آرامگاه خواجوی کرمانی شیراز

حتما تا به حال نام خواجوی کرمانی به گوش‌تان خورده است؛ شاعر قرن هشتم که مضامین عرفانی را در قالب غزلیات دلنشین در می‌آورد. آرامگاه این شاعر که در سال 1315 در تنگ الله‌اکبر شیراز ساخته شد مشرف به دروازه قرآن است و گذر آب چشمه رکن‌آباد از کنار آن، فضایی دلپذیری را به وجود آورده است. 

آرامگاه خواجوی کرمانی که یکی از آثار ثبت ملی کشورمان است در فضای باز قرار دارد و براساس یک رسم قدیمی که دو سنگ در بالا و پایین قبر شاعران و عارفان می‌گذاشتند، 2 ستون در بالا و پایین آن به چشم می‌خورد. در سال ۱۳۳۷، یک اتاق در قسمت شمالی محوطه آرامگاه ساخته شد که در حال حاضر فرهنگسرا است. در پیشانی این اتاق دو غزل از خواجو به خط نستعلیق بر روی کاشی‌ نوشته شده است. 

در نزدیکی مقبره خواجو، 3 غار وجود دارد که یکی از آنها، در گذشته محل عبادت و ریاضت زاهدان و شیخ‌ها بود و خواجوی کرمانی هم مدتی در این غار به عبادت نشسته بود. یکی دیگر از غارها هم محل خاکسپاری خواجه عمادالدین محمود -وزیر معروف شاه شیخ ابواسحاق اینجو- است. در داخل و فضای اطراف این غارها، نقش برجسته‌هایی مربوط به اساطیر ایرانی، فتحعلی‌شاه و پسرانش و وقایع تاریخی دیده می‌شود. دو نیم‌ستون به سبک ستون‌های دوره زندیه نیز از دیگر دیدنی‌های این جاذبه هستند. علاوه بر تمام اینها، طی بازسازی‌هایی که در سال 1370 صورت گرفت، مجسمه‌ای از خواجوی کرمانی نیز به فضای آرامگاه اضافه شد.