کلیسای جامع فلورانس | یادگاری ارزشمند از دوره رنسانس

بناهایی در دنیا وجود دارند که به راستی بی همتا هستند. برخی از آن ها سال ها پیش ساخته شده اند؛ اما با این وجود هنوز هم حیرت انگیز و فوق العاده اند. بناهایی مثل آمفی تئاتر کولوسئوم، برج پیزا، تاج محل و... که هر چه آن ها را می بینیم باز هم کافی نیست؛ حتا هنوز هم سوال های زیادی درباره چگونگی ساخت این بناها وجود دارد و نمی دانیم که در گذشته و با تجهیزات ابتدایی چگونه چنین سازه هایی را ساخته اند.

امروز هم به سوی یکی از همین دست بناهای تاریخی می رویم. بی تردید ایتالیا بهترین کشور برای یافتن سازه های شاخص جهان است؛ به همین خاطر شهر تاریخی و زیبای فلورانس را انتخاب کرده ایم و از کلسیای جامع این شهر دیدن خواهیم کرد. عبادتگاهی که به راستی جلوه ای از هنر و علم معماری است. اگر به تاریخ و تماشای نقاشی های تاریخی علاقه مند باشید می توانید ساعت ها در کلیسای فلورانس بگردید و احساس خستگی نکنید. نیایشگاه مورد نظر ما ویژگی های شاخص متعددی دارد؛ اما گنبد زیبایش معروف ترین بخش آن است. این عبادتگاه بزرگترین گنبد را در میان همه کلیساهای دنیا دارد و هنوز دقیق معلوم نیست که سازنده آن چطور توانسته از پس ساخت چنین سازه ای بر بیاید و به صورت دقیق از چه ایده و روشی استفاده کرده است.

نام مقصد امروزمان حتا در میان بناهایی که در فهرست جهانی یونسکو به چشم می خورند نیز شاخص و زبانزد است. هر سال تعداد زیادی از گردشگران خارجی به فلورانس می روند تا این کلیسا را از نزدیک ببینند. این بنا معروف ترین و مهم ترین جاذبه تاریخی شهر فلورانس به شمار می آید و از دیدن آن پشیمان نخواهید شد. اگر شما هم کنجکاو هستید که بیشتر درباره این بنای شگفت انگیز بدانید کارناوال را در این سفر همراهی کنید.ورود به صفحه اختصاصی راهنمای سفر به ایتالیا

چرا کلیسای جامع فلورانس؟

• یکی از بزرگترین گنبدهای آجری را در بین کلیساهای دنیا دارد.
• چهارمین کلیسای بزرگ در جهان است.
• مهم ترین جاذبه شهر فلورانسِ ایتالیا به شمار می آید.
• یکی از شاهکارترین بناهایی است که از دوره رنسانس به یادگار مانده است.
• در این کلیسا یک موزه وجود دارد که می توانید از آن دیدن کنید.
• یکی از بزرگترین کلیساهای ایتالیا به شمار می رود.
• از بناهایی است که ایتالیایی ها به داشتنش افتخار می کنند.
• این عبادتگاه معماری جذابی دارد و هر قسمت از آن دیدنی است.
• یکی از مهم ترین آثار به جا مانده از سبک گوتیک در جهان به شمار می آید.
• محل موعظه اسقف اعظم شهر فلورانس است.

معرفی کلیسای جامع فلورانس | Florence Cathedral

شهر فلورانس مهم ترین و کهن ترین شهر ناحیه توسکانی ایتالیاست. مردم این شهر ثروتمند هستند و از دیرباز به بازرگانی مشغول بودند و ساختمان های گوناگونی را ساخته اند. هم اکنون بناهای تاریخی متعددی در فلورانس به چشم می خورند که بدون شک کلیسای جامع از دیگر بناها مشهورتر است.

این عبادتگاه در اصل سانتا ماریا دل فیوره (Santa Maria del Fiore) نام دارد؛ اما امروزه آن را با نام کلیسای جامع فلورانس می شناسند. سال 1296 میلادی شروع به ساخت این بنا کردند و سرانجام در سال 1436 میلادی ساخت و ساز این سازه دیدنی به پایان رسید. در واقع هر چند سال یکبار، قسمتی به کلیسا اضافه می کردند تا به شکل امروزی درآمد. این مجموعه زیبا را به سبک گوتیک ساختند و شاید این موضوع از اصلی ترین دلایل شهرت و جلوه کلیسای جامع فلورانس باشد. سبک گوتیک همواره در خدمت کلیساها بوده و عبادتگاه های مذهبی گوناگونی به این سبک ساخته شده اند. در این سبک برای زیباتر کردن بنا به وفور از قوس های نوک تیز استفاده می شود که این موضوع در بنای پیش رو به وضوح قابل مشاهده است. در بخش معماری بیشتر به سبک و سیاق و ویژگی های جذاب این مجموعه خواهیم پرداخت.

نمای ساختمان کلیسا با سنگ مرمر پوشیده شده است، سنگ هایی که به اندازه های گوناگون برش خورده اند و موجب بازتاب نور می شوند. وجود این سنگ ها باعث می شود که در هنگام روز، عبادتگاه را به صورت درخشان ببینید. همچنین برای زیباتر کردن بنا سعی کرده اند که مرمرهایی که رگه هایی از رنگ صورتی یا سبز دارند نیز استفاده کنند تا چهره کلیسا را دیدنی تر نشان دهند.

از دیگر نکته هایی که با دیدن کلیسای جامع فلورانس متوجه خواهید شد، وجود مجسمه های کوچک و بزرگ فراوانی است که روی دیوارهای خارجی نصب کرده اند. این مجسمه ها با ظرافتی تحسین برانگیز ساخته شده اند و هر یک داستانی در ورای خود دارند. این عبادتگاه بسیار وسیع است و حدود 8300 متر مربع زیربنا دارد به همین خاطر در ادامه هر یک از قسمت های اصلی و ویژگی های شان را به تفکیک بررسی می کنیم.

تاریخچه کلیسای جامع فلورانس

پیش از این که وارد کلیسای جامع فلورانس شویم و از دیدنی هایش برای تان بگوییم نگاهی می کنیم به تاریخچه و سرگذشت این بنای مقدس. 

در ابتدا خوب است بدانید که کلیسای جامع فلورانس برای زنده نگهداشتن یاد و نام قدیسی به نام سنت رپریتا (Saint Reparata) ساخته شد. پیش از ساخت این کلیسا یک عبادتگاه دیگر به نام کلیسای سنت رپریتا (Santa Reparata) در همین مکان وجود داشت که در قرن هفتم میلادی ساخته شده بود. در حقیقت کلیسای جامع فلورانس روی بقایای کلیسای سنت رپریتا ساخته شده است. کاتولیک ها به وجود سنت رپریتا اعتقاد دارند و او را شخصی بلند مرتبه می دانند. آن ها باور دارند که وی توسط یکی از امپراتوران رومی مورد آزار و اذیت قرار گرفت.

زمانی که برای ساخت کلیسای جامعی در فلورانس تصمیم گرفته شد یک مهندس ایتالیایی به نام آرنولفو دی کامبیو (Arnolfo di Cambio) طرحی برای ساخت این عبادتگاه ارایه کرد. این طرح در سال 1294 توسط شورای شهر به تصویب رسید.

در طراحی نخستینِ آرنولفو یک گنبد اصلی 8 ضلعی از بیرون بنا دیده می شد؛ اما از داخل سه گنبد به چشم می خورد در حقیقت معمار زبردست در نظر داشت که با ایجاد نقش و نگار در زیر گنبد آن را به صورت سه گنبد نشان بدهد. آرنولفو نام یکی از این گنبدها را سنت رپریتا در نظر گرفت.

تاریخ دقیق شروع ساخت کلیسای جامع فلورانس 9 سپتامبر 1296 است. در این زمان نخستین سنگ بنای این مجموعه گذاشته شد. بد نیست بدانید که نخستین سنگ را کاردینال والریانا (Cardinal Valeriana) برای ساخت کلیسا فرستاده بود. والریانا اولین نماینده مذهبی بود که پاپ او را به سوی ایتالیا فرستاد و ارزش معنوی زیادی برای ایتالیایی ها داشت.

ساخت کلیسا حدود 140 سال ادامه داشت و در این مدت طرح اولیه بنا تا حدی پیاده شده بود؛ اما تا حدی هم در آن دخل و تصرف شد. متاسفانه آرنولفو در سال 1310 درگذشت و این در حالی بود که کلیسای جامع فلورانس هنوز تکمیل نشده بود. جالب این که سازندگان این بنا دست از کار نکشیدند و 30 سال هم پس از مرگ آرنولفو به ساخت و سازشان ادامه دادند.

کار ساخت سالن اصلی کلیسای جامع فلورانس را یک نقاش و معمار هنرمند ایتالیایی به نام آندریا دی بونایوتو دا فلورنس (Andrea di Bonaiuto da Firenze) به اتمام رساند. او نقاشی هایی بسیار دیدنی را به این سالن افزود که هنوز هم قابل مشاهده هستند. این نقاشی ها در سال 1360 کشیده شدند.

حالا شهر زیبای فلورانس کلیسایی بی همتا داشت که مایه افتخار ایتالیایی ها بود. در همین زمان آثاری از سنت زنوبیس (Saint Zenobius) در محل ساخت و ساز این کلیسا پیدا شد. سنت زنوبیس از بزرگترین مذهبیان دین مسیحیت بود که بین سال های 337 تا 417 می زیست. پیدا شدن یادگارهایی از این فرد بلندمرتبه باعث شد تا کلیسای جامع فلورانس ارج و قرب بیشتری نزد مردم به دست آورد.

متاسفانه آندریا نیز در سال 1348 درگذشت. حدود 10 سال پس از مرگ وی کار ساخت و ساز کلیسا دوباره آغاز شد؛ در سال 1349 بود که گروهی از معماران گرد هم جمع شدند و ساخت این عبادتگاه را ادامه دادند. در این زمان یکی از مهم ترین معمارانی که روی کلیسا کار کرد فرانچسکو تالنتی (Francesco Talenti) نام داشت. وی قسمت برج ناقوس و اتاق غسل تعمید را به پایان رساند.

در سال 1418 معماران مختلف از ساخت این بنا دست کشیده بودند؛ اما کلیسای جامع فلورانس هنوز هم یک مشکل بزرگ داشت، نبود گنبد!

بله هنوز گنبد اصلی این بنا ساخته نشده بود در واقع کار ساخت آن را آغاز کردند؛ اما نیمه کاره رها شده بود. مهندسان بسیاری تمایل به ساخت گنبد این عبادتگاه داشتند و می دانستند که با این کار نام شان را در تاریخ ثبت خواهند کرد. در این زمان انتخاب بهترین مهندس کاری دشوار بود به همین خاطر در تاریخ 18 آگوست سال 1418 یک رقابت ترتیب داده شد تا از میان معماران داوطلب، بهترین فرد انتخاب شود.

در مراحل مختلف این مسابقه اغلب داوطلبان کنار رفتند؛ اما در نهایت دو مهندس کاردان به نام های لورنتسو گیبرتی (Lorenzo Ghiberti) و فیلیپو برونلسکی (Filippo Brunelleschi) باقی ماندند. رقابت بسیار تنگاتنگ شده بود؛ اما سرانجام برونلسکی برنده شد و امتیاز ساخت گنبد کلیسای فلورانس را به دست آورد. البته از گیبرتی نیز تشکر کردند و پروژه های دیگری را به او دادند.

پس از مدتی برونلسکی بیمار شد و گیبرتی را برای کمک به وی و تکمیل پروژه انتخاب کردند. کمی بعد، گیبرتی اعتراف کرد که اتمام این پروژه بیش از توان اوست و برونلسکی باید خودش این کار را تمام کند. بعد از این که برونلسکی بهبود پیدا کرد در سال 1423 توانست پروژه را مدیریت کند. در نهایت ساخت گنبد به دست برونلسکی در سال 1436 به پایان رسید. در تاریخ 25 مارس همین سال، عبادتگاه زیبای فلورانس توسط پاپ اوژن چهارم (Pope Eugene IV) به صورت رسمی افتتاح شد. بد نیست بدانید که این تاریخ در تقویم قدیمی فلورانس مصادف با آغاز سال نو است.

شاید سوال کنید که چرا ساخت یک گنبد باید این قدر طول بکشد و شاید این موضوع به خاطر سهل انگاری معماران پیش آمده است؛ اما باید بدانید که بهترین معماران و هنرمندان ایتالیایی آن دوران تلاش کردند تا این کلیسا به شکل امروزیش ساخته شود. این گنبد هنوز هم در نوع خود بی نظیر است. در قسمت معماری بیشتر با آن آشنا خواهیم شد اما در اینجا به چند ویژگی آن اشاره می کنیم:

• نخستین گنبد هشت ضلعی در دنیاست که بدون داشتن قابی برای پشتیبانی ساخته شد.
• یکی از چشم گیرترین بناهای دوران رنسانس است.
• این کلیسا توانست الگویی شود برای دیگر بناهای فلورانس

شاید حالا که کمی با ویژگی ها و پیشینه کلیسای جامع فلورانس آشنا شدید متوجه باشید که چرا این بنا به شهرت رسیده است. در آخر باید بگوییم که همان طور که مشاهده کردید قسمت های مختلف این بنا در سال های گوناگونی ساخته شده است و ما سعی کردیم از نکته های جزیی صرفه نظر کنیم برای مثال کار ساخت نمای کلیسا در چه زمانی به پایان رسید یا موضوع هایی از این دست.

معماری کلیسای جامع فلورانس

در قسمت تاریخچه تا حدودی با معماران کلیسای جامع فلورانس و سرنوشت این بنا آشنا شدیم. در این قسمت بیشتر به سبک معماری و معرفی دست اندرکاران ساخت این بنا خواهیم پرداخت.

از زمانی که صحبت ها برای ساخت کلیسای جامع فلورانس آغاز شد، قرار بود که این بنا یک بازیلیکا باشد. بازیلیکا یا باسیلیکا، عبارتی است که برای اشاره به کلیساهای مهم و اصلی شهر و کشورها استفاده می شود. پس از همان ابتدا مشخص بود که پروژه سنگینی پیش روست.

کلیساهای اصلی اغلب یک سالن بزرگ دارند که مکان عبادت و برگزاری مراسم مذهبی است و چند راهروی طولانی و پهناور نیز در این گونه بناها به چشم می خورند. با تصور چنین طرحی نیاز به یک زمین وسیع احساس می شد، به همین خاطر 8300 متر مربع در یکی از بهترین محله های شهر را به این بنا اختصاص دادند. 

همان گونه که قبل تر هم اشاره کردیم، سبک معماری کلیسای جامع فلورانس گوتیک است بنابراین برای درک چگونگی ساخت و ساز این کلیسای مهم خوب است که کمی بیشتر درباره این سبک بدانید. گوتیک یک الگوی معماری است که تنها در بناهای مذهبی به کار می رود. زمان دقیق ظهور این سبک معماری درست مشخص نیست؛ اما می دانیم که بین سال های ۱۱۳۷ و ۱۱۴۴ به وجود آمد. در این نوع معماری اصل بر آن بود که همه چیز باید روندی رو به خدا داشته باشند یعنی باید در معماری بنا اشاره به خداوند احساس شود. استفاده زیاد از گنبدهای زاویه دار و راهروهای طولانی و سقف های کشیده نیز در این نوع بناها به همین دلیل است. معماران با ساخت کلیساها با این شکل می خواهند که همه چیز شبیه به فِلشی باشد که به خدا و آسمان اشاره می کنند.

ساخت گنبد کلیسای جامع فلورانس

بی شک یکی از پردردسرترین و مهم ترین قسمت های این عبادتگاه گنبد زیبای آن بود. در اوایل قرن پانزدهم با این که چند سال از آغاز ساخت کلیسا گذشته بود، هنوز این بنا گنبدی نداشت. گنبدی که آرنولفو در ابتدا طراحی کرده بود 4.6 متر ارتفاع و پهنایی در حدود 9.2 متر داشت؛ گنبدی هشت ضلعی و زیبا.

سرانجام ساخت گنبد کلیسای جامع فلورانس به برونلسکی واگذار شد. ساخت این قسمت از کلیسا فرصتی بود که این معمار خلاق خودی نشان دهد و نامش را برای همیشه در تاریخ ایتالیا جاودان کند. او طرح های مختلفی را کشید و آن ها را روی بنای کلیسا تصور کرد. او می دانست که باید دقت زیادی در کارش به خرج دهد و یک اشتباه کوچک می توانست مایه بی آبرویی وی شود. برونلسکی پس از تلاش های بسیار طرحی جذاب به ذهنش رسید؛ او گنبدی طراحی کرد که مردم بتوانند روی آن بایستند و مناظر اطراف را تماشا کنند. این ایده وی بسیار نوآورانه بود و حتا بسیاری از معماران آن زمان نیز نمی توانستند چنین طرحی را تصور کنند. در ابتدا یک ماکت چوبی از این گنبد ساختند تا ویژگی های آن را دقیق تر بررسی کنند، این ماکت هنوز هم موجود است و در موزه دل اپرا دل دوومو (Museo dell'Opera del Duomo) نگهداری می شود. البته این مدل ناقص است و هیچ گاه به صورت کامل ساخته نشد.

اگر به شکل گنبد کلیسای جامع فلورانس توجه کنید متوجه می شوید که کمی کشیدگی دارد، گویا به سوی آسمان کشیده شده است. اغلب گنبدها تا آن زمان به صورت نیم دایره بودند؛ اما ساخت گنبدهای نیم دایره بسیار آسان تر از آن چیزی بود که برونلسکی در ذهن داشت. نکته جالب این است که پژوهشگران هنوز نمی دانند که برونلسکی چگونه طرحی به این سنگینی و بزرگی را پیاده سازی کرد. حدس و گمان هایی در این زمینه زده می شود؛ اما صحت هیچ یک از آن ها مشخص نیست.

از همه جالب تر این که گنبد برونلسکی هشت ضلعی است؛ اما هیچ مرکز خاصی ندارد، به این معنا که اگر از هر گوشه اش خطی بکشیم که از میان این هشت ضلعی عبور کنند، خط ها در یک نقطه خاص یکدیگر را قطع نمی کنند. شاید تصور کنید که این موضوع اشتباه معمار بوده است؛ اما با بررسی های متعدد مشخص شد که معمار هوشمندانه عمل کرده و برای استحکام بیشتر گنبد بنا را این گونه ساخته است.

برونلسکی در واقع دو گنبد را در یک گنبد جای داده است به این صورت که ابتدا یک گنبد کوچکتر ساخت و گنبد بزرگتر را مانند پوسته ای ضخیم دور تا دور گنبد نخستین کشید. فاصله میان این دو گنبد را نیز با محورهایی چوبی و فلزی پر کرد. این کار باعث شد تا اگر به گنبد از بالا فشاری وارد شود، سازه از هم نپاشد و کمی قدرت لرزش پیدا کند.

در ساخت کلیسا و گنبد کلیسای جامع فلورانس از "نسبت طلایی" استفاده کردند. نسبت طلایی اصطلاحی است که در ریاضیات و هنر به کار می رود، وقتی از این عبارت استفاده می کنند که نسبت بخش بزرگتر به بخش کوچکتر، برابر با نسبت کل به بخش بزرگتر باشد. با تماشای تصاویر زیر بهتر متوجه چگونگی نسبت طلایی در کلیسای فلورانس می شوید.

در نهایت سکویی برای بازدید علاقه مندان روی گنبد ساخته شد که امروزه از محبوب ترین قسمت های کلیسا به شمار می رود. اگر به نظرتان فهم نکته هایی که اشاره کردیم کمی دشوار بود، می توانید ویدیوی زیر را تماشا کرده و بیشتر با ساخت گنبد و چالش هایش آشنا شوید. با همه تفاسیر نکات شگفت انگیز دیگری نیز درباره این گنبد وجود دارد که به صورت کوتاه به آن ها اشاره می کنیم:

• برای ساخت این گنبد از هیچ پایه و ستونی برای استحکام و ساخت و ساز استفاده نشد.
• معمار این گنبد برای ساخت سکوی بازدید از یک سیستم نوین استفاده کرد، چیزی شبیه به بالابرهای قوی.
• هنوز مشخص نیست که گنبد سنگین و بزرگ کلیسای جامع فلورانس تا به امروز چگونه پابرجا باقی مانده است.

در آخر جالب است بدانید که هم اکنون آرامگاه برونلسکی (Tomb of Filippo Brunelleschi) نیز در کلیسای جامع فلورانس واقع شده و می توانید از آن دیدن کنید.

چگونگی ساخت گنبد کلیسای جامع فلورانس را در ویدیو ببینید

تماشای آثار هنری در کلیسای فلورانس

هنرمندان متعددی تلاش کردند تا کلیسای زیبای فلورانس به شکل امروزیش در بیاید و هر بیننده ای را مجذوب خود کند. مجسمه سازان و نقاشان و معماران همه دست به دست هم دادند تا حالا ما شاهد چنین سازه خاصی باشیم. تا اینجا تا حدودی با سازندگان کلیسای جامع فلورانس آشنا شدیم اما بدنیست که نگاهی بیندازیم به آثار هنری موجود در این کلیسا و با هنرمندان شان آشنا شویم.

بسیاری از آثاری که قبلا در کلیسای فلورانس بودند در طول تاریخ به موزه اپرا دل دوومو انتقال داده شدند. آثاری مانند لونتز (Lunettes) ساخته آندرا دلا روبیا (Andrea della Robbia) یا مجسمه پیتا (Pietà) حاصل دسترنج میکل آنژ از این دست گنجینه ها هستند که برای دیدن شان باید به اپرا دل دوومو بروید. متاسفانه برخی از آثار هنری موجود در کلیسای فلورانس نیز از بین رفتند؛ اما هنوز هم دیدنی های جذابی در آن به چشم می خورند. این کلیسا با بودجه عمومی ساخته شد و افراد بسیاری در تامین هزینه برای ساختش دخیل بودند به همین خاطر تصاویری از این بزرگان و افراد مشهور شهر در کلیسای فلورانس به چشم می خورد در اینجا به مهم ترین آن ها اشاره می کنیم:

 *لورنتسو گیبرتی مجسمه ساز، معمار و نویسنده ای ایتالیایی بود که در ساخت کلیسای فلورانس به مدت 18 سال به فیلیپو برونلسکی کمک شایانی کرد. بسیاری از قسمت های زیبای کلیسای فلورانس حاصل دسترنج اوست برای مثال شیشه های رنگی پنجره ها، تندیس طلایی سنت زنوبیس یا سنگ های مرمری نمای خارجی کلیسا. 

*به احتمال زیاد دانته را می شناسید، شاعری ایتالیایی که اغلب آن را با اثر کمدی الهی می شناسیم. یک نقاشی زیبا به نام دانته پیش از شهر فلورانس در این کلیسا وجود دارد که بسیار دیدنیست. این نقاشی اثر نقاش هنرمند دومنیکو دی میکلینو (Domenico di Michelino) است. این نقاشی در سال 1465 به کلیسا اضافه شد و جذابیت های خاصی دارد زیرا قسمت هایی از کمدی الهی و افکار دانته را به تصویر می کشد. نقاش این اثر اعتقاد داشت که هیچ کس در زمان دانته در شهر فلورانس همتای دانته نبود، به همین خاطر چنین اثری خلق کرد.

*یادبود جان هاکوود (John Hawkwood). او یک سرباز انگلیسی بود که در قرن چهاردهم می زیست. می توان گفت که او یکی از بزرگترین اسطوره ها برای انگلیسی ها و ایتالیایی ها به شمار می آید و خدمات زیادی به این دو کشور ارایه داد. یک یادبود از جان در کلیسای جامع فلورانس وجود دارد که سازنده آن پائولو آچلو (Paolo Uccello) نقاش معروف ایتالیاییست. این اثر ساده، به صورت تقریبی یک رنگ و بسیار باشکوه ساخته شده و پیشنهاد می کنیم در طی بازدیدتان تماشای آن را از دست ندهید.

*مجسمه سوارکاری نیکولا دا تولنتینو (Niccolò da Tolentino) ساخته آندرا دل کاستاگنو (Andrea del Castagno) نیز از دیگر آثار زیبای موجود در کلیسای جامع فلورانس به شمار می آید. این تندیس رنگی شبیه به سنگ مرمر دارد و در قرن نوزدهم یک شبیه ساز از آن را روی بوم هم کشیدند. نیکولا دا تولنتنو یکی از رهبران و فرمانده هان ایتالیاست که نقش مهمی در تاریخ درخشان این مرز و بوم ایفا کرد و برای مردم ایتالیا اهمیت زیادی دارد.

*مجسمه نیم تنه جوتو دی بوندونه (Giotto di Bondone) نیز از دیگر آثار دیدنی کلیسای فلورانس است. او نقاش، دیوارنگار و معماری ایتالیایی بود که در ساخت این کلیسا کمک های شایان توجهی کرد به همین خاطر مجسمه او توسط بِنِدِتو دا ماییانو (Benedetto da Maiano) ساخته شد و در کلیسا قرار گرفت.

*مجسمه نیم تنه فیلیپو برونلسکی نیز در کلیسا وجود دارد که توسط مجسمه ساز بوجیانو (Buggiano) ساخته شد. همچنین تندیس هایی از آنتونیو اسکوارچالوپی (Antonio Squarcialupi) و مارسیلیو فیچینو (Marsilio Ficino) که از کشیشان کلیسا بودند نیز در این مکان به چشم می خورند.

*از دیگر آثار مهم موجود در کلیسای جامع فلورانس می توان به صلیبی اشاره کرد که در محراب کلیسا و درست در پشت صندلی کشیش قرار گرفته است. این اثر زیبا را هم بِنِدِتو دا ماییانو ساخت.

*بالای درِ شمالی این کلیسا نیز آثاری فوق العاده وجود دارد، تابلویی حکاکی شده بر روی سنگ مرمر که آن را با نام پورتا دلا ماندورلا (Porta della Mandorla) می شناسند. این اثر زیبا را نانی دیباکو (Nanni di Banco) مجسمه ساز ایتالیایی ساخته است.

*درباره گنبد و نقش و نگارها و نقاشی هایش قبل تر هم صحبت کردیم؛ اما بد نیست بدانید که جورجو وازاری (Giorgio Vasari) در بین سال های 1572 تا 1579 آخرین نقاشی های این قسمت را کشید زیرا برخی از نقش های این گنبد از بین رفته بودند. حالا نقاشی این هنرمند که روز رستاخیز را نشان می دهد از مهم ترین آثار کلیسای فلورانس به شمار می آید.

*ساعت سنگی کلیسای فلورانس نیز شهرت زیادی دارد. در چهار گوشه این ساعت چهره 4 رسول کاتولیک ها به نمایش در آمده است و 24 ساعت شبانه روز را در ایتالیا نشان می دهد. این ساعت سبکی خاص دارد که تا قرن هجدهم از آن در ایتالیا استفاده می کردند. این ساعت هنوز هم کار می کند.

آثاری که از آن ها نام بردیم تنها بخشی از آثار هنری این کلیساست و به دلیل شمار زیاد آن ها و جزییاتی که راجع به هریک وجود دارد بیش از این نمی توانیم درباره شان توضیح دهیم و در واقع باید آن ها را از نزدیک ببینید تا اوج زیبایی و شکوه شان را متوجه شوید.

گوشه ای از آثار لورنتسو گیبرتی

قسمت های اصلی کلیسای جامع فلورانس

به طور کلی می توان کلیسای جامع فلورانس را به چند بخش اصلی تقسیم کرد. در ابتدا مرور کوتاهی داریم بر این قسمت ها:

ساختمان اصلی: مکانی که برای عبادت مسیحیان و برگزاری مراسم گوناگون ساخته اند.

ساختمان غسل تعمید (Baptistery): در گذشته برای ورود به برخی از کلیساها غسل تعمید ضروری بود. ساختمانی در کنار بنای اصلی وجود دارد که مخصوص غسل تعمید بوده است.

برج ناقوس: داشتن برج ناقوس برای کلیساها امری ضروری به شمار می آید و می توان گفت که کارایی آن ها شبیه به گلدسته های مسجد است.

گنبد کلیسا: به دلیل این که کلیسای جامع فلورانس گنبدی منحصر به فرد دارد، گنبدش را نیز یک قسمت جداگانه به شمار می آورند.

موزه ها: دو موزه نیز در کلیسای جامع فلورانس وجود دارند که می توانید از آن ها دیدن کنید.

در ادامه هر یک از این قسمت ها را بررسی خواهیم کرد.

1- ساختمان اصلی کلیسای جامع فلورانس

ساختمان اصلی این بنا 153 متر طول و 90 متر عرض دارد. از همان نگاه اول متوجه خواهید شد که در ساخت این بنا تا چه حد ظرافت را رعایت کرده اند. اینجا همه چیز حساب شده است، نمای ساختمان ریزه کاری های زیادی دارد؛ اما این ریزه کاری ها خسته کننده و شلوغ به نظر نمی آیند و مانند تابلوی نقاشی هستند که مخاطب دوست دارد ساعت ها به تماشای همین ظرافت ها بنشیند.

این ساختمان یک درِ اصلی و دو درِ فرعی دارد. ورودی اصلی بسیار بزرگ و باشکوه است به صورتی که وقتی در مقابلش می ایستید، ابهت بنا را به چشم خواهید دید. نمای این قسمت از کلیسا در قرن پانزدهم بسیار منحصر به فرد بود و هنوز هم جزو 20 نمای شگفت انگیز کلیساهای دنیا به حساب می آید.

بد نیست بدانید که این روزها نشستن مقابل در اصلی این کلیسا به یکی از تفریح های جوانان اهل فلورانس تبدیل شده است. با عبور از در اصلی، هنگامی که وارد ساختمان اصلی این کلیسا شوید با صحنه ای جذاب رو به رو خواهید شد. درون بنا بر خلاف نمای خارجی، خیلی ساده است. دیوارهای سفید مرتفع حس پاک بودن را القا می کنند. باید راهروهای طویلی را طی کنید تا در نهایت به قسمت اصلی این بنا یعنی محراب برسید. مسیحیان مقابل این محراب به راز و نیاز می پردازند. در سالن اصلی، نیمکت های زیادی قرار داده اند که بازدیدکننده ها می توانند روی آن ها نشسته و از دیدن زیبایی های بنا لذت ببرند یا در مراسم گوناگون ربانی شرکت کنند.

ساعت بازدید:

10:00-16:30

2- گنبد کلیسای جامع فلورانس

با این که برونلسکی برای ساخت گنبد بزرگ کلیسای جامع فلورانس تلاش بسیاری کرد؛ اما اگر از نزدیک شاهکار او را ببینید متوجه خواهید شد که چه سازه خاصی ساخته، گنبدی عظیم که قطرش 45.5 متر و ارتفاعش 114 برآورد شده است.

نکته جذاب درباره این گنبد وجود سکوی بازدید بر فراز آن است. اگر با دقت بیشتری به تصاویر نگاه کنید متوجه خواهید شد که هشت پنجره دایره ای شکل در هر یک از ضلع های گنبد به چشم می خورند. بالای این پنجره ها نمای آجری خودنمایی می کند که به راستی فوق العاده است. اینجا تازه متوجه بزرگی گنبد آجری این بنا خواهید شد. در بالاترین قسمت گنبد، سکویی وجود دارد که می توانید از بالای آن مناظر اطراف را به تماشا بنشینید. از این بالا شهر فلورانس با ساختمان های کهن و شیروانی های قرمز و نارنجی رنگ شان خودنمایی می کنند. 

از یاد نبرید که برای رسیدن به بالای این گنبد باید از راه پله ای باریک عبور کنید بنابراین اگر از مکان های تنگ و تاریک واهمه دارید بازدید از بخش گنبد کلیسای جامع فلورانس را به شما پیشنهاد نمی کنیم. در ضمن باید بدانید که به دلیل اهمیت و ارزش بالای این بنا، اجازه بالا رفتن از این راه پله را به همه نمی دهند و باید دلیل خوبی برای بازدید از این بخش داشته باشید به طور مثال برای پژوهش به این مکان رفته باشید.

ساعت بازدید:

8:30- 19:00

3- ساختمان غسل تعمید

غسل تعمید (Baptism) یکی از آیین های دینی پیروان مسیح به حساب می آید. هدف از این غسل پاک شدن از گناهان است. برای ورود به برخی از کلیساها، حتما باید این غسل را انجام بدهید، البته این روزها کمتر این کار رواج دارد و اغلب می توانید بدون غسل وارد این عبادتگاه ها شوید.

کلیسای جامع فلورانس نیز یکی از عبادتگاه هایی است که در گذشته همه برای ورود به آن باید به ساختمان غسل تعمید می رفتند و اعمال آن را انجام می دادند. گفته می شود که این ساختمان پیش از ساختمان اصلی کلیسا ساخته شد و قدمت بیشتری دارد. سال دقیق ساخت ساختمان غسل تعمید مشخص نیست؛ اما برخی عقیده دارند که در دوران حکومت رومیان ساخته شده است.

این بنا جزوی از ساختمان اصلی به حساب نمی آید و با فاصله از آن قرار دارد. همه نمای این ساختمان نیز با مرمر سفید و سبز تزیین شده و بسیار دیدنی است. در قرن سیزدهم داخل این بنا را بازسازی کردند و در طی این مرمت موزاییک هایی به آن اضافه شد.

با ورود به ساختمان غسل تعمید بی تردید محو نقاشی هایی خواهید شد که روی سقف هشت ضلعی آن نقش بسته اند. بزرگترین تصویری که به سرعت خودنمایی می کند، نقاشی حضرت مسیح است که دو زانو نشسته و دستانش را روی زانوهایش قرار داده است. انگشتان دست وی در سمت چپ تصویر رو به بالا هستند و انگشتان سمت راست به سمت پایین. انگشتان رو به بالا اشاره به بهشت و آینده روشن دارند به همین خاطر هر تصویری که در این سمت به چشم می خورند بهشت را نشان می دهند و اما تصاویر سمت راست... هر کسی جرات نگاه کردن به نقاشی های این سمت را ندارد، اینجا پر است از عکس های شیطان ها و انسان هایی که در حال عذاب کشیدن هستند.

هر یک از نقاشی های که در این ساختمان می بینید داستانی مذهبی را روایت می کنند که دانستن این داستان ها بسیار جذاب است. می توانید برای اطلاع از آن ها از راهنماها کمک بگیرید تا همه شخصیت های موجود در نقاشی ها را به شما معرفی کنند.

از دیگر دیدنی های این ساختمان می توان به حوضچه ای اشاره کرد که در میان سالن قرار گرفته است، در این حوضچه مرمرین همیشه آب جریان دارد و از همین آب برای غسل تعمید استفاده می کنند. پیشنهاد می کنیم که در طی بازدیدتان از کلیسای جامع فلورانس از این قسمت نیز دیدن کنید.

ساعت بازدید:

8:15-10:15 و 11:15-19:30

4- برج ناقوس کلیسای جامع فلورانس

برج ناقوس یکی از چهار قسمت اصلی کلیسای جامع فلورانس به شمار می رود. این برج باشکوه 84.70 متر ارتفاع دارد و نمونه ای بارز از سبک معماری گوتیک است. برج ناقوس پیش رو یکی از زیباترین برج ها در سراسر ایتالیا به حساب می آید و از عناصر تزیینی به وفور در آن استفاده شده است.

در سال 1334 شروع به ساخت این برج کردند و از همان ابتدا به یکی از باشکوه ترین بناهای فلورانس تبدیل شد. بر بالای این برج یک ناقوس بزرگ و چند ناقوس کوچکتر وجود دارند که اغلب از بزرگ ترین ناقوس استفاده نمی کنند.

نکته جالب درباره این برج زیبا مجسمه ها و کتیبه هایی است که همه از جنس مرمر هستند و چهره بنا را زیباتر کرده اند. اغلب مجسمه های این برج کار آندرئا بیزانو (Andrea Pisano) هستند، وی از بهترین مجسمه سازان و معماران ایتالیا بود که بین سال های ۱۲۹۰ تا ۱۳۴۸ می زیست.

بد نیست بدانید که برای رسیدن به بالاترین سطح برج ناقوس این کلیسا باید 414 پله را طی کنید، البته به دلیل این که پلکان برج باریک هستند اغلب بازدیدکننده ها به بالای برج نمی روند و از پایین به دیدن آن بسنده می کنند. هیچ آسانسوری نیز برای رسیدن به بالای برج ناقوس وجود ندارد.

در آخر این بخش باید بگوییم که بالا رفتن از پلکان این برج برای افرادی که دچار بیماری های قلبی یا تنفسی هستند یا ترس از ارتفاع دارند توصیه نمی شود.

ساعت بازدید:

8:15- 19:00

*سه شنبه هر هفته، امکان بازدید وجود ندارد.

5- موزه رپریتا | Reparata

اگر به تاریخ و داستان های مذهبی علاقه مندید کلیسای جامع فلورانس می تواند مکان خوبی برای شما باشد. در این مکان موزه ای وجود دارد که می توانید در آن گشت و گذار کنید و کمی بیشتر درباره قدیس رپریتا و سرگذشتش بدانید. این موزه در زمینه باستان شناسی فعالیت می کند.

در این مکان گنجینه هایی که در زمان ساخت کلیسای فلورانس به دست آمد به نمایش گذاشته شده است. گفته می شود که سال ها قبل در مکان کنونی کلیسای جامع فلورانس کلیسای دیگری وجود داشت که آثاری که به دست آمده مربوط به همان بناست. قدمت برخی از اشیایی که در موزه رپریتا نگهداری می شود به سال های 1050 تا 1106 میلادی باز می گردد. بد نیست بدانید که مکانی که کلیسای جامع فلورانس در آن ساخته شده از دیرباز ناحیه ای مذهبی به حساب می آمده است و مردم در این مکان جمع شده و به راز و نیاز می پرداختند، بنابراین پیدا شدن اشیای ارزشمند در این ناحیه امری دور از ذهن نبود.

در سال های 1965 تا 1973 میلادی حفاری های متعددی در اطراف کلیسای فلورانس انجام دادند که حاصل آن ها را می توانید در موزه رپریتا تماشا کنید. آثاری هم از منطقه توشیا (Tuscia) به دست آمده است که آن ها را هم در این موزه خواهید دید. توشیا از تاریخی ترین مناطق ایتالیا به شمار می رود که حفاری های انجام شده در آن اطلاعات زیادی به باستان شناسان داده است.

اگر علاقه مندید که از این موزه دیدن کنید باید بدانید که در زیر زمین کلیسا واقع شده است و باید چند پله ای به سوی پایین بروید تا وارد موزه شوید. محیط این مکان نیز کمی تاریک است پس توقع موزه ای لوکس را نداشته باشید.

ساعت های بازدید:

10:00-16:30

6- موزه کلیسای جامع فلورانس

یک موزه مدرن و جذاب نیز در کلیسای جامع فلورانس وجود دارد. در این موزه می توانید آثاری را به سبک گوتیک مشاهده کنید و تماشاگر هنر هنرمندان ایتالیایی باشید. مجسمه هایی از قرون وسطا و رنسانس در این مکان به چشم می خورند که به راستی دیدنی هستند، حتا بعضی از آن ها با جواهر و سنگ های گران قیمت تزیین شده اند. همچنین گنجینه هایی از جنس نقره و برنز نیز به چشم می خورند که بسیار دیدنی هستند.

موزه کلیسای جامع فلورانس به 13 قسمت مختلف تقسیم می شود و هر بخش از آن به یک هنرمند اختصاص داده شده است. این موزه وسعت زیادی دارد و ما برای این که بتوانیم آن را به طور کامل به شما عزیزان معرفی کنیم، در یک مطلب جداگانه به معرفی و توضیح این موزه خواهیم پرداخت.

بد نیست بدانید که این بخش دارای 25 اتاق 3 طبقه است و برای کسب اطلاعات بیشتر درباره بخش های مختلف آن می توانید از این لینک دیدن کنید.

ساعت های بازدید:

9:00-19:00

هزینه بازدید:

18 یورو (1,017,108 تومان)

امکانات موجود در کلیسای جامع فلورانس

همان طور که تا اینجا متوجه شدید این عبادتگاه یکی از مهم ترین کلیساهای ایتالیا به شمار می رود و بازدیدکنندگان زیادی دارد؛ برای رفاه مراجعه کننده ها به این سازه امکاناتی در آن فراهم کرده اند که به آن ها می پردازیم:

• تابلوهای راهنما
• آب آشامیدنی
• راهنمای آشنا به ویژگی های بنا (انگلیسی و ایتالیایی زبان)
• وجود برنامه موبایل کلیسای جامع فلورانس
• امکان خرید آنلاین کارت های تخفیف
• فروشگاه خرید سوغات و شبیه ساز آثار هنری
• امکان خرید تور

قوانین بازدید از کلیسای جامع فلورانس

پیش از این که راهی کلیسای جامع فلورانس شوید بهتر است که نکاتی را مد نظر داشته باشید. در اینجا به مرور اطلاعاتی خواهیم پرداخت که در بازدیدتان به شما کمک خواهند کرد.

• با شلوارک وارد کلیسا نشوید و سعی کنید لباس های مناسبی به تن داشته باشید.
• ورود بانوان با لباس های دکلته ممنوع است.
• ورود با صندل مجاز نیست.
• نباید کلاه به سر داشته باشید.
• استفاده از عینک آفتابی در کلیسا ممنوع است.
• ورود به سکوی بازدید گنبد و برج ناقوس با کوله پشتی مجاز نیست.
• بازدیدکننده ها موظف هستند که به عقاید مسیحیان احترام بگذارند.

با تاکسی:

یکی از راحت ترین راه ها برای رسیدن به کلیسای جامع فلورانس استفاده از تاکسی است. شما می توانید به وسیله تاکسی خود را از همه محله های شهر به این بنای زیبا برسانید.

با اتومبیل شخصی:

پیشنهاد می کنیم که برای رسیدن به کلیسای جامع فلورانس از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید زیرا محله ای که کلیسا در آن قرار دارد بسیار شلوغ است؛ اما اگر باز هم می خواهید با اتومبیل شخصی تان به سوی این جاذبه دیدنی بروید باید بدانید که این کلیسا در یکی از مهم ترین خیابان های شهر به نام دل دوُمو (del Duomo) قرار دارد. پیشنهاد می کنیم که از قبل به فکر جای پارک اتومبیل تان نیز باشید زیرا در نزدیکی این کلیسا پارکینگی وجود ندارد.

آدرس: ایتالیا، فلورانس، کلیسای جامع فلورانس 

Address: Piazza del Duomo, 50122 Firenze FI, Italy

هزینه و ساعت بازدید

برای این که اجازه ورود به کلیسای جامع فلورانس را داشته باشید باید آن را از قبل رزرو کنید زیرا متقاضیان بازدید از این بنا زیاد هستند برای رزرو بلیت به این آدرس بروید.

هزینه بلیت ورودی:

بزرگسالان: 18 یورو (1,017,108 تومان)

کودکان 6 تا 11 سال: 3 یورو (169,518 تومان)

کودکان زیر 6 سال: رایگان

مراجعه کننده ها می توانند هزینه بازدید از قسمت های مختلف بنا را به صورت آنلاین یا با کارت بپردازند؛ اما اگر به فلورانس رفته اید و دوست دارید که در کنار بازدید از کلیسای جامع شهر از دیگر بناهای تاریخی نیز دیدن کنید، می توانید کارت های تخفیف بخرید و کمی در هزینه ها صرفه جویی کنید.

با هم به صورت خلاصه با این کارت ها آشنا می شویم:

هزینه تور:

برای بازدید از ساختمان اصلی و ساختمان غسل تعمید می توانید یک تور خریداری کنید تا راهنماها در همه قسمت ها همراه تان باشند. برای این تور باید 23 یورو (1,299,638 تومان) پرداخت کنید.

هنگام خرید بلیت به این نکات دقت کنید:

1. برای ورود به هر ساختمان از کلیسا باید 18 یورو بپردازید.
2. بلیت خریداری شده تا 30 روز اعتبار دارد.
3. در طی 30 روز تنها می توانید 72 ساعت می توانید از بنا دیدن کنید.
4. اگر بلیت آنلاین دارید لازم نیست در صف منتظر بمانید.
5. برای ورود به گنبد کلیسا باید حتما از قبل بلیت تان را رزرو کرده باشید.
6. زمان بلیت قسمت موزه ها را نمی توانید تغییر دهید.
7. اگر زمان مورد نظرتان را اشتباه انتخاب کنید، هزینه ای به شما بازگردانده نمی شود.
8. بلیت ها قابل لغو نیستند.

ساعت های بازدید  از بخش های مختلف کلیسا:

کلیسا جامع: 10:00 تا 16:30

گنبد: 08:30تا 19:00

تعمیدگاه:  08:15 تا 10:15  و  11:15 تا 19:30

برج و ناقوس کلیسا:  08:15 تا 19:00

سردابه: 10:00 تا 17:00

موزه: 09:00 تا 19:00

کلیسای جامع فلورانس را در ویدیو تماشا کنید

ثبت جهانی کلیسای جامع فلورانس

همان طور که در ابتدا هم اشاره کردیم، بنای کلیسای جهانی فلورانس و محوطه تاریخی اطرافش در سال 1982 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیدند. دلایل این ثبت عبارت اند از:

نشان دهنده یک شاهکار از نبوغ و خلاقیت انسانی باشد.

نشان دهنده تبادل ارزش‌های بشری در یک بازه زمانی در یک منطقه فرهنگی از لحاظ پیشرفت در معماری یا فناوری، برنامه‌ریزی شهری یا طراحی چشم‌انداز باشد.

گواهی بی‌همتا یا دست‌کم استثنایی بر یک سنت فرهنگی یا تمدن زنده یا از میان رفته باشد.

نمونه‌ای برجسته در معماری یا تکنولوژی که مرحلهٔ مهمی از تاریخ بشر را نشان دهد.