معبد فوشیمی ایناری ژاپن | عبادتگاه نارنجی کیوتو

یکی از موضوعاتی که از دیرباز ذهن بشر را درگیر خود کرده، مبحث جهان آخرت و خداوند است. هر فردی بنابر عصری که در آن زندگی کرده و شرایط و اعتقادهای پیشینیانش، با دیدگاه خاصی به دنیای پس از مرگ می اندیشد. برخی عقیده دارند که بعد از مرگ هیچ چیزی جز فنا و نابودی در انتظار انسان نیست و بعضی ها هم برای داشتن زندگی بهتر در آن دنیا، دست به دامان بت ها و خدایان متعددی می شوند. مسلمان ها نیز ایمان دارند که دنیایی دیگر پیش روی ما قرار دارد که آینه اعمال مان در این جهان است.

در دنیای مدرن امروزی تلاش شده تا هر کس بنابر پژوهش های خودش به باور درونی رسیده و راه درست رستگاری را بیابد؛ اما در این میان افرادی با قدرت تمام از دیدگاه های گذشتگان خود حمایت و پیروی می کنند. چین، هند و ژاپن نمونه های خوبی برای آشنایی با اعتقادهای دینی گوناگون هستند، در این سرزمین ها چندین آیین مختلف رواج دارد و همه در صلح و آرامش در کنار هم زندگی می کنند.

امروز می خواهیم به یکی از فوق العاده ترین معبدهای موجود در ژاپن برویم؛ جایی که با بازدید از آن دیدی جامع در رابطه با آیینی به نام شینتو پیدا خواهید کرد. حتا اگر علاقه ای به بازدید از اماکن مذهبی ندارید باز هم معبد فوشیمی‌ایناری را از دست ندهید. این نیایشگاه در مکانی قرار گرفته که طبیعت حیرت انگیزی دارد و بدون شک شما را جذب خود خواهد کرد. این عبادتگاه جذاب به افتخار خداوند باروری و نعمت ساخته شده و اگر کمی حوصله به خرج دهید در بازدید از آن به عمق اعتقادهای بسیاری از بومیان ژاپن پی خواهید برد.

برای دیدن این معبد کهن و معروف باید به شهر پرجمعیت و وسیع کیوتو برویم. با کارناوال همراه شوید تا ژاپن را از زاویه دیگری تماشا کنیم. ورود به صفحه اختصاصی راهنمای سفر به ژاپن

چرا بازدید از معبد فوشیمی‌ایناری؟

•  از مهم ترین جاذبه های گردشگری کیوتو و چه بسا ژاپن به شمار می آید.
• سالانه بیش از 30 هزار گردشگر خارجی به دیدن این معبد می روند.
• مربوط به یکی از آیین های باستانی ژاپن می شود که کمتر شناخته شده است.
• مناظری فوق العاده را در اختیار بازدیدکننده ها قرار می دهد.
• این معبد روی تپه ای ساخته شده که برای رسیدن به بالای آن باید از قسمت ها و مراحل جذابی عبور کنید.

معرفی معبد فوشیمی‌ایناری کیوتو | Fushimi Inari-taisha

کیوتو نام یکی از بزرگترین شهرهای کشور ژاپن است که جاذبه های بسیاری در خود دارد و به همین دلیل هر سال از گردشگران بسیاری میزبانی می کند. کارناوال هم امروز به کیوتو می رود تا از یکی از جاذبه های آن دیدن کند.

مقصد امروز ما معبدی است که با نام های فوشیمی‌ایناری، اُ ایناری سان (O-inari-san) یا فوشیمی‌ایناری تایشا شناخته می شود. این معبد بسیار زیبا در منطقه شهری فوشیمی قرار دارد. این عبادتگاه را ساختند تا در آن به راز و نیاز با ایناری (Inari) بپردازند. ایناری یکی از خدایان محبوب در آیین باستانی شینتو (Shinto) به شمار می آید و در ژاپن طرفداران بسیاری دارد.

نیایشگاه فوشیمی‌ایناری با شکل و شمایل جذاب و منحصر به فردش سبب شده تا گردشگران متعددی از سراسر دنیا برای بازدید از آن اقدام کنند. همچنین این معبد در پایه کوهی به نام ایناری ساخته شده و همین موضوع نیز بر زیبایی آن افزوده است. فوشیمی‌ایناری 233 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد و برای رسیدن به آن باید 2 کیلومتر را پیاده طی کنید؛ این کار حدود 2 ساعت طول می کشد اما مسیر آن قدر زیباست و دیدنی های مختلفی دارد که خستگی را احساس نخواهید کرد و با شوق ادامه می دهید؛ البته برخی از گردشگران نیز در میانه راه پشیمان شده و باقی سفرشان را به زمان دیگری موکول می کنند. اینجا تنها یک معبد نیست بلکه تفرجگاهی برای تفریح و سپری کردن اوقات فراغت نیز به حساب می آید. فضای زیبا و آب و هوای خوب محوطه معبد، یکی دیگر از دلایلی است که بر شمار گردشگران علاقه مند به فوشیمی‌ایناری می افزاید.

اما چرا چنین معبدی را در پایه کوه ساخته اند و ماجرای ساخت آن چه بود؟ مردم ژاپن از سال 711 میلادی به منطقه فوشیمی می رفتند و برای محصول بیشتر و وضعیت اقتصادی خانواده شان دعا می کردند. فوشیمی از دیرباز جَوی معنوی و مذهبی داشت و عبادتگاه های کوچک و بزرگی در این ناحیه به چشم می خورد تا این که در سال ۱۴۹۹ میلادی، معبد بزرگ و اصلی فوشیمی‌ایناری ساخته شد و همان طور که اشاره کردیم مخصوص پرستش ایناری، خدای باروری بود. با ساخت این نیایشگاه، بومیان کیوتو بیش از پیش به این ناحیه می آمدند و برای رسیدن به خواسته های شان دعا می کردند. به مرور معبد فوشیمی‌ایناری آن قدر مشهور شد که از سراسر ژاپن برای راز و نیاز به این مکان راهی می شدند.

شاید با توضیحاتی که دادیم با این سوال رو به رو شوید که اگر معبد فوشیمی‌ایناری را برای بازدید انتخاب کنید چه چیزی پیش روی شما خواهد بود؟

باید بگوییم که این معبد از چندین نیایشگاه کوچک و یک بنای اصلی تشکیل شده است. بنابر گفته برخی منابع حدود ۳۲۰۰۰ معبد نیز در سراسر ژاپن زیر نظر عبادتگاه فوشیمی‌ایناری فعالیت می کنند. بنای اصلی در دامنه کوه و ارتفاع بالاتری قرار دارد؛ اما برای رسیدن به آن باید از چند مرحله عبور کنید که در بخشِ قسمت های مختلف به همه آن ها اشاره خواهیم کرد؛ اما در این میان، راهروی نارنجی رنگ معبد فوشیمی‌ایناری طرفداران بیشتری دارد و اغلب این نیایشگاه را با همین راهروی نارنجی می شناسند. وسعت محوطه معبد فوشیمی را چیزی در حدود 870000 متر مربع بیان کرده اند، بنابراین باید زمان کافی برای گشت و گذار در این عبادتگاه را از قبل پیش بینی کنید.

با همه این تفاصیل، مهم ترین نکته ای که از همان ابتدای ورود به محوطه معبد فوشیمی ایناری خودنمایی می کند، وجود مجسمه های متعدد و کوچک و بزرگی از خدای ایناری است. ایناری، هم به صورت نر و هم ماده (بیشتر به شکل یک بانو با موی بلند و سیاه) به تصویر کشیده می شود و از او با صفت های پروردگار باروری، پرورش دهنده برنج، صنعت و کامیابی دنیوی یاد می کنند. ایناری را خدای روباه ها نیز می دانند به همین خاطر در قسمت های مختلفی از معبد فوشیمی ایناری مجسمه هایی از روباهان را می بینیم. بنابر اعتقاد پیروان آیین شینتو این گونه جا افتاده که روباه های سفید، پیام رسان خدای ایناری هستند.

حالا که به صورت کلی با این عبادتگاه بزرگ و محبوب آشنا شدیم در ادامه نگاه گذرایی داریم بر نام گذاری و تاریخچه این بنا و سپس وارد عبادتگاه شده و همه قسمت های آن را برای تان توضیح خواهیم داد، همچنان با کارناوال همراه بمانید.

علت نام گذاری معبد فوشیمی‌ایناری

پیش از این که با هم گردشی در معبد داشته باشیم و حرکت خود را آغاز کنیم خوب است که کمی با دلیل نام گذاری و معنای آن آشنا شویم. ایناری (Inari) مخفف واژه این ناری (Ine nari) یا این نی نارو (Ine ni naru) است. این ناری را مترادف عبارت برداشت برنج قرار می دهند. استفاده از برنج از دیرباز در میان ژاپنی ها رواج داشت و گفته می شود که این محصول در دوران باستان، بارها جان این مردمان را نجات داد به همین خاطر یکی از معجزات الهی برای ساکنان ژاپن به شمار می رود.

ایناری در عصرها و اقوام گوناگون به گونه های مختلفی معنا شده است که وضعیت جغرافیایی و فرهنگ هر قوم نیز در این نام و معنای آن دخیل بود. با این حال آن چه در آن شکی وجود ندارد این است که پیروان آیین شینتو یا همان فودکوی قدیم (Fudoki) از ابتدا ایناری را فردی بلند مرتبه می انگاشتند؛ این نکته را می توان در ادبیات و تاریخ آن ها به وضوح مشاهده کرد.

نخستین سندی که از وجود ایناری در دست است به سال 827 میلادی و دوران امپراتوری پادشاه جونا (Emperor Junna) مربوط می شود؛ یک متن تاریخی که رویجو کوکوشی (Ruiju Kokushi) نام دارد. البته مدارکی از سال 713 میلادی هم به دست آمده که نشان می دهند نام اصلی ایناری، فوشیمی-ایناری تایشا (Fushimi Inari Taisha) بوده است به همین خاطر هم نام معبدهای ایناری را فوشیمی‌ایناری تایشا نهاده اند. درباره تغییر نام ایناری نیز می گویند که این نام از ابتدا تغییری نکرده و تنها املای آن دگرگون شده است.

تاریخچه معبد فوشیمی‌ایناری

درباره تاریخ دقیق ساخت معبد فوشیمی‌ایناری حرف و حدیث های گوناگونی وجود دارد زیرا همه بخش های آن یک باره ساخته نشد؛ اما اغلب می گویند که این عبادتگاه در دوره هِی‌آن (Heian) یعنی بین سال های ۷۹۴ تا ۱۱۸۵ میلادی ساخته شد. هی‌آن در واقع آخرین بخش از دوره باستان در ژاپن است و پس از آن دوره فئودالی آغاز می شود.

معبد فوشیمیایناری بین سال های 1871 تا 1946 میلادی به محبوبیت زیادی دست یافت و در همین بین به صورت رسمی با عنوان یکی از بهترین و مهم ترین عبادتگاه های ژاپن شناخته شد. برخی می گویند که در سال 816 میلادی مکان دقیق معبد اصلی فوشیمی‌ایناری را مشخص کردند زیرا یکی از راهبان والامقام ژاپنی به نام کوکای (KUKAI) دوست داشت که چنین عبادتگاهی در فوشیمی ساخته شود.

 درباره چرایی انتخاب مکان معبد فوشیمی‌ایناری نیز افسانه ای وجود دارد که دانستنش خالی از لطف نیست. می گویند سال ها پیش فردی به نام ایروگو هاتانوکیمی (Irogu no Hatanokimi) یک کیک برنج را به قوی زیبایی تبدیل می کند، قو به پرواز در می آید و بر روی محل امروزی معبد فوشیمی‌ایناری می نشیند. در همین مکان جوانه های برنج می روید و زمین سبز می شود. از آن پس فوشیمی به منطقه ای مقدس تبدیل می شود و راهبان هر سال در هنگام بهار و پاییز (همزمان با کاشت و برداشت برنج) در فوشیمی جمع شده و جشن می گرفتند. گفته می شود که این اتفاق ها در بین سال های 708 تا 715 میلادی رخ داده بود. ژاپنی ها اعتقاد دارند که از قرن هشتم در کشورشان وفور نعمت شد و محصول برنج افزایش چشمگیری یافت.

از زمان ساخت معبد فوق العاه زیبای فوشیمی‌ایناری تاکنون رخدادهای گوناگونی در آن به وقوع پیوسته است که از میان آن ها برخی شان را انتخاب کردیم و با هم مرور می کنیم:

سال 827: برخی از درختان موجود در محوطه این معبد را بریدند تا از چوب آن ها برای ساخت معبدی دیگر در کیوتو استفاده کنند.

سال 908: بعضی قسمت های این معبد را بازسازی کردند.

سال 927: معبد فوشیمی‌ایناری به عنوان یکی از مهم ترین زیارتگاه های ژاپن ثبت ملی شد و در سال 942 نیز به بالاترین رتبه نیایشگاه ها در ژاپن ارتقا یافت.

سال 1468: برخی از قسمت های معبد فوشیمی‌ایناری دچار آتش سوزی شدند و در سال 1499 دوباره بخش های آسیب دیده را ساختند.

سال 1694: معبد اصلی فوشیمی‌ایناری را بازسازی کردند.

سال 1909: این معبد لقب گنج ملی ژاپن را از آن خود کرد.

سال 1946: به عنوان یک سازمان مذهبی به ثبت رسید.

سال 1961: جشن بزرگی به مناسبت سالروز تولد ایناری در این معبد برگزار شد.

قسمت های مختلف معبد فوشیمی‌ایناری

معبد فوشیمی‌ایناری تنها یک عبادتگاه نیست، اینجا مکانی است که هم حس کنجکاوی تان را بر می انگیزد و هم اطلاعات جالبی درباره تاریخ و مذهب ژاپنی ها در اختیارتان قرار می دهد. از همه بهتر این که همه چیز در دامان طبیعت ساخته شده و شما را به سوی خود می کشاند.

عبادتگاه فوشیمی‌ایناری قسمت های گوناگونی دارد و بازدیدکنندگانش را مجبور می کند تا از چند مرحله گوناگون عبور کنند. در این قسمت می خواهیم از اولین سطح و دروازه معبد وارد شویم و همه چیز را برای تان توضیح دهیم. در همین ابتدا بدانید که پیاده روی در پیش دارید و باید از هزاران پله بالا بروید، پس خوب خود را برای گردشی به یادماندنی آماده کنید و همراه مان بیایید.

1- رومان | Romon

اولین بنایی که در ابتدای حرکت تان به سوی معبد فوشیمی ایناری با آن مواجه خواهید شد رومان نام دارد. این ساختمان را فردی به نام تویوتومی هیده‌یوشی (the regent Toyotomi) در سال 1589 میلادی ساخت. بد نیست بدانید که او را با نام هاشیبا هیده‌یوشی (Hashiba Hideyoshi) نیز می شناسند.

درباره چرایی ساخت رومان می گویند که: 

روزی از روزها مادر تویوتومی هیده‌یوشی به سختی بیمار می شود به طوری که طبیبان آن زمان از پس درمانش بر نمی آیند. تویوتومی که راه دیگری جز دعا برایش باقی نمانده بود، دست به راز و نیاز بر می دارد و نذر می کند که اگر مادرش شفا پیدا کند 10000 گوکو (گوکو goku واحد اندازه گیری برنج در دوران باستان) خیرات می کند. بعد از مدتی مادر تویوتومی به صورت معجزه آسایی بهبود می یابد. تویوتومی هیده‌یوشی نیز با معادل نقدی نذر خود، ساختمان رومان را می سازد که بازدیدکننده ها در آن به راز و نیاز با خدای باروری یا همان ایناری بپردازند.

بعضی ها می گویند که داستان تویوتومی حقیقت ندارد؛ اما این ماجراها بر روی کتیبه ای در رومان درج شده و این کتیبه متعلق به سال 1589 میلادی و کاملا واقعی است.

2- هاندن | Honden

کمی جلوتر از ساختمان رومان با بنای دیگری رو به رو خواهید شد که نامش هاندن است. برای ساخت این بنا از سبک کلاسیک ژاپنی الهام گرفته اند، در این سبک راهروهای زیادی ساخته می شوند و دیوارهای بنا را هم بسیار بلند می سازند. دیوارهای هاندود حدود 10.6 متر ارتفاع دارند.

هاندن را در سال 1468 میلادی ساختند؛ اما متاسفانه در طول شورش اونین (Ōnin no Ran) بیشتر این بنا سوخت و از بین رفت. این جنگ خانمان سوز بین دو خاندان بزرگ و پرقدرت ژاپنی درگرفته بود و بسیاری از قسمت های ژاپن را نابود کرد.

در سال 1499 میلادی هاندن را دوباره بازسازی کردند که هزینه این مرمت از کمک های مردمی تامین شده بود. در این بازسازی سبک و سیاق بنای هاندن را تغییر دادند و تلاش بر آن بود که چهره ای شاد برای این بنا ایجاد کنند که ظرافت و زیبایی خیره کننده ای داشته باشد. به همین منظور از سبک معماری قرن شانزدهم میلادی استفاده کردند که در زمان دوره آزوچی-مومویاما (Azuchi-Momoyama jidai) یعنی در حدود سال‌های ۱۵۶۸ تا ۱۶۰۰ میلادی رواج زیادی داشت. استفاده از تزیینات زیاد یکی دیگر از ویژگی های شاخص عبادتگاه هاندن است که بدون شک توجه تان را به خود جلب خواهد کرد. اگر بخواهیم توضیح بیشتری درباره هاندن ارایه کنیم باید بگوییم که این ساختمان از 5 عبادتگاه مختلف به وجود آمده که به آن ها با نام های عبادتگاه شمالی، مرکزی، جنوبی، شمالی ترین و جنوبی ترین اشاره می کنند.

3- تیچوان | Teichoan

تیچوان یک ساختمان زیباست که برای استراحت گردشگران ساخته شده است. این بنا را در سال 2017 میلادی ساختند. استراحتگاه تیچوان در نزدیکی آبگیری به نام یاشیماکای (Yashimagaike) قرار دارد و به همین دلیل منظره زیبا و جذابی را در اختیارتان قرار می دهد. می توانید خیلی راحت در تراس زیبای این مجموعه استراحت کرده و دوباره به راه تان ادامه دهید. بد نیست بدانید که استفاده از تیچوان رایگان است و فقط برای ورود به قسمت تراس آن باید هزینه پرداخت کنید.

اینجا گنجایش 30 نفر را دارد و استفاده از کافه آن نیز برای همه ممکن است. اگر از پیاده روی خسته شده اید تیچوان یکی از بهترین جاها برای کسب انرژی دوباره به شمار می رود.

جالب است بدانید که نام این اقامتگاه برگرفته از اسم شاعر معروف ژاپنی مینگ هائوچان (Meng Haoran) الگوبرداری شده، وی از مهم ترین هنرمندان دودمان تانگ (Tang) به حساب می آید و هنوز هم طرفداران بسیاری دارد. تیچوان از نظر لغوی نیز به معنای پرنده های آوازخوان است که با محوطه این استراحتگاه نیز هم خوانی دارد زیرا در اطراف تیچوان پرنده های گوناگونی در طی روز آواز می خوانند و جوی صمیمی را ایجاد می کنند. پرنده های زیبا در کنار آبگیر یاشیماکای جمع می شوند و بازدیدکننده ها را سرگرم می کنند.

اگر شما هم از پیاده روی خسته شده اید و نیاز به استراحت دارید، توصیه می کنیم که حتما در تیچوان دمی تازه کرده و دوباره به راه تان ادامه دهید.

4- سنبون توری | Senbon Torii

مشهورترین قسمت معبد فوشیمی‌ایناری، سن بون توری نام دارد؛ راهرویی نارنجی رنگ که از همه طرف با ستون های متعدد پوشیده شده است. اگر از نخستین دروازه تا اینجا بدون توقف حرکت کنید، به طور تقریبی بعد از 15 دقیقه پیاده روی به سنبون توری خواهید رسید. بومیان ژاپن به این جا راهروی سرخ می گویند و آن را نماد نور و خورشید به شمار می آورند؛ اما در حقیقت رنگ ستون های سنبون توری نارنجی درخشان است.

این مکان برای ژاپنی ها از نظر معنوی اهمیت دارد و نشانگر روح ایناری، احساس روشنایی و امید، برکت های زندگی، زمین و محصولات و... است و به آن ها حس آرامش می دهد. بد نیست بدانید که سن بون توری در زبان ژاپنی با نام ورمیلیون (vermilion) نیز شناخته می شود، آن ها این واژه را هم معنی با سایه قرمز، سپیده دم و نور قرار می دهند.

سنبون توری در طول دوره اِدو (Edo) یعنی بین سال های 1603-1868 میلادی ساخته شد. هدف از ساخت چنین راهروی طویلی ایجاد حس آرامش برای بازدیدکننده ها و ایجاد آمادگی در آن ها برای راز و نیاز با ایناری بوده است. این راهرو در حال حاضر در بین گردشگران خارجی با نام دروازه توزنت توری (Thousand Torii) شناخته می شود و همه با شور و شوق به سوی این مکان می روند تا با سن بون توری نارنجی رنگ سلفی بگیرند.

5- اوکوشا اوهایشو | Okusha Hohaisho

بعد از دروازه نارنجی رنگ و معروف عبادتگاه فوشیمی‌ایناری به ساختمان اوکونا-این (Okuno-in) یا اوکوشا اوهایشو خواهید رسید. این بنا درست پس از سنبون توری و در قسمتی به نام دره میبو دانی (Myobu-dani) قرار دارد.

اینجا، هم مکانی برای استراحت و هم جایی برای دعا و راز و نیاز است. سال ساخت آن را 1499 میلادی می دانند؛ اما در حقیقت این ساختمان در سال 1794 میلادی به دلیل وقوع زلزله کاملا نابود و دوباره سازی شد. بنایی که امروز آن را مشاهده می کنید حاصل همین بازسازی است.

اوکوشا اوهایشو در ابتدا فقط یک استراحتگاه بود؛ اما در سال 1975 میلادی یک عبادتگاه کوچک نیز برای عابران در کنار آن ساختند، حالا می توانید در طی حرکت تان به سوی ساختمان اصلی فوشیمی‌ایناری در اینجا شمع روشن کرده و دعا کنید.

در سمت راست اوکوشا اوهایشو چند فانوس سنگی (Stone Lanterns) نیز به چشم می خورند. روش کار با این فانوس ها به این شکل است که باید رو به روی یکی از آن ها بایستید و در دل تان آرزویی را در نظر بگیرید، سپس قسمت سنگی بالای فانوس را بکشید. اگر در حین کشیدن احساس سبکی داشتید آرزوی تان برآورده خواهد شد و در غیر این صورت هرگز به آرزوی خود نخواهید رسید.

6- کوماتاکاشا | Kumatakasha

 بعد از گذشتن از اوکوشا اوهایشوو و کمی پیاده روی، به آبگیر شین- ایکه (Shin-ike) یا کودامایاایکه (Kodamagaike) خواهید رسید. این قسمت در بیشتر فصل های سال بسیار سرسبز و دیدنی است و همین موضوع باعث شده که بسیاری از بازدیدکننده ها در کنار آبگیر بنشینند و از ادامه راه سر باز بزنند.

آبگیر شین- ایکه از نظر معنوی هم برای ژاپنی ها ارزشمند است. آن ها عقیده دارند که اگر کسی را گم کرده اید، کافی است با چشمانی بسته رو به روی شین- ایکه بنشینید و دستان خود را بالا ببرید، جهتی که دست های تان به آن سو می رود، همان راه رسیدن به گمشده تان خواهد بود.

در کنار این آبگیر زیبا یک عبادتگاه کوچک و سنگی نیز وجود دارد که با نام کوناتاکاشا شناخته می شود. پیروان آیین شینتو در اینجا می نشینند و به دعا می پردازند. در این مکان آب روانی نیز جاری است که برای شفای بیماران و تبرک از آن می نوشند، هر کسی می تواند از این آب استفاده کند.

7- مییوکی هوهایشو | Miyuki Hohaisho

بعد از کوناتاکاشا باید کمی بیشتر پیاده روی کنید تا به بناهای دیگر برسید، حدود 10 دقیقه که پیاده روی کنید به یک چند راهی خواهید رسید که دو راه آن اصلی و سه مسیرش انحرافی است. دو راه اصلی به ساختمان اصلی معبد فوشیمی‌ایناری خواهند رسید و گزینه های دیگر، شما را به استراحتگاه ها و معابد دیگری می برند. اگر راه های انحرافی را انتخاب کنید، پس از استفاده از آن ها باید دوباره به مسیر اصلی باز گردید.

مییوکی هوهایشو یکی از عبادتگاه هایی است که در مسیر اصلی قرار ندارد. این بنا در سال 1963 میلادی ساخته شد. اینجا، هم مکانی برای عبادت ایناری است و هم مقبره نقاش و خوش نویس مشهور، یوکویاما تایکن (Yokoyama Taikan) در آن قرار دارد.

اگر زمان کافی برای بازدید از مییوکی هوهایشو را دارید، پیشنهاد می کنیم که بازدید از آن را از دست ندهید زیرا این محل پوشیده از درخت های بامبوی سبز رنگ است و منظره فوق العاده ای دارد، به صورتی که از کنار مییوکی هوهایشو می توانید کوه های مییوکوبی (Miyukibe) را تماشا کنید. این کوه ها در دوره هی آن (Heian) به این نام خوانده شدند و از مهم ترین مقاصد طبیعی کیوتو به شمار می آیند.

8- کوجینگامین | Kojingamine

کوجینگامین یا تاناکاشا شینسکی (Tanakasha Shinseki) یک گذرگاه زیباست که در گذشته برای پرستش خدایان از آن استفاده می کردند. امروزه اینجا مکانی برای عبادت و راز و نیاز عابران به شمار می آید. نکته جالب که درباره کوجینگامین وجود دارد مناظر فوق العاده ای است که پس از عبور از این گذرگاه پیش روی تان نمایان می شود. اگر در جستجوی جایی برای گردش و تفریح هستید کوجینگامین را نیز فراموش نکنید.

9- گوزندانی هوهایشو | Gozendani Hohaisho

گوزندانی هوهایشو نیز یک عبادتگاه است که در مسیر رسیدن تان به معبد فوشیمی‌ایناری با آن مواجه خواهید شد. گفته می شود که در سال های گذشته اینجا دو ساختمان دیگر نیز وجود داشت؛ اما آن ها را تخریب کردند و حالا فقط گوزندانی هوهایشو باقی مانده است.

هر سال در تاریخ 5 ژانویه دو مراسم مذهبی به نام های اویاما سون (Oyama-saun) و شیمیناوا شینجی (Shimenawa Shinji) در این مکان برگزار می شود؛ ریسمان های گوناگونی به بنای گوزندانی هوهایشو می بندند و طلب آمرزش کرده و به راز و نیاز می پردازند.

یک سنگ مقدس هم در عبادتگاه گوزندانی هوهایشو وجود دارد که قدمتش به دوران باستان باز می گردد و از نظر معنوی برای ژاپنی ها حایز اهمیت است.

10- آبشار کیوتاکی | Kiyotaki

 اگر از عبادتگاه گوزندانی هوهایشو حدود 200 متر به سمت شمال بروید آبشاری بسیار زیبا به نام کیوتاکی پیش روی تان پدیدار می شود. درست در پشت این آبشار می توانید تماشاگر کوه ها و تپه های کوچک و بزرگی باشید که وجودشان منظره ای دیدنی را ایجاد کرده است. اگر مسیر آب این آبشار را دنبال کنید به دره کیتادانی (Kitadani) خواهید رسید. در این دره دو معبد دیدنی به نام های توفوکو-جی (Tōfuku-ji) و سنی جی یا سنی شی (Sennyū-ji) وجود دارند که می توانید از آن ها نیز دیدن کنید.

11- سانومین | Sannomine

اینجا برای پرستش خدایی به نام شیراجیکو اوکامی (Shiragiku Okami) ساخته شده است. این خدا متعلق به یکی از ادیان باستانی ژاپنی است که امروزه پیروان بسیار محدودی دارد. دینی که در سال 1880 یا اوایل دهه 1890 میلادی دوباره کشف شد. اگر به ادیان باستانی ژاپن علاقه مندید می توانید از موزه ملی کیوتو بازدید کنید، این موزه از مهم ترین جاذبه های دینی این شهر به حساب می آید و کارناوال هم در آینده آن را در مطلبی جداگانه برای شما عزیزان معرفی خواهد کرد.

12- آینومین | Ainomine

آینومین نیز از دیگر پرستشگاه هایی است که پیش از رسیدن به معبد فوشیمی‌ایناری می توانید از آن دیدن کنید. این عبادتگاه، مخصوص پرستش آماتراسو-اومیکامی (Amaterasu-ōmikami) یا اُکامی (Okami) است که با نام ایزد خورشید نیز شناخته می شود.

عبادتگاه آینومین یک دروازه معروف هم دارد که با نام نانتوری (Nanetori) شناخته می شود. همچنین یک صفحه نیز در مرکز این عبادتگاه وجود دارد که به آن گاکوزوکا (gakuzuka) گفته می شود و قسمت مرکزی آینومین به شمار می آید. اگر به عبادت و راز و نیاز علاقه مند باشید می توانید گرد این مرکز دست به دعا بردارید و در کنار ژاپنی ها دعا کنید.

13- تروگی ایشی استون | Tsurugiishi Stone

تروگی‌ایشی استون مکانی است که بیشتر برای برگزاری مراسم مذهبی از آن استفاده می کنند. درباره ساخت این قسمت می گویند که سال ها پیش در دوران هی‌آن (بین سال های 791- 1794) یک شمشیرباز بسیار معروف به نام سانجو مونچیکا (Sanjô Munechika) می زیست. می گویند که سانجو یک شمشیر جادویی به نام کوگیتسونِمارو (Kogitsunemaru) داشت که ایناری آن را در همین مکان به سانجو اهدا کرده بود. تروگی‌ایشی استون در واقع محلی است که همه این حوادث در آن رخ داده و از این جهت برای ژاپنی ها اهمیت دارد.

14- ایناریاما و اوتسوکا

ایناریاما (Inariyama) آخرین قسمت سفر شما به معبد فوشی‌ایناری است. شاید جالب باشد که بدانید اغلب گردشگران در طول راه خسته می شوند و به این مرحله نمی رسند. اینجا 233 متر از سطح دریا بالاتر است. ایناریاما نام جنوبی ترین قله از 36 قله ای است که در منطقه مسکونی هیگاشی‌یاما وجود دارد. به ایناریاما، میتشوگامین (Mitsugamine) نیز گفته می شود، این نام به معنای سه قله است زیرا تنها سه قله در هیگاشی یاما وجود دارند که از سمت غرب به شرق و در یک ردیف سر برافراشته اند.

جالب است بدانید که هر یک از قله های نزدیک به ایناریاما یک نام مخصوص دارند. بر فراز ایناریاما می توانید کیوتو را از زاویه ای باورنکردنی تماشا کنید، همچنین از این بالا دروازه نارنجی رنگ سنبون توری نیز دیده می شود که قبل تر از آن عبور کرده بودید. در اینجا سنگی وجود دارد که روی آن کلمه اوتسوکا (otsuka) به چشم می خورد.

اوتسوکا (Otsuka) یا اوتزاکا همان معبدی است که این همه راه را برای رسیدن به آن تا ارتفاع 233 متری آمده ایم. پیش از وارد شدن به این عبادتگاه، باید بدانید که مردمان ژاپن در دوران هی‌آن اعتقاد داشتند که خدای باروری (ایناری) در نخستین روز ماه فوریه (12 بهمن) به ملاقات آن ها می آید، ژاپنی ها به این روز هورس یا دی آو د هورس (Day of the Horse) می گویند و اعتقاد دارند که در این روز ثروتمند خواهند شد.

گفته می شود که مکان ظهور ایناری همین جاست که حالا آن را با نام اوتسوکا یا عمارت اصلی فوشیمی‌ایناری می شناسیم. بد نیست بدانید که در قرون وسطی به محل فرود ایناری، کامیناتسوکا (Kaminotsuka) گفته می شد و در طول تاریخ نیز چندین بار نام آن تغییر کرد. شاید این سوال برای تان پیش آید که اگر شما هم در دی آو د هورس به این ناحیه بیایید، ایناری را ملاقات خواهید کرد یا خیر؟ پیروان آیین شینتو بر این باورند که دیدن خدای باروری به باورهای فردی و ایمان شخصی هر فرد بستگی دارد و هر کسی نمی تواند او را ببیند.

نکته جالبی که در قسمت اوتسوکا با آن مواجه می شوید، سنگ های کوچک و بزرگی هستند که در هر گوشه به چشم می خورند، روی همه این سنگ ها به خط ژاپنی نوشته هایی حکاکی شده است. ماجرای این سنگ ها از این قرار است که ژاپنی ها بر این عقیده هستند که کنده کاری روی سنگ و حمل آن به این مکان نشانه خلوص نیت و ایمان است. در حال حاضر حدود 10000 سنگ حکاکی شده در اوتساکا وجود دارند.

15- سایر قسمت ها

تا اینجا با هم مرحله به مرحله پیش رفتیم و از پای تپه تا فراز آن را طی کردیم. باید بدانید که در طی این مسیر استراحتگاه های کوچک دیگری نیز وجود دارد که می توانید در آن ها چند دقیقه ای نفس تازه کرده و به راه تان ادامه دهید. چون این استراحتگاه ها امکاناتی جز چند صندلی و نیمکت نداشتند از شرح آن ها خودداری کردیم. 

اگر معبد فوشیمی‌ایناری را برای بازدید انتخاب کردید از همان ابتدا باید بدانید که راه زیادی را باید پیاده طی کنید؛ اما آن قدر ایستگاه برای نشستن و به در کردن خستگی وجود دارد که نیازی نیست نگران خسته شدن باشید، فقط کفشی مناسب به پا کنید و از زیبایی های اطراف لذت ببرید.

امکانات معبد فوشیمی‌ایناری

با هم در این قسمت با امکانات معبد فوشیمی‌ایناری بیشتر آشنا می شویم:

• پارکینگ رایگان (اغلب شلوغ است)
• آب آشامیدنی
• فروشگاه خرید سوغات
• پله
• مسیر پیاده روی
• امکان خرید شمع
• امکان تهیه خوراکی های سبک مانند سوپ از دستفروشانی که در اطراف پیاده روها بساط کرده اند. (سوپ رشته ای را امتحان کنید)

بهترین فصل سفر به کیوتو

به دلیل این که برای بازدید از معبد فوشیمی‌ایناری باید دو ساعتی در طبیعت پیاده روی کنید، بهتر است زمان مناسبی را برای بازدیدتان در نظر بگیرید. در این بخش آب و هوای شهر کیوتو را در زمان های مختلف بررسی می کنیم.

ژانویه تا مارس (اواسط دی تا اواسط اسفند): 

در این زمان هنوز هوا سرد است و در اغلب روزها ابرهای متراکم در آسمان به چشم می خورند و گاهی هم شاهد بارش های پراکنده هستیم. اگر دوست دارید زمانی به کیوتو بروید که گردشگران زیادی در این شهر نباشند و از شلوغی بیزارید، ژانویه زمان خوبی است. بیشترین دما در این ماه 13 درجه سانتیگراد و کمترینش 1 درجه است.

آوریل تا ژوئن (اواسط فروردین تا اواسط خرداد):

دمای هوا در این بازه زمانی بین 9 تا 24 درجه سانتیگراد متغیر است. بهترین زمان سفر به کیوتو نیز همین سه ماه است که آب و هوا بهترین وضعیت را دارد. ماه آوریل یکی از شلوغ ترین زمان ها برای سفر به کیوتو به شمار می رود و ما هم پیشنهاد می کنیم یکی از همین سه ماه را برای بازدید از معبد فوشیمی‌ایناری انتخاب کنید. اگر گشت و گذار در هوای خنک را ترجیح می دهید اوایل آوریل را انتخاب کرده و اگر گرما را دوست دارید اواخر ژوئن به بازدید از معبد فوشیمی‌ایناری بروید.

از جوالای تا سپتامبر (اواسط تیر تا اواسط شهریور):

اواسط ژانویه هنوز هم بارش های پراکنده باران ادامه دارد؛ اما هوا رو به گرما می رود. میانگین دمای هوا در این سه ماه بین 24 تا 31 درجه سانتیگراد است. از اواخر ژانویه تا پایان سپتامبر دیگر خبری از باران نیست و هوا رفته رفته گرم و مرطوب می شود. شهریور ماه نیز برای بازدید از معبد فوشیمی‌ایناری مناسب است زیرا گردشگران خارجی کمتر به کیوتو می روند و از شلوغی بیش از حد در امان خواهید ماند.

اکتبر تا اواخر دسامبر (اوایل مهر تا اواسط آذر):

افراد بسیاری اکتبر را بهترین زمان برای سفر به کیوتو می دانند زیرا در این ماه روزها آفتابی هستند و در هنگام شب هوای سردی را تجربه خواهید کرد. اگر به شرکت در جشنواره های ژاپنی ها علاقه مندید پاییز را برای سفرتان برگزینید زیرا در این فصل فستیوال های متعددی در سراسر ژاپن برپا می شوند و می توانید از دیدن آن ها لذت ببرید. اوایل پاییز هنوز هم برای سفر به کیوتو مناسب است اما هرچه به سمت زمستان پیش می رویم هوا رفته رفته سرد می شود.

با توجه به توضیحاتی که ارایه دادیم بهترین زمان سفر به کیوتو بهار و پاییز است.

با اتومبیل شخصی

باید خود را به بزرگراه میشن (Meishin) برسانید، از مرکز کیوتو تا این بزرگراه حدود 20 دقیقه زمان لازم دارید. بعد از 10 دقیقه رانندگی در بزرگراه میشن وارد خروجی کامیتوبا (Kamitoba) شده و تابلوهای راهنما را تا معبد فوشیمی‌ایناری را دنبال کنید.

ساعت های دسترسی

از سپیده دم تا غروب خورشید می توانید از این معبد زیبا دیدن کنید؛ اما توجه داشته باشید که افراد علاقه مند می توانند پس از تاریک شدن هوا نیز از این جاذبه بازدید کنند، البته از یاد نبرید که گردشگران بسیار معدودی شب گردی در فوشیمی ایناری را انتخاب می کنند زیرا گربه های زیادی در هنگام شب در این مکان به چشم می خورند که سبب ترس گردشگران می شوند؛ همچنین در تاریکی نمی توانید آن طور که باید و شاید از مناظر لذت ببرید.

آدرس: ژاپن، شهر کیوتو، منطقه شهری فوشیمی، محله فوکاکوسا یابونوچیچو

Address: Japan, 〒612-0882 Kyoto Prefecture, Kyoto, Fushimi-ku, Fukakusa Yabunouchicho

با این ویدیو به تماشای معبد فوشیمی‌ایناری در کیوتوی ژاپن بنشینید

نکاتی جالب درباره معبد فوشیمی‌ایناری

• اگر ژاپنی نمی دانید و این معبد را برای بازدید انتخاب کرده اید باید بگوییم که از ابتدای راه تا رسیدن به بالاترین قسمت این عبادتگاه، پر است از نوشته های گوناگون به زبان ژاپنی. اگر کنجکاوید که معنای آن ها را بدانید باید بگوییم که اغلب این متن ها دارای مضامینی چون دعا برای بهتر شدن تغذیه، وفور نعمت، درخواست لباس و نیازهای دنیوی، دعا برای شادی مردم و ... هستند.
• امروزه معبد فوشیمی‌ایناری به تفرجگاهی برای گردش توریست ها تبدیل شده و از نظر صنعت گردشگری برای کیوتو ارزش زیادی دارد.
• از زمانی که معبد فوشیمی‌ایناری به وجود آمد و رفته رفته مشهورتر شد، محبوبیت ایناری از کیوتو و حتا ژاپن پا فراتر گذاشت و همه ساله طرفداران بیشتری پیدا می کند.
• به دلیل این که امروزه معبد فوشیمی‌ایناری یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری کیوتو به حساب می آید، سالانه گردشگران بسیاری را به سوی خود می کشاند. محبوبیت این مکان به اندازه ای شده که فستیوال ها و جشن های متعددی را در آن برگزار می کنند. در هر ماه یک یا چند جشنواره مختلف در این معبد بر پا می شود که برای کسب اطلاع بیشتر درباره هر یک از آن ها می توانید به این لینک مراجعه کنید.
• حتما متوجه شده اید که راهروها و دروازه های متعددی را باید پیش از رسیدن به ساختمان اصلی معبد فوشیمی ایناری پشت سر بگذارید، درباره علت این موضوع می گویند که در دوران اِدو ساخت دروازه رواج زیادی پیدا کرد و این دروازه ها به نوعی نماد گذر کردن از سختی ها و رسیدن به قرب الهی به حساب می آمدند. اگر توجه کرده باشید در کنار هر دروازه، مکانی برای راز و نیاز وجود دارد و همین موضوع نیز بیانگر راه رسیدن به خداست.
• نخستین سندی که از وجود روز اسب یا هورس دی در دست است مربوط به 1300 سال پیش می شود.
• بالاترین خدای آیین شینتو، شو ایچی (Sho-ichii) نام دارد.
• درخت سدر یکی از نمادهای ایناری به شمار می رود.
• گفته می شود که یک معبد دیگر نیز در بالای کوه های ناحیه فوشیمی وجود داشته که در قرن پانزدهم از بین رفته است.
• شاید با عبارت شراین (shrine) در طول بازدیدتان از معبد فوشیمی‌ایناری برخورد کنید، این کلمه به محل ایستادن بزرگان دینی گفته می شود، چیزی شبیه به محراب یا منبر و از نظر لغوی به معنای حرم است.

توصیه کارناوال

به یاد داشته باشید که برای بازدید از معبد فوشیمی‌ایناری باید پیاده روی کنید و هیچ راه دیگری در این زمینه وجود ندارد پس اگر نمی توانید از تعداد زیادی پله بالا و پایین بروید یا پیاده روی کنید این مقصد برای تان مناسب نیست.

نکته دیگر این است که مسیرهای این معبد برای معلولان مناسب سازی نشده و ویلچر نیز وجود ندارد پس به این نکته توجه داشته باشید. در آخر پیشنهاد می کنیم دوربین عکاسی خود را نیز از یاد نبرید زیرا مناظر فوق العاده ای را خواهید دید.