دره نی گاه دورود

این بار قصد داریم شما را به سفری در اعماق پستی بلند های زاگرس ببریم. این جا دره نی گاه دورود است، جایی که رودخانه سیمره بی امان در آن می خروشد. زیبایی های طبیعت لرستان بر هیچ کس پوشیده نیست؛ از دره ها و آبشارهای خروشان گرفته تا تالاب های بسیار زیبا. دره نی گاه هم یکی از دیدنی های لرستان محسوب می شود که هنوز هر کسی آن را نشناخته و خوشبختانه بکر مانده است. حال با کارناوال همراه شوید تا سفرمان را آغاز کنیم.

چرا دره نی‌گاه؟

• دره نی گاه از جاذبه های طبیعی بکر و شگفت انگیز استان لرستان به حساب می آید.
• با بازدید از این دره می توانید یک طبیعت گردی تمام عیار را تجربه کنید.
• این دره زیبا در نزدیکی یکی از زیباترین دریاچه های ایران، دریاچه گهر قرارگرفته است.

آشنایی با دره نی‌ گاه دورود | طبیعتی در دامنه اشترانکوه

به سمت دورود می رویم تا یکی از زیباترین طبیعت های این شهر را به تماشا بنشینیم، دره نی‌گاه.

این دره تماشایی در 6 کیلومتری غرب دریاچه گهر قرار گرفته و تا روستای تپه تی ادامه دارد و بخشی از منطقه حفاظت شده اشترانکوه محسوب می شود. دره نی گاه که گاهی به آن دره نگار هم گفته می شود حدود 500 متر عرض و مسیر اصلی آن حدود 12 کیلومتر طول دارد و به نوعی مسیر اتصال دریاچه گهر به غرب دریاچه یعنی روستاهای تپه تی، چم چیت و ... است که مسیر آن را فقط می توان پیاده یا با چهارپا طی کرد. نی گاه در چین خوردگی های زاگرس قرار گرفته است و آب رودخانه جاری در آن که عده ای آن را سفیدآب می نامند، از دریاچه گهر سرچشمه می گیرد. از سوی دیگر آب دره های دیگر مثل دره گردو و دره خرس نیز در اواسط دره به آن می پیوندند و موجب پر آب تر شدنش می شوند. این دره بسیار بکر است و اغلب کوهنوردان و طبیعت گردان حرفه ای که قصد بازدید از منطقه اشترانکوه یا صعود به قله را دارند از آن بازدید می کنند.

قبل از پیمایش دره نی‌گاه بخوانید

این دره بسیار طولانی ست و حداقل 2 روز زمان می برد تا آن را به پایان برسانید بنابراین بررسی چند نکته قبل از سفر بسیار ضروری است:

آیا آمادگی جسمی لازم برای پیمایش 12 کیلومتر مسیر ناهموار و پر چالش را دارید؟ اگر پاسخ این پرسش مثبت است باید به بخش دیگر ماجرا یعنی تجهیزات لازم برای سفر بپردازید. از آن جا که 2 روز کامل را در طبیعت می گذرانید و به هیچ امکاناتی دسترسی ندارید باید بسیار مجهز باشید و تمام لوازم لازم از خوراکی و مواد غذایی گرفته تا پوشاک و لوازم خواب را برای خود مهیا کنید. حال اگر آماده هستید چک لیستی آماده کنید و تجهیزات زیر را بردارید:

نکات ضروری سفر به دره نی‌گاه

این جا خبری از آنتن موبایل و اینترنت نیست بنابراین هماهنگی های لازم را از قبل با نزدیکان خود انجام دهید.

از خوراکی های سبک استفاده کنید تا آب بدن تان کم نشود. معده خود را پر نکنید تا بتوانید سبک به مسیرتان ادامه دهید.

قبل از آن که خسته شوید مکان مناسبی را انتخاب و استراحت کنید. به هیچ عنوان انرژی خود را تمام نکنید چرا که اگر بیش از حد خسته شوید به غذا و مواد خوراکی بیشتری احتیاج پیدا می کنید و حتی ممکن است مریض شوید.

برای آن که کمتر انرژی کمتری مصرف کنید و کمتر خسته شوید بهتر است خیلی خودتان را خیس نکنید؛ هر چند در برخی جاها چاره ای جز رفتن به داخل رودخانه ندارید.

حتما مواد خوراکی و وعده غذایی لازم برای 2 روز همراه خود داشته باشید.

نکته خیلی مهم! پیش از ورود به دره با پرس و جو از پاسگاه های محیط زیست روستا های تپه تی و درب آستانه (از طرف دریاچه گهر) از شرایط دره آگاهی پیدا کنید.

آماده پیمایش هستید؟ با ما همراه شوید.

پیمایش دره نی‌ گاه

قبل هر چیز باید گفت که پیمایش این دره حدود 2 روز زمان می برد پس به آمادگی جسمانی بالا و تجهیزات مناسب نیاز دارید. برای ورود به مسیر دره می توانید از 2 مسیر متفاوت استفاده کنید؛ یکی از سمت روستای تپه تی و دیگری از سمت دریاچه گهر که هر دو به دره ختم می شوند. خوشبختانه پیدا کردن مسیر پیمایش دره سخت نیست چرا که دیواره های آن راه را به راحتی به شما نشان خواهند داد و حتی در برخی قسمت ها پاکوب وجود دارد. اگر شروع دره را از دریاچه گهر در نظر بگیریم، ابتدا عرض دره زیاد است و هر چه پیش بروید عرض آن کمتر می شود. به همین خاطر دره را به دو بخش نی گاه بزرگ و نی گاه کوچک تقسیم کرده اند.

رودخانه دره

رودخانه تا آخر مسیر شما را همراهی می کند و همین امر مسیر حرکت تان را کمی چالشی خواهد کرد. در طول راه گاهی مجبور می شوید جهت حرکت تان را عوض کنید و به آن سوی رودخانه بروید و اگر رودخانه پر آب و خروشان باشد برای این کار باید از تجهیزاتی مثل طناب، کارگاه و ... استفاده کنید. یکی بخش های جالب و جذاب رودخانه مکانی موسوم به آکواریوم دره نی گاه است. به این جهت به آن آکواریوم می گویند که آب بسیار زلالی دارد و به راحتی می توانید ماهی ها و موجودات داخل آب را ببینید. در بخش های جلوتر، دیواره های دره آنقدر تنگ می شوند که که تنها راه عبور شما از آن جا وارد شدن به داخل رودخانه و گذر از آن است. نکته مهم در این مورد آن است که اگر می خواهید آسان تر دره را پیمایش کنید، فصول کم بارش و گرم را انتخاب کنید که رودخانه کم آب و آرام تر است.  

آبشار های دره

در میانه های مسیر جریان آب بیشتر می شود و حتی در دیواره های دره آبشار های کوچک و بزرگی را مشاهد خواهید کرد که از لا به لای سنگ ها به سوی دره جاری شده اند و به رودخانه می پیوندند.

کمپ در دره 

توجه داشته باشید که در طول مسیرتان هیچ گونه آبادی یا روستایی وجود ندارد بنابراین قبل از پیمایش باید تجهیزات تان را تکمیل کنید و از همه مهم تر راه فراری هم ندارید و حالا که تا میانه های راه رسیده اید برای استراحت باید جای مناسبی در دل دره پیدا کنید. وقت آن است که چادرتان را بر پا کنید تا انرژی لازم برای پیمایش باقی راه را به دست بیاورید.

فصل سفر به دره نی‌گاه

بهار: دره نی گاه را در اواسط بهار (اردیبهشت) با حال و هوایی متفاوت و طبیعتی تازه و زیبا خواهید دید. در این فصل هوایی معتدل با شب هایی تقریبا سرد را در پیش خواهید داشت.

تابستان: تابستان شاید بهترین فصل سفر به منطقه باشد چرا که میزان آب رودخانه کمتر و هوا برای دره نوردی و گذر از رودخانه مناسب تر است.

پاییز: فصل پاییز ممکن است کمی سرد باشد و تجهیزات حرفه ای تری را طلب کند بنابراین باید با توجه به توانایی های تان این فصل را انتخاب کنید.

زمستان: این فصل برای سفر به این منطقه مناسب نیست چرا که به خاطر سرما و بارش برف، مسیر بسیار سخت و لغزنده می شود.

اقامت در سفر به دره نی‌گاه

همان طور که در بخش های قبل اشاره کردیم این دره بسیار بکر بوده و به محض آن که وارد دره شوید دیگر نمی توانید به امکانات خاصی دسترسی پیدا کنید؛ پس باید تجهیزات کامل شب مانی و غذایی همراه تان باشد. در بخش پیمایش اشاره کردیم که بهترین و درست ترین راه کمپ و چادر زدن در دره است که به مهارت و تجهیزات نیاز دارد. 

امکانات دره نی‌گاه

نزدیک ترین جایی که می توانید مواد خوراکی محدودی از آن تهیه کنید دریاچه گهر است. همچنین می توانید با سیستم انرژی خورشیدی که آن جا هست موبایل، پاور بانک و... خود را شارژ کنید.

منطقه حفاظت شده اشترانکوه | میزبان دره نی گاه

این قسمت یکی از منحصر به فردترین مناطق حفاظت شده در ایران به شمار می رود. علت آن وجود گونه های نادر گیاهی و جانوری و ویژگی های خاص توپوگرافیکی اشترانکوه است که آن را به آلپ ایران نیز معروف کرده است. در گذشته تنها دره نی گاه و اشترانکوه جز منطقه شکار ممنوع با نام قرق اختصاصی (تیون) بودند؛ اما با اضافه شدن سایر بخش های اطراف، این منطقه با 98 هزار هکتار در لیست مناطق حفاظت شده قرار گرفت.

دغدغه های کارناوالی

همان طور که گفته شد این منطقه از لحاظ پوشش گیاهی و جانوری بسیار خاص و ویژه است؛ اما آیا آن قدر که شایسته و بایسته است از آن محافظت می شود؟ آیا سازمان حفاظت از محیط زیست تدابیر خاصی برای بهبود شرایط منطقه اندیشیده است؟

شاید نتوان پاسخ قطعی به این سوال داد؛ اما از ظاهر امر این گونه بر می آید که تدابیر آنچنانی برای حفاظت، کنترل ورود گردشگران، تعبیه امکانات و... صورت نگرفته است. در کنار کارهای اجرایی که می توان انجام داد همچنان آموزش های لازم به گردشگران داده نمی شود. کارهای پایه ای و بسیار ساده که می تواند به راحتی به بهتر شدن اوضاع و شرایط محیط زیست کمک کند. فعالیت هایی مثل شیوه های درست پیک نیک در طبیعت، نریختن زباله و... . مکان های طبیعی در معرض تهدید در کشورمان کم نیستند و روزی خواهد رسید که این ثروت ملی آرام آرام نابود خواهد شد پس چه بهتر که با پیگیری به موقع از این فاجعه بزرگ جلوگیری کنیم.

کــــــــارناوالی شــــــــو