط‌‌ها و راهروهای درون آن‌ها متصل شده‌اند. این فضاها در زیرِ زمین و به صورت پراکنده و جدا از هم به چشم می‌خورند و به عنوان طبقه‌ای مشخص از ساختمان بنا در نظر گرفته نمی‌شوند بلکه قسمتی از طبقات هستند که در زیرِ زمین شکل گرفته‌اند.

فضاهای زیرزمینی در سراسر ساختمان وجود دارند و استفاده مفید از فضا را ممکن می‌کنند. آشپزخانه یکی از این فضاهاست که در سقف آن روزنه دایره‌ای شکل به قطر حدود نیم متر تعبیه شده و انبار عمارت در کنج غربی آن قرار گرفته است.

اندرونی، بیرونی و فضاهای فصلی

ساختمان خانه لاری‌ها مانند هر خانه اعیانی دیگر دارای دو قسمت اندرونی و بیرونی، حیاط در مرکز و قسمت‌های اعیان نشین به صورت چهار فصل در دورتادور عمارت است. بر اساس زاویه تابش خورشید به قسمت‌های مختلف بنا، چهار سوی آن برای چهار فصل مختلف مناسب هستند. قسمت شمالی در فصل زمستان و قست جنوبی که شامل تالار و بادگیر است در فصل تابستان فضاهای مناسبی را برای اهالی خانه به وجود آورده‌اند. قسمت شرقی نیز با در برگرفتن اتاق آیینه، مطبخ، سرداب و سایر فضاها، مناسبِ فصل پاییز بوده است. ضلع غربی نیز فضای بهارخواب را در بر می‌گیرد.

درهای متعدد

خانه لاری‌ها از دو در به بیرون راه دارد. درِ ضلع غربی که از طریق دهلیز و هشتی به تالار و حیاط اندرونی منتهی می‌شود و درِ ضلع شمالی که به عنوان در فرعی عمارت به حیاط بیرونی و سپس به اتاق‌های ضلع غربی می‌رسد.

خانه لاری ها از نگاه گردشگران خارجی

یکی از مسائلی که بسیاری از ما در موردش کنجکاویم، دیدگاه گردشگران خارجی نسبت به ایران و جاذبه‌هایش است. در اینجا به صفحه خانه لاری‌ها در وب‌سایت تریپ‌ادوایزر سر می‌زنیم و نگاهی به نظرات آن‌ها می‌اندازیم:

گردشگر هلندی | تاریخ بازدید فروردین 97

خانه غنی یک مرد تاجر

صاحب خانه لاری‌ها، یک بازرگان از یزد بود. خانه دارای دو بخش اندرونی و بیرونی است. حیاط در مرکز قرار دارد و فضاهای مربوط به هر فصل در 4 طرف آن شکل گرفته‌اند.  قسمت شمالی ساختمان، که در ورودی قرار دارد، در زمستان استفاده می‌شده، بخش جنوبی که شامل تالارها و بادگیر است در تابستان کاربرد داشته، قسمت شرقی شامل اتاق آینه، آشپزخانه، سرداب و  سایر بخش‌ها مناسب پاییز بوده و سمت غرب در فصل بهار مورد استفاده قرار می‌گرفته است. بر خلاف روش معمول در خانه‌های یزد، بادگیر خانه لاری‌ها در حیاط اصلی نیست بلکه در گوشه ایوان قرار دارد که در نوع خود متمایز از دیگر خانه‌هاست.

گردشگر بلژیکی | تاریخ بازدید فروردین 97

خانه زیبا

خیلی حیف است که نمی‌توانید به بیشتر اتاق‌های بنا وارد شوید ولی حیاط واقعا زیباست و جزئیاتی در آن وجود دارد که توجه‌تان را به خود جلب می‌کند.

گردشگر استرالیایی | تاریخ بازدید آذر 96

یک خانه تاریخی

خانه تاریخی بزرگی که متعلق به یک بازرگان بسیار ثروتمند بوده است. خانه به صورت 4 فصل طراحی شده و فضاهای مناسب هر فصل در 4 طرف قرار دارند. هر طرف بسته به چگونگی دریافت نور خورشید برای فصلی خاص کاربرد داشته است. اینجا سه حیاط دارد؛ هر کدام برای استفاده خاص. جذاب‌تر از همه این‌ها، یک اتاق وجود دارد که سقف آن با نقاشی تزئین شده است.

تماشای این ویدیو از خانه لاری ها را از دست ندهید ...

دغدغه های کارناوالی

درست است که تلاش‌های بسیاری در جهت حفظ این اثر تاریخی صورت گرفته اما قسمتی از این عمارت زیبا به علت عدم تفاهم مالک و مسئولان اداره میراث فرهنگی استان یزد برای واگذاری، دچار آسیب‌ها و خرابی‌های جدی شده است. امید است در آینده توجه بیشتری به ارزش‌های این اثر تاریخی شود.

سخن آخر

در شهر یزد به سراغ یکی از محله‌های تاریخی رفتیم و قدم در خانه‌ای گذاشتیم که ما را به گذشته این شهر می‌برد. به تماشای زیبایی‌های هنر و معماری این دیار نشستیم و از دیدن جلوه‌های زیبای آن لذت بردیم.

حالا شما از تجربه سفر به یزد برایمان بگویید.

تا به حال به این شهر سفر داشته‌اید؟

این خانه را از نزدیک دیده‌اید؟

دیدگاه‌های خود را با دوستان کارناوالی خود به اشتراک بگذارید.