آرامگاه الراشد بالله اصفهان

الراشد بالله فرزند المسترشد بالله یکی از خلفای عباسی در بغداد بین سالهای 529 تا 530 هجری قمری بود که با دشمنی سلاطین سلجوقی مانند سلطان محمودبن‌محمد و غیاث‌الدین مسعود بن‌محمد مواجه شد. الراشد بالله در طول دوران خلفات به مقابله با سلجوقیان پرداخت؛ اما در نهایت شکست خورد، به اصفهان گریخت و در همین شهر هم به قتل رسید. آرامگاه او در قرن ششم هجری قمری در اصفهان بنا شد. نمای خارجی و گنبد این آرامگاه مانند سایر گنبدهای دوره سلجوقی از آجر است و تزئین دیگری ندارد. در داخل نیز تمامی سطح گنبد با گل سفید پوشیده شده است. همچنین کتیبه ای به خط کوفی درون این بقعه به چشم می خورد که آیات قرآن روی آن نقش بسته است. در داخل این بنا دو قبر با ضریح چوپی قرار دارد که اهالی آن را قبر دو نفر از سادات بزرگوار به نام‌های «شاهزاده ابراهیم» و «حسین بن زید بن حسن بن علی» می‌‌دانند و برخی دیگر نیز بر این باورند که این بنا آرامگاه راشد بالله است. در مورد این که راشد در اصفهان کشته شده شکی نیست؛ اما در اینکه مدفن وی کجاست اختلاف نظر وجود دارد. این بنا متعلق به دوره سلجوقیان است و نام آن از تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شماره ۹۰۹۶ در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد.