روستای آهار | کوچه باغ هایی رویایی در نزدیکی تهران

یکی از گزینه هایی که پایتخت نشینان می توانند برای یک طبیعت گردی یک روزه بر روی آن حساب باز کنند، سفر به روستای آهار است؛ جایی در منطقه رودبار قصران که یکی از خوش آب و هواترین مناطق تهران محسوب می شود. با نگاهی به عکس های روستای آهار وسوسه می شوید تا بیشتر این مقصد زیبا را بشناسید و از ویژگی هایش بدانید. یکی از دلایل شهرت این روستا جلوه اش در سومین فصل سال است، روستای آهار در پاییز به زیباترین شکل خود می رسد و می توانید بازی هزار رنگ پادشاه فصل ها را در آن ببینید. 

با کارناوال همراه باشید تا برای تان از روستای آهار بگوییم...

چرا سفر به آهار؟

• آهار روستایی دیدنی در اطراف تهران است که برای ساعاتی انسان را از شلوغی های شهر دور می کند.
• اگر اهل پیاده روی باشید قدم زدن در کوچه باغ های آهار می تواند تجربه ای خاص برای‌تان بیافریند.
• محصولات روستایی همچون آلبالو و دیگر میوه های خوش رنگ و لعاب می توانند گردش خوشمزه ای را برای شما رقم بزنند.
• اگر به دنبال جایی برای لذت بردن از مناظر پاییزی هستید و یا علاقه زیادی به دیدن شکوفه باران بهاری دارید، برای رفتن به آهار شک نکنید.

آشنایی با روستای آهار | آرامشی در نزدیکی پایتخت

آهار نام یکی از بزرگترین روستاهای منطقه رودبار قصران از توابع شمیرانات تهران است که طبیعتی فوق العاده و هوایی پاک و مطبوع دارد و بهترین مکان برای فرار از خستگی های روزمره و دغدغه های شهرنشینی به شمار می رود. اهالی این روستا اغلب کشاورز و باغدار هستند. و وجود باغ های وسیع و پربار سیب و آلبالو و... جلوه ای خاص به آن بخشیده است.

آهار حیات خود و زیبایی هایش را مدیون رودخانه هایی است که در دو طرف آن جریان دارند. یکی از این رودخانه ها "شکرآب" است که از دامنه‌های کوه صندوق چال سرچشمه می گیرد. این رودخانه 15 کیلومتر طول دارد و در مسیر خود از دره‌های کوه تاربیشه عبور و روستاهای مسیر را سیراب می کند. دیگری "پیش کنک" نام دارد که از ارتفاعات گاجره یا سی چال آغاز می شود. هر دوی این رودخانه ها در زیر آبادی به هم می رسند و به رودخانه جاجرود می پیوندند. 

خروش رودخانه ها، صلابت کوه ها، چشمه ها، علفزارها و ... همه و همه از زیبایی هایی هستند که می توانند آهار را به بهترین مقصد برای یک گردش به یادماندنی تبدیل کنند.

دیدنی ها و تفریحات آهار

در روستای زیبای آهار فرصت های خوبی برای خلق یک خاطره به یادماندنی دارید و می توانید از لحظه لحظه حضورتان در این روستا لذت ببرید.

پیاده روی از آهار به شکرآب

روستای شکرآب و مسیرهای غربی آن در گذشته محل سیاحت و شکار پادشاهان قاجار بوده که در فصول مختلف سال برای خوشگذرانی به شکرآب می آمدند. می توانید با پای پیاده از آهار به سمت شکرآب حرکت کنید و با عبور از کوچه باغ های تماشایی لذت گشت و گذارتان را دو چندان کنید. در سراسر مسیر، باغ های گیلاس و آلبالو را می بینید، از کنار رودخانه می گذرید و حال و هوایی متفاوت را تجربه می کنید. آهار به شکرآب یکی از مسیرهای جذاب و دیدنی برای پیاده روی است و چشم انداز کوه های مرتفع اطراف، درختان و راه هموار و خاکی از دلایلی هستند که باعث می شوند گردشگران حدود 2 ساعت پیاده روی را به جان بخرند و از لحظات خود لذت ببرند.

ورزشکاران و کوهنوردان بسیاری را در این مسیر ملاقات خواهید کرد که از آهار به سمت توچال، سی چال، قزقونچال و یا قلعه دختر می روند و در قالب گروه های دوستانه حرکت می کنند. شاید تاب و توان و تجهیزات کوهنوردی را نداشته باشید؛ اما تا روستای شکرآب و کمی آن طرف تر می توانید با آن ها همراه شوید و از تجربیات شان استفاده کنید.

 مسیر آهار به شکرآب جاده ای مالرو در کنار رودخانه است که به راحتی می توانید از آن عبور کنید. هر جا که به دو راهی رسیدید باید مسیر مستقیم را انتخاب کنید و راه خود را در امتداد رودخانه ادامه دهید. پس از حدود 1 تا 1.5 ساعت پیاده روی، یک پل را می بینید و پس از آن به یک دو راهی دیگر برخورد می کنید. حالا یک رودخانه و آبشار کوچک را در سمت راست خود می بینید و چند کلبه هم در بالا دست به چشم می خورد. در اینجا از مسیر رودخانه اصلی جدا شوید و مسیر پاکوب را به سمت بالا و سپس راست ادامه دهید. کمی بالاتر ابتدا چند چشمه را می بینید که آب آن ها از لوله جاری است. پس از گذر از کنار این چشمه ها و حدود 20 دقیقه پیاده روی به امامزاده ای می رسید که نشانه روستای شکرآب است.

دیدنی های شکرآب

امامزاده طاهر و زاهد

در میان باغ های شکرآب، مقبره دو تن از بزرگان به نام های طاهر و زاهد قرار دارد که قدمت بنای آن به دوران قاجار بازمی گردد و محل مناسبی برای استراحت کوهنوردان و گردشگران است. این امامزاده دارای سرویس بهداشتی، مغازه برای خرید خوراکی و امکانات اولیه است و می توان در آنجا اقامتی کوتاه مدت داشت. 

وقتی به امامزاده می رسید، کوهنوردانی را خواهید دید که برای استراحت اینجا را انتخاب و در سکوها و محل های تعبیه شده بساط خود را پهن کرده اند. در محوطه امامزاده رستوران کوچک و محلی وجود دارد که چای، آب معدنی و ... به فروش می رساند. همچنین اگر خوش شانس باشید می توانید برای ناهار از دیزی های آن نوش جان کنید؛ البته به شرطی که به موقع برسید و غذا تمام نشده باشد.

بعد از امامزاده می توانید به سمت آبشار حرکت کنید. در این مسیر یک کافه رستوران کوچک وجود دارد که هم می توانید از آن تخت اجاره کنید و از ناهاری که همراه آورده اید نوش جان کنید و هم یک دیزی خوشمزه سفارش دهید و طعم آن را بچشید.

دسترسی

برای رسیدن به امامزاده می توانید از راه مالرویی استفاده کنید که از شکرآب تا امامزاده وجود دارد و در دو راهی های آن تابلوهای راهنما نصب شده است. مسیر کنار رودخانه را ادامه دهید تا به جایی برسید که رودخانه از راه فاصله پیدا می کند و در سمت راست خود آبشار کوچکی را می بینید. مسیر مستقیم را پیش بگیرید تا به یک شیب تند برسید. حالا باید به سمت راست پیچیده و در مسیری زیگزاگ از ارتفاع بالا بروید. ادامه این مسیر از بین باغ‌های زیبای گیلاس و آلبالو می گذرد و در نهایت به در ورودی صحن امامزاده می‌رسد.

 آبشار شکرآب

 اگر مسیر را بعد از امامزاده ادامه دهید به یک دوراهی می رسید. مسیر سمت راست به آبشار پرآبی می رسد و مسیر سمت چپ راهی برای صعود به قله توچال است. پس از ورود به راه سمت راست و حدود 10 دقیقه پیاده روی آبشار زیبایی را خواهید دید که در دره ای سرسبز و زیبا قرار گرفته و حدود ده متر ارتفاع دارد. این آبشار در دو کیلومتری آهار واقع شده است. 

علاوه بر این جاذبه، یک آبشار فصلی موسوم به آبشار چهل پله نیز در همین حوالی و در دامنه‌های کوه قلعه دختر آهار قرار گرفته و مجموعه‌ای از آبشارها را شامل می شود.

روستای ده تنگه 

در شمال غربی آهار، دهی به نام ده تنگه قرار دارد که طبیعت فوق العاده و مناظر دلنشین آن گردشگران را مجذوب خود می کند. ده تنگه یک ناحیه غیر مسکونی است؛ اما اهالی و باغدارهای روستای آهار به صورت موقتی و فصلی به جهت کشاورزی از زمین های آن استفاده می کنند.

دسترسی

مسیر آهار به سمت ده تنگه، شیب ملایمی دارد و به راحتی می توان از آن گذر کرد. این روستا در سمت چپ رودخانه قرار گرفته و با گذر از پل و حدود دو تا سه ساعت پیاده روی می توان به آن رسید.

آتشگاه قصران

آتشگاه قصران بنایی به جامانده از دوره پیش از اسلام است که در منطقه رودبار قصران قرار دارد و مرکز دینی و آیینی زرتشتیان این محل در پیش و پس از اسلام بوده است. در افسانه های محلی گفته می شود که در گذشته های دور دختر و پسر جوانی عاشق یکدیگر بودند و با هم سر به کوه گذاشته‌اند. آن ها به محل آتشگاه رفته و با شیر آهوها و سنگ و خاک کوه بنایی را ساختند. این دو عاشق سال‌ها با عشق آتشین با دو ایزد ناهید و مهر که دو فرشته مذکر و مونث زرتشتی بوده‌اند روزگار گذرانده و سپس از دنیا رفته اند.

دسترسی

در شمال آهار راهی مالرو وجود دارد که به سمت آتشگاه می رود؛ مسیری با شیب تند و صخره های شنی که تقریبا سخت است و در حدود یک ساعت یا بیشتر طول می کشد تا با پای پیاده آن را طی کنید.

متاسفانه تصویری از این جاذبه در دست نیست. اگر عکسی از این جاذبه دارید، آن را برای ما ارسال کنید تا با نام خودتان در کارناوال منتشر شود. عکس را اینجا آپلود کنید.

سایر تفریحات

• خرید میوه های فصل همچون گیلاس، سیب، گلابی، هلو، زرد آلو و ...
• پیاده روی در کوچه باغ ها
• پیک نیک
• عکاسی
• دوچرخه سواری (بدون امکان اجاره دوچرخه)
• موتور سواری 

کوهنوردی در آهار

روستای آهار در آغوش مجموعه ای از کوه های سر به فلک کشیده از البرز مرکزی قرار دارد که یکی از پر تراکم ترین نقاط کوهستانی در کشور به شمار می رود و بیش از ۹۵% جغرافیای آن را رشته کوه های به هم پیوسته و قلل مرتفع تشکیل می دهد. همین کوه ها از استعدادهای طبیعی و گردشگری این منطقه هستند و کوهنوردان زیادی را به آهار می کشانند. در این منطقه بیش از ۵۰ قله با ارتفاع ۳۰۰۰ متر بالاتر از سطح دریا وجود دارد و برخی از مهم ترین آن ها عبارتند از:

قله توچال

کمتر کسی است که نام توچال را نشنیده باشد و آن را نشناسد. این قله با 3962 متر ارتفاع عنوان بلندترین قله این منطقه را به خود اختصاص داده و از قلل البرز مرکزی محسوب می شود. مسیرهای متعددی برای صعود به این قله وجود دارد که روستای آهار یکی از آنهاست. البته این مسیر جزو کم ترددترین مسیرها برای صعود به توچال است؛ اما باز هم هستند کوهنوردانی که از طریق آن به بالای قله می رسند. در کوه پایه جنوب توچال روستاهای پس قلعه، دربند و درکه به چشم می خورند و دامنه های وسیع با علفزار های بزرگ و چشمه های فراوان آن چراگاه مناسبی برای گوسفندان ایجاد کرده اند. بیشتر گوسفندان آهار در طول سال در این حوالی حضور دارند و منطقه سر تخت که پایگاه گوسفندداران است، در دامنه های شمالی این کوه دیده می شود. 

گندم چال، مهدی چال، بازارک، کله سودار، پله نخودی، خرسنگ، شن گاهره، سوگونه و کمر خونی از مهم ترین مناطق کوه پایه های توچال به شمار می روند.

مهم ترین چشمه های کوهپایه توچال نیز عبارتند از: ویشه، تنگه بنجویک، چشمه غلام حسین، تنگه رمضان بند، کمر خونی، چشمه امیر، ورف چال، چشمه مراد، چشمه حوری ، توچال نو، گل گُلک، گل بند سر و چشمه صفر غریب.

 قله سی چال

سی­ چال نام قله ای با ارتفاع ۳۷۳۰ متر در شمال استان تهران است که در البرز مرکزی قرار دارد و در آهار آن را با نام کوه گاجره می شناسند. این قله در حد فاصل جاده چالوس و هراز و در جنوب منطقه دیزین و شمال روستای آهار واقع شده است و پیست اسکی دیزین نیز در دامنه شمالی آن دیده می شود. اهالی میگون 30 چاله و گودی در شمال شرقی این کوه ایجاد کرده اند که در تمام فصول سال آب در آن جمع  می شود تا جهت آبخوری گوسفندان مورد استفاده قرار گیرد و به همین دلیل چنین نامی را بر آن گذاشته اند.

 این کوه در زمان های گذشته نقش مهمی در اقتصاد روستا داشته و علوفه حاصل از دامنه آن یکی از مهم ترین منابع تامین علوفه گوسفندان به شمار می رفته است. وجود گیاهان مناسب چرای گوسفندان همچون حلوی کماه، ریواس، وایه و ... و چشمه های فراوان باعث شده تا حوالی این کوه جایگاه مناسبی برای دامداران باشد؛ اما امروزه دوری مسیر و کم شدن گوسفندان نسبت به گذشته سبب شده اند تا تنها یک یا دو گله از گوسفندان آهار به آنجا بروند و بقیه در دامنه های توچال و کوه های دیگر به چرا بپردازند. روی قله هم چند ساختمان دیده می شود که متعلق به دوران گذشته است و قرار بوده تله کابین توچال به این نقطه متصل شود.

مهم ترین قسمت های این کوه عبارتند از: شیور چال، عصا چال، صندق چال، سو چال، رگه اندال، پله کامدار، گول بُنِه، تنگه کاظم قسم، کافرسو، کشک لون و یرد گاجره. یرد گاجره که حصار آن هنوز هم دیده می شود، جایی بوده که در آن چادر می زدند تا تابستان را در آنجا سپری کنند.  

مهم ترین چشمه های گاجره نیز عبارتند از: چشمه قزل خونی، چشمه سوچال، چشمه الدوگ، چشمه لرد بالا و چشمه پله کامدار

 قله بارویک

قله بارویک کوهی با ارتفاع 2930 متر است که در روبروی روستای آهار قرار دارد و از این روستا به خوبی مشهود است. گاهی اوقات بهمن های بزرگی در زمستان از این کوه سرازیر می شود و داستان ها و روایات زیادی در مورد آن از قدیمی ها خواهید شنید؛ مثلا یک بار بزرگی بهمن به حدی بوده که گهواره ای را به کوه روبرو (پشت گل چال) برده است.

مهم ترین نقاط این کوه عبارتند از: تنگه بارویک، گل رونا، تنگه لودره، گوال لکه، مون چال، گوخوسون، چال حسن و جل گاهره. پشت قله این کوه دیواره بسیار بلندی با شیب تقریبا 90 درجه وجود دارد که بسیار دیدنی است و به آن بند بارویک می گویند؛ اما به دلیل ریزشی بودن، گزینه مناسبی برای سنگ نوردی به شمار نمی رود.

قله آهار

این قله روبروی آهار و به سمت شمال شرقی قرار گرفته و روستاهای میگون و فشم نیز در سمت دیگر آن واقع شده اند. این کوه در آهار به پشت گل چال شهرت دارد و ارتفاع آن به 2717 متر می رسد. قله آهار ارتفاع چندانی ندارد؛ اما یکی از طولانی ترین کوه های آهار است که از منطقه چوندر آغاز شده و تا اودره در نزدیکی ده تنگه ادامه می یابد. 

مهم ترین قسمت های این کوه عبارتند از: منطقه چوندر، سرلو فشم، تنگه گچ (معدن گچ)، چال خاس گاهره، سرویشه، گرچک، قاسم دره، پس پشته، گل چال، بندسر، گردنه اسم چال (که راه مالرو قدیم آهار به میگون از آن عبور می کرد) و تنگه اودره

مهم ترین چشمه های این کوه نیز عبارتند از: چشمه اکرم در اودره، چشمه های چوندر، لش قورباغه و چشمه علی خشگه 

 سر تخت (سرچشمه)

گوسفند داران به خوبی سرتخت را می شناسند و از حوالی آن برای چادر زدن استفاده می کنند. بخش های مختلف این قله و حومه آن عبارتند از: گاهره لوار، سومچدک، سینه علی کاووس، گاهره پرخو، گاهره گل بند سر، چشمه های گل بند سر، سر سو،  و تپه ملک پشته.

چشمه زیبایی به نام اسپیدکمر که دارای آب فراوان و دایمی است، کمی بالاتر از سر تخت به طرف قله توچال به چشم می خورد و چند سالی است که آب آن را به وسیله لوله به حوضچه های سیمانی که آبخوری گوسفندان هستند، منتقل می کنند.

قله قزقونچال

قزقونچال قله ای در شمال توچال است که کمتر مورد توجه کوهنوردان قرار می گیرد؛ اما نمای ییلاقات شکرآب و آهار از فراز آن بسیار زیباست. بسیاری از کوهنوردان در مسیر صعود به توچال از کنار این قله عبور می کنند اما کمتر کسی به فکر فتح آن می افتد. قزقونچال 3780 متر ارتفاع دارد و مسیر صعود به آن یکی از مسیرهای زیبای کوهنوردی به شمار می رود.

قله قلعه دختر و قصر دخترک

کسانی که آمادگی بدنی خوبی دارند می توانند در مدت 5 ساعت از آهار به قلعه دختر برسند و گردشی ناب را تجربه کنند. کوه قلعه دختر حدود 3227 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و در میان محلی ها به کوه آهار وش معروف است. ابتدای این کوه در روستای آهار و منطقه تاربیشه قرار دارد و به گردنه سرلو آهاروش منتهی می شود. در گذشته دامنه این کوه در مسیر راه مالرو آهار به کلار دشت و مازندران قرار داشته است. 

بخش های مهم در دامنه جنوبی این کوه عبارتند از: تارویشه، سرخاسک، سنگ چال، دیم واچین، گاهره ماعر، گته چال، سرچمکی، گته سرلت، چال نویک، بخ گرچ و زنگ تور

بر فراز این کوه خرابه ای دیده می شود که از دوران ساسانیان به جامانده و به قصر دخترک معروف است. این بنای باستانی در روزگاران کهن به عنوان آتشکده کاربرد داشته و امروز به جز چند دیوار پهن و تاق گهواره ای شکل بقایای دیگری از آن به چشم نمی خورد.

 قله الله بند

الله بند نام قله ای با ارتفاع 3355 متر است که در آهار به آن الهبند می گویند. این کوه از شمال به کوه گاجره و از جنوب به تنگه پاوش منتهی می شود و قدیمی ها بر این باورند که نزدیک به قله این کوه و در منطقه ای مسطح، امامزاده ای به نام محمد علی مدفون است.

 قله این کوه از جاده گردنه قوچک به صورت صخره ای عظیم دیده می شود و دیواره بسیار بلندی دارد که در آهار به بند و به منطقه زیر آن به یخ بند معروف است. این دیواره از بزرگترین دیواره ها در منطقه رودبار قصران است و گزینه مناسبی برای سنگ نوردی محسوب می شود.

دیگر کوه ها

علاوه بر کوه های یاد شده، چند کوه کوچکتر نیز در آهار وجود دارد که توضیح کوتاهی در مورد آن ها می دهیم:

افتودیم: این کوه روبروی امامزاده شکرآب واقع شده و ابتدای آن از تنگه ای به نام اودریان آغاز می شود که بین آهار و شکرآب وجود دارد و صخره ای و سنگی است. انتهای آن نیز به محل هایی موسوم به خاس انبرک و تنگه انبرک می رسد.

راه صعود به این قله، مسیری بسیار زیبا و بی خطر است و یک برنامه مناسب برای زمستان به شمار می رود. ابتدای این مسیر با نام چال سابود (چال سید آقا داوود) شناخته می شود و کمی بالاتر از آن سر گور نظر علی نام دارد که پس از عبور از آن به گردنه و هلامیون و قله افتودیم می رسیم. در دامنه این کوه، خرس سنگِ شکرآب هم دیده می شود که یک سنگ شبیه خرس است و در نزدیکی های امامزاده قرار دارد.

کوه پاوش: این کوه از ده تنگه آغاز شده و به گردنه چپه ختم می شود و پس از آن کوه های شهرستانک قرار دارند. مهم ترین مناطق آن سو گنج، یرد خانمی، نوردمین و قیاق میون نام دارند.

کوه سیل گله و کمال لو: این کوه ها در  حد فاصل اودره و گاجره قرار دارند. در انتهای سیل گله، گردنه هملون قرار دارد که با سرازیر شدن از آن به دره زیبای عملون میگون می رسید. کاچین امیر و مگسنگ دو بخش مهم این منطقه به شمار می روند و چشمه کاچین امیر و لش سیل گله به عنوان مهم ترین چشمه های این بخش شناخته می شوند.

اقامت در روستای آهار

برای اقامت در آهار چندین راه پیش روی شماست:

یکی از بهترین راه ها برای اقامت در روستای آهار، ماندن در امامزده طاهر و زاهد است و می توانید با اجازه از مسئول امامزاده، شب را در این مکان سپری کنید.

راه دیگر اجاره اتاق هایی است که در محوطه امامزاده وجود دارند و گزینه دیگر اجاره یک چادر و برپایی آن در مکان دلخواه تان است. البته این را به یاد داشته باشید که هر کدام از این روش ها را که انتخاب کردید، با خود لباس و پتوی گرم به همراه داشته باشید؛ چرا که در تابستان هم، آهار شب های سردی دارد. 

خانه های محلی و ویلاها هم گزینه دیگری برای اقامت به شمار می روند.

اگر هم به هر دلیلی نخواستید که در روستای آهار بمانید می توانید در خانه های اجاره ای فشم شب را به صبح برسانید. البته اکثر افرادی که به آهار می روند مسافران تهرانی هستند که سفرشان یک روز بیشتر طول نخواهد کشید. پس می توانید در تهران اقامت کنید و برای گشت و گذاری یک روزه به روستای آهار بروید.

امکانات روستای آهار

با وجود آنکه روستای آهار مقصد بسیاری از کوه نوردان، طبیعت گردان و گردشگران است، هنوز امکانات خوب و مناسبی ندارد و تنها امکانات معمول یک روستا همچون مسجد، خانه بهداشت، مغازه و ... در آن به چشم می خورد.

سرویس بهداشتی قبل از میدان آهار و در کنار ساختمان دادگستری آهار قرار دارد که می توانید از آن استفاده کنید.

آب و هوای آهار

روستای آهار در شمال شرق تهران واقع شده و یکی از مناطق خوش آب و هوایی است که بهاری خنک، تابستانی با گرمای دلنشین، پاییزی سرد و زمستانی برفی و سرد دارد. این روستا از نقاط سردسیر و پر بارش با متوسط بارش سالیانه بالای ۶۰۰ میلیمتر است و  متوسط بارش سالیانه آن به ۶۷۲ میلیمتر نیز می رسد.

بهترین فصل سفر به آهار

در هر فصلی می توان به آهار رفت؛ اما بهترین مناظر آن را می توانید در اواسط بهار به علت وجود شکوفه‌های گیلاس روی درختان ببینید و یا در اواسط پاییز شاهد هنرنمایی برگ‌های پاییزی باشید.

فصل بهار: در آهار منظره ای بهاری با درختان پر شکوفه و هوایی نسبتا سرد (در مقایسه با شهر) انتظارتان را می کشد و اردیبهشت ماه یکی از بهترین زمان ها برای سفر به این روستا است.

فصل تابستان: درختان آلبالو و گیلاس و سیب و... چشم اندازی تابستانی را در آهار خلق می کنند و برای کسانی که به طبیعت سرسبز با هوایی معتدل علاقه مندند، بسیار جذاب و دیدنی است. علاوه بر این در تابستان می توانید از میوه های خوشمزه این روستا نیز تهیه کنید.

فصل پاییز: پاییز و رنگ هایش در هر منطقه ای نقشی خیال انگیز ایجاد می کند؛ اما در آهار شاهد یکی از جادویی ترین نمایش های پاییز خواهید بود. این روستا در پاییز بهترین انتخاب برای عکاسان و دوستداران این فصل هزار رنگ است.

 فصل زمستان: زمستان این منطقه بسیار سرد و برفی است و برای پیک نیک و گشت و گذار مناسب نیست. در این فصل بیشتر گردشگران حرفه ای و کوهنوردان آهار و شکرآب را انتخاب می کنند.

موقعیت جغرافیایی

آهار در 23 کیلومتری شمال غرب محله گلندوک در لواسان قرار گرفته و از مرکز تهران حدود 65 کیلومتر و از فشم 13 کیلومتر فاصله دارد. روستای آهار در محل تلاقی دو تنگه واقع شده است؛ یکی از تنگه ها به سمت شمال غرب امتداد دارد و به ده‌تنگه و گردنه زرگاه منتهی می شود و تنگه دیگر به سمت جنوب غرب است و به منطقه و مزارع و آبشار شکرآب و قله توچال و مرز شهرستانک می رسد.

برخی دیگر هم به وسیله تله‌کابین یا پای پیاده به قله توچال می روند و مسیر دامنه شمالی توچال را طی می کنند تا به آهار برسند. اگر می خواهید این راه را انتخاب کنید، بد نیست بدانید که از قله توچال تا روستای آهار حدود هفت ساعت پیاده‌روی لازم است.

 نگاهی نزدیکتر به روستای آهار

روستای آهار به موازات شمال تجریش در داخل کوه های البرز واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۱۴۰ متر است. جمعیت این روستا ۱۵۰۰ نفر دائم و ۵۰۰۰ نفر شناور و حدود 1500 خانوار تخمین زده می شود و اهالی آن همچون ساکنان فشم به زبان تاتی سخن می گویند. مردم روستا در محله های متعددی زندگی می کنند که عبارتند از: سادات، بالامحله، نظران، سیفان، میانده، پایین محله.

بر اساس اسناد موجود، در قدیم در اطراف قصر دخترک سه آبادی وجود داشته که کسب و کارشان کمک به زایران آتشکده بوده است. آن ها پس از خاموش شدن این آتشگاه، محل زندگی خود را ترک کرده و به آهار مهاجرت می کنند. سه آبادی در حوالی آهار شکل می گیرد که امروزه با نام های شکرآب، ده تنگه و لونک شناخته می شوند.

امرار معاش مردم این روستا از طریق دامداری و کشاورزی صورت می گیرد؛ اما مردم دستی در صنعت نیز دارند و بالغ بر یکصد و پنجاه تراشکاری در روستا فعال هستند. بخش دیگر درآمد اهالی از معادن موجود شامل معدن گچ و معدن سنگ سبز تامین می شود.

اعتقادات مذهبی جایگاه خاصی در میان مردم آهار دارد و وسعت بالای روستا باعث شده تا سه مسجد در آن ساخته شود که عبارتند از: مسجد بالا محله، مسجد محله سادات و مسجد جامع. این مساجد از دیرباز در این روستا بوده اند؛ اما در طول زمان بارها مورد مرمت قرار گرفته اند. مساجد بالامحله و محله سادات از روزگاران قدیم محل عبادت و برگزاری ختم قرآن ها در ماه مبارک رمضان بوده اند. مسجد بالا محله در برخی روزهای سال میزبان مراسم تعزیه خوانی می شود و مردم از این مراسم به خوبی استقبال می کنند. 

نامگذاری روستا

 نام باستانی این روستا، "اوهار" بوده و کم کم به "اوهر" تغییر یافته است. امروزه مدخل و ورودی روستا از سمت روستای ایگل با نام گَل اوهَر به معنی گلوی آهار شناخته می شود و نشان از این نام قدیمی دارد. وجه تسمیه نام روستای آهار به علت پر آب بودن آن است؛ خوب است بدانید که "او" به معنای آب و "هر" به معنای آسیاب به کار می رود و ترکیب این دو کلمه با هم معنای روستایی با آب فراوان برای احداث آسیاب را می دهد.

توصیه های کارناوالی

در روستا امکانات زیادی برای گردشگران وجود ندارد؛ اما در صورت نیاز می توانید از سرویس ها و امکانات دور میدان آهار که ماشین خود را پارک کرده اید، استفاده کنید.

به هیچ وجه از میوه های باغات آهار و شکرآب بدون اجازه مالکان آن ها برداشت نکنید. متاسفانه برخی از گردشگران بدون توجه به حقوق مالکین وارد باغ ها و زمین های کشاورزی می شوند و مردم را می رنجانند. همین امر سبب نامهربان بودن اهالی با گردشگران می شود.

به دلیل کوتاهی روز در نیمه دوم سال، در این ایام به گونه ای سفر خود را برنامه ریزی کنید که از روشنایی بیشتری برای پاییز گردی بهره ببرید.

در طول چند سال اخیر، گزارش هایی مبنی بر دیده شدن حیوانات وحشی توسط اهالی داده شده است؛ بنابراین، به مناطق ناآشنا و اماکنی که بازدیدکننده زیادی در آن حضور ندارد، نروید.

 سخن آخر

اگر ساکن تهرانید و از دود و دم آن به تنگ آمده اید، چند ساعت از یک روز تعطیل را به بازدید از آهار اختصاص دهید و کمی از دغدغه های شهر نشینی دور شوید. وجود چنین جاذبه هایی را مغتنم شمارید و از آن ها برای خلق لحظاتی به یادماندنی برای خود استفاده کنید.

آیا تا به حال به روستای آهار رفته اید؟

چه روستای دیگری را در حوالی پایتخت می شناسید؟ 

 تجربیات خود را با ما در میان بگذارید.