دریاچه هیلیر | برکه صورتی استرالیا

تا به امروز همراه کارناوال سفرهای متنوعی را به جاذبه‌های دیدنی شهرها و کشورهای مختلف تجربه کرده‌اید. این‌بار به سمت استرالیا می‌رویم تا دریاچه هیلیر، دریاچه‌ منحصربه‌فرد و شگفت‌انگیز این کشور را ببینیم. دریاچه صورتی هیلیر استرالیا پدیده‌ای نادر است که تنها در چند نقطه از جهان مشابه آن وجود دارد؛ برکه صورتی استرالیا علاوه بر اینکه رنگ جذابی دارد، حاوی مقادیر فراوانی نمک است. در این سفر به شما خواهیم گفت چرا این دریاچه صورتی است و آیا شنا کردن در دریاچه صورتی هیلیر برای انسان ها خطر دارد یا نه.

چرا بازدید از دریاچه هیلیر؟

• یکی از جاذبه‌های شگفت‌انگیز با رنگ صورتی است که علت دقیق و اصلی این رنگ هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
• در بازدید از این جاذبه ترکیبی از رنگ آبی اقیانوس، سبزی درختان اکالیپتوس و دریاچه صورتی هیلیر را شاهد خواهید بود.
• در مسیر رسیدن به هیلیر تفریحات جذاب و زیبایی‌های بی‌نظیری وجود دارد.
• دریاچه هیلیر استرالیا یکی از عجایب طبیعی و فوق‌العاده زیبا در جهان است.
• از شگفتی‌های آب این دریاچه این است که حتی اگر آن را در یک بطری نگه دارید رنگ صورتی خود را خواهد داشت.

دریاچه هیلیر | Lake Hillier

استرالیا و بخصوص ایالت استرالیای غربی، دارای طبیعتی فوق‌العاده است؛ طبیعتی که زیباییش شما را دچار تردید می‌کند که آیا این مناظر واقعی‌اند یا تخیلی. در این ایالت چندین دریاچه وجود دارد که زیباترین و معروف‌ترین آن‌ها دریاچه هیلیر (Lake Hillier) نام دارد؛ مقصدی که با مناظر رویایی و رنگ رمانتیک سالانه پذیرای تعداد بسیاری از زوج‌های جوان و گردشگران است. دریاچه هیلیر استرالیا دقیقا در میانه میدل آیلند یا جزیره میانی (Middle Island) در جنوب‌غربی استرالیا قرار دارد و به‌صورت کاملا اتفاقی در سال 1802 محققی به نام متیو فلیندرز (Matthew Flinders) آن را کشف کرد.

اینجا دریا برخلاف همیشه دیگر آبی نیست بلکه همانند یک آدامس بادشده صورتی رنگ دیده می‌شود. دریاچه هیلیر 600 متر طول و 250 متر عرض دارد و دورتادور آن را شن و ماسه‌های نرم و لطیف پوشانده و درست در سمت شمالی دریاچه، جنگل‌های انبوه و درختان اُکالیپتوس کاغذی به رنگ سبز زمردین خودنمایی می‌کنند. با قرار گرفتن این رنگ‌ها کنار هم منظره‌ای شگفت‌انگیز و بسیار دیدنی خلق شده است. دریاچه صورتی هیلیر بین تپه‌های شنی و اقیانوسِ منجمدِ جنوبی فاصله انداخته و همین موضوع به جذابیت‌هایش افزوده است. در ادامه همراهمان باشید تا با برکه صورتی رنگ استرالیا بیشتر آشنا شوید.

چرا دریاچه هیلیر صورتی است؟

با وجود مطالعات فراوان، هنوز به‌طور دقیق علت رنگ صورتی این دریاچه مشخص نیست. دانشمندان احتمال می‌دهند که رنگ دریاچه به دلیل وجود یک گونه خاص از ریزجلبک به‌نام دونالیالا سالینا (Dunaliella Salina) باشد که در لایه‌های بیرونی نمک‌های دریایی زندگی می‌کنند. این میکروارگانیسم‌های فتوسنتزکننده علاقه فراوانی به نمک دارند و با استفاده از سایر قسمت‌های طیف نور مرئی، به جز فرکانس‌های نارنجی/قرمز، انرژی تولید می‌کنند. با وجود نمک فراوان در این دریاچه، اینجا محلی مناسب برای زندگی این نوع از باکتری‌ها محسوب می‌شود؛ Dunaliella Salina قادر به تحمل غلظت نمک بسیار بالا از 0.2 درصد تا 35 درصد است.

این باکتری‌ها رنگدانه کاروتنوئید و بتا-کاروتن (که در هویج یافت می‌شود) تولید می‌کنند؛ تصور می‌شود این ویژگی باعث رنگ‌آمیزی جالب این دریاچه شده‌ است. همچنین مقدار زیادی از باکتری‌های هالوفیل (halophilic) و آرکایا (archaea) در پوسته‌های نمکی دریاچه وجود دارد که می‌تواند در ایجاد ظاهر جذاب این دریاچه موثر باشد. این میکروارگانیسم‌های غیر جلبک  یک رنگدانه کاروتنوئیدی مشابه را در غشای سلولی خود تولید می‌کنند که می‌تواند عامل اصلی یا عامل تعیین‌کننده رنگ‌آمیزی کلی دریاچه محسوب شود. بر اساس مطالعات بیشترین حجم دریاچه را باکتری‌ها و آرکایاها تشکیل می‌دهند؛ به همین دلیل رنگ دریاچه ترکیبی از عوامل متاثر از این میکروارگانیسم‌ها است.

در سطح بالاتر آب و همچنین دمای بیشتر آن، آب دریاچه پررنگ‌تر و غلیظ‌تر است؛ در این شرایط جلبک و باکتری‌ها با سرعت بیشتری رشدونمو می‌کنند. در دریاچه هیلیر ده برابر بیشتر از اقیانوس‌ها نمک وجود دارد؛ این نمک خوراکی نیست و مصرف آن موجب مسمومیت می‌شود، به دلیل غلظت بالای نمک توصیه شده تا در هنگام شنا مراقب باشید آب وارد دهان نشود.

علاوه بر هیلیر دریاچه رتبا (Retba) در سواحل سنگال نیز رنگ صورتی دارد؛ رنگ این دریاچه به‌خصوص در فصل خشکی (بین ماه‌های نوامبر و ژوئن) پررنگ و در فصل‌های بارانی کم‌رنگ است، در اینجا نیز میکروجلبک‌ها در آب غالب‌اند.

تفریحات دریاچه صورتی هیلیر

• تماشای پرندگان: جزیره میدل آیلند حیات‌وحش بسیار غنی دارد و یکی از زیست‌بوم‌های مهم پرندگان در دنیا به شمار می‌رود. اینجا منطقه‌ شکار ممنوع است و تمام پرندگان آن به شدت محافظت می‌شوند؛ از جمله پرندگان این ناحیه می‌توان به انواع سلیم‌ها (Hooded Plovers) اشاره داشت. تعداد زیادی از پرنده‌ها نیز به این مکان مهاجرت کرده‌اند؛ آمارها نشان می‌دهند که بین 1995 تا 2005 میلادی حدود 68 سلیم در میدل آیلند زندگی می‌کردند؛ اما تعداد دقیق آن‌ها امروزه مشخص نیست. 
• گشت‌وگذار در طبیعت: میدل آیلند، بزرگ‌ترین جزیره در مجمع الجزایر گلدفیلدز-اسپرانس (Goldfields-Esperance) است که فضایی بسیار دیدنی و جذاب برای علاقه‌مندان به طبیعت دارد.
• شنا: با توجه به اینکه آب این دریاچه هیچ‌گونه ضرری برای بدن ندارد، می‌توانید مدت محدودی در آن شنا کنید؛ باید مراقب باشید که از آب دریاچه ننوشید. در برخی منابع اعلام شده که شنا در این دریاچه نیاز به مجوز سازمان حفاظت محیط زیست استرالیای غربی دارد.
• هلی کوپتر سواری: یکی از رایج‌ترین راه های رسیدن به دریاچه صورتی استفاده از هلی کوپتر است که می‌توانید دریاچه زیبای هیلیر را از زاویه بالا تماشا کنید.
• قایق‌ و کشتی‌سواری: قایق‌سواری در اقیانوس هند راه جذاب دیگری برای رسیدن به دریاچه است؛ توصیه شده در صورت انتخاب قایق و کشتی حتما با یک راهنما عازم شوید.
• تماشای رنگین کمان: در اغلب فصول سال اگر به این دریاچه مراجعه کنید، رنگین کمان بلند و زیبایی را بر فراز این ناحیه خواهید دید که بر زیبایی دریاچه هیلیر می‌افزاید.
• پاراگلایدر: با توجه به این که هلی کوپترها گردشگران را برای بازدید از این دریاچه می‌برند، چتربازان حرفه‌ای می‌توانند تجربه پرواز را هم بر فراز این پدیده زیبا امتحان کنند. 

بهترین فصل سفر

در همه فصول سال می‌توانید از برکه صورتی استرالیا بازدید کنید اما بین ماه‌های ژوئن تا سپتامبر (اواسط خرداد تا مهر) را بهترین زمان برای سفر به این دریاچه می‌دانند.

• بهار و تابستان: در بهار هوا هنوز کمی سرد است و برای بازدید از این دریاچه باید لباس‌های گرم همراه ببرید. در تابستان هم هوای گرمی را تجربه خواهید کرد.
• پاییز و زمستان: پاییز بهترین زمان برای بازدید از دریاچه هیلیر است زیرا گیاهان زیبا و سرسبزند و گرمای هوا نیز آزاردهنده نیست. از آبان ماه تا فروردین برای بازدید از هیلیر زمان خوبی نیست زیرا نسیم خنک و هوایی سرد آزارتان می‌دهد.

چند نکته:

• از شهر اسپرنس (Esperance) سوار قایق و یا کشتی خواهید شد و پس از طی مسافتی حدود 150 کیلومتر به دریاچه صورتی خواهید رسید.
• کشتی‌های کروز، اسپرنس را کمی پس از طلوع خورشید ترک کرده و تقریبا در هنگام غروب خورشید از کنار دریاچه صورتی باز می‌گردند.
• بهتر است تورهای گردشگری را خریداری کنید و به همراه راهنمایان ماهر به این جزیره بروید.
• هزینه بازدید از دریاچه صورتی با توجه به امکانات تورهای گردشگری متفاوت است.
• اغلب تورهایی جزیره میدل شامل بازدید از دریاچه صورتی و گردشی جامع در سراسر جزیره است.
• به دلیل گردشگرپذیر و پربازدید بودن این منطقه، نظارت خوبی بر سطح ایمنی و سلامت جزیره میدل آیلند حاکم است.

لینک‌های مفید برای رزرو پرواز به دریاچه

• سایت scenicflightbooker و flyesperance
• اینستاگرام scenicflightbooker و flyesperance

دریاچه صورتی هیلیر استرالیا را در ویدیو تماشا کنید

تاریخچه دریاچه هیلیر

بر اساس نوشته‌های موجود در دفترچه خاطرات محققی به نام متیو فلیندرز، اهل بریتانیا این دریاچه توسط او کشف شد. وی در 15 ماه ژانویه سال 1802 میلادی هنگامی که در حال صعود به قله کوهی در این منطقه بود، دریاچه هیلیر را می‌بیند. آنچه او توصیف کرده دریاچه با میزان نمک بسیار فراوان بوده، به حدی که می‌شد آن را با کامیون حمل کرد. واضح است که با گذشت زمان آب دریاچه کمتر شده و مقداری از نمک آن نیز از دریاچه جدا شده است.

متیو در سفرنامه خود به بازدید دوباره از دریاچه در سال 1803 اشاره می‌کند. متیو نام این دریاچه را به یاد یکی از اعضای گروه تحقیقاتی خود، ویلیام هیلیر (William Hillier)، به‌نام او نام‌گذاری می‌کند. هیلیر یکی از اعضای گروه تحقیقاتی متیو بود که در این مسافرت به اسهال خونی مبتلا شد و جان خود را از دست داد. پس از اینکه دریاچه کمی شناخته شد،  در سال 1889 میلادی ادوارد اندروز (Edward Andrews) یک محقق ماجراجو به همراه دو پسرش به دریاچه صورتی هیلیر رفتند تا نمک آن را آزمایش کرده و شرایط استخراج نمک از دریاچه را بررسی کنند. آن‌ها حدود یک سال تمام به مطالعه و آزمایش‌های‌ گوناگون پرداختند اما در نهایت کار را متوقف کردند.

در قرن 19 دریاچه هیلیر به‌عنوان یک معدن غنی نمک در دنیا شناخته شد و افراد زیادی تلاش کردند تا از این دریاچه نمک برداشت کنند؛ اما اغلب آن‌ها شکست خوردند و دلیل اصلی آن هم وجود احتمال‌هایی درباره سمی بودن نمک دریاچه برای مصارف خوراکی بود. با پایان قرن نوزدهم و شروع قرن بیستم دریاچه هیلیر به جاذبه‌ای دیدنی و پربازدید تبدیل شد که این روند تا به امروز نیز ادامه دارد.

نکاتی جالب درباره دریاچه هیلیر

• با گذشت زمان طولانی از کشف این دریاچه، هنوز هم نظریه‌های مختلفی درباره رنگ صورتی آن بیان می‌شود.
• برخی از دانشمندان معتقدند که اگر روزی موجودی زنده روی کره مریخ یافت شود، شباهت زیادی به باکتری‌های این دریاچه خواهد داشت.
• در قرن بیستم چند سال از این دریاچه نمک استخراج شد اما پس از مدتی این‌کار متوقف گردید.
• در سال 2012 این جزیره را جزو مجمع الجرایز ریشاشه (Recherche)، در جنوب‌غربی استرالیا، قرار دادند.
• همچنان پژوهشگران برای تحقیق‌های بیشتر آب این دریاچه را آزمایش می‌کنند. اگرچه این آب برای انسان‌ها ضرری ندارد اما توصیه شده که حتی‌الامکان در آن شنا نکنند.
• آب دریاچه هیلیر به حدی صورتی رنگ است که حتی اگر آن را درون یک سطل نیز بریزیم رنگ خود را حفظ می‌کند.
• بر خلاف اغلب دریاچه‌های صورتی رنگ دنیا که علت تغییر رنگ آن‌ها کاملا مشخص است، پژوهشگران هنوز نتوانستند علت اصلی رنگ این دریاچه را به اثبات برسانند.
• دریاچه صورتی و زیست‌بوم اطرافش از سال 2002 میلادی به عنوان یکی از پر اهمیت‌ترین مناطق طبیعی استرالیا شناخته شد است.
• این دریاچه از سال 2012 میلادی به یکی از محبوب‌ترین مناطق گردشگری استرالیا تبدیل شد.
• در برخی منابع اعلام شده که نمک این دریاچه سمی است و برای شنا در آن به اخد مجوز از سازمان حفاظت محیط زیست استرالیای غربی نیاز دارید.
• به دلیل غلظت بالای نمک و آسیب به پوست توصیه شده شنا در این دریاچه بیشتر از 10 دقیقه طول نکشد.
• غلظت بسیار بالای نمک در این دریاچه موجب می‌شود که بدن به سطح آب بیایید.

سخن آخر

سفر به جزیره میدل و دیدن دریاچه صورتی هیلیر سفری هیجان‌انگیز و خاص است؛ سفر به منطقه‌ای بکر که اگرچه دسترسی نسبتا سختی دارد اما دیدن آن پر از جذابیت است. شما به کدامیک از دریاچه‌های صورتی سفر کرده‌اید؟ تاکنون دریاچه‌های صورتی ایران را از نزدیک دیده‌اید؟ کدامیک برایتان جالب‌تر بوده است؟