زیارتگاه چک چک اردکان | رمزآلود مقدس زرتشتیان در یزد

زیارتگاه چک چک اردکان که آن را با نام‌های دیگری همچون زیارتگاه چک چکو و زیارتگاه پیر سبز نیز می‌شناسند از عبادتگاه‌های زرتشتیان شهر یزد است. مراسم زرتشتیان در چک چک با آداب خاصی برگزار می‌شود؛ در ادامه به شما از تاریخچه این زیارتگاه و آداب ورود به آن خواهیم گفت.

 پیش از ورود به ادامه مطلب تاکید می‌کنیم که کلیه روایات و داستان‌هایی که در این مطلب از آن‌ها سخن خواهیم گفت، نظرات مختلف بزرگان دین زرتشت است و درباره آن‌ها اتفاق نظری وجود ندارد. هیچ‌یک از این روایات ذره‌ای از قداست این مکان برای زرتشتیان عزیز نمی‌کاهد و به عنوان مکانی سرشار از معنویت برای پیروان همه ادیان قابل احترام است.

چرا زیارتگاه چک چک؟

• زیارتگاه چک چک یکی از مهم‌ترین و مقدس‌ترین زیارتگاه‌های دین زرتشت محسوب می‌شود که نزد پیروان این دین ارزش بسیاری دارد.
• موقعیت مکانی این زیارتگاه و وجود درختان سرسبز و چشمه آب در میان سرزمینی کویری یکی از معجزه‌های خلقت را به تصویر می‌کشد.
• رمزورازهای چک چک و مشخص نبودن ریشه پیدایش آن یکی از دلایلی است که می‌تواند شما را راهی این سفر کند. 

چک چک | زیارتگاهی مقدس و رمزآلود

چک چک، چک چکو یا پیر سبز نام زیارتگاهی در نزدیکی اردکان استان یزد است که همه زرتشتیان در سراسر جهان، آن را مقدس می‌شمارند و برایش اهمیت زیادی قائلند. آن‌ها با تمام وجود، عاشق این زیارتگاه هستند و آن را نماد وحدت و هم‌گرایی جامعه زرتشتیان می‌دانند. در کنار اهمیت دینی این محل، وجود آب و درختان سرسبز نیز یکی از عواملی است که آن را از سایر زیارتگاه‌های زرتشتی در یزد متمایز می‌سازد. اتاقک‌های بی‌آلایش و ساده این زیارتگاه که برای زائران زرتشتی تدارک دیده شده‌اند، نیز از جاذبه‌های آن هستند. اتاقک‌هایی که تاریخ قدیمی‌ترین آن‌ها به دوره ناصرالدین شاه قاجار باز می‌گردد.

هنوز هم کارشناسان مذهبی و تاریخی درباره چگونگی به وجود آمدن این مکان مقدس اتفاق نظر ندارند. گویی این زیارتگاه همچون رازی سر به مهر در قلب یک کوه قرار گرفته و فقط اعجاز خلقت را به رخ رهگذران می‌کشد.

چک چک | میزبان مراسم مذهبی زرتشتیان

زیارتگاه چک چک در 24 تا 28 خردادماه (روز اشتاد تا انارام بر اساس تقویم زرتشتی) یکی از مهم‌ترین آئین‌های زرتشتی را میزبانی می‌کند. زرتشتیان در این 5 روز در این مکان گردهم می‌آیند تا هم‌کیشان خود را ببینند و از احوالات و مشکلات آن‌ها جویا شوند. آن‌ها در این روزها سرودهای شاد می‌خوانند و به نیایش و دعا می‌پردازند. در دعاهایشان از فرد یا افرادی یاد می‌کنند که برای حفظ شرافت و پاکدامنی خود در برابر دشمن ایستاده و با کمک اهورایی (خداوندی)، اهورا از دست دشمنان به لابه‌لای کوه‌ها پناه برده‌اند.

مراسم گوناگون زرتشتیان مانند نیایش همگانی، گهنبار خوانی، سدره پوشی ،نذورات، نامزدی و غیره نیز در همین زیارتگاه برگزار می‌شود. در کنار نیایش، آن‌ها از فضای زیبا و تماشایی این مکان نیز لذت می‌برند و پس از چند روز با دلی سبک و شاد زیارتگاه را ترک می‌کنند. شکوه این مراسم به حدی است که برخی به آن لقب حج زرتشتیان را داده‌اند.

 در مهرماه هر سال نیز مراسم باشکوه دیگری برگزار می‌شود و به مناسبت فرا رسیدن جشن مهرگان صدای شادی در این مکان مقدس می‌پیچد.

این زیارتگاه مقدس چگونه شکل گرفت؟

 همان‌طور که پیش از این اشاره کردیم دلیل به وجود آمدن این زیارتگاه هنوز هم بر همگان آشکار نیست و روایات مختلفی درباره آن وجود دارد؛ اما در نهایت آنچه که مسلم است ارزش و قداست این نیایشگاه برای زرتشتیان است که گرد آمدن پیروان این آئین کهن را میسر می‌کند. در ادامه به مهم‌ترین روایات این زیارتگاه مقدس اشاره می‌کنیم:

چک چک | پناهگاه ابدی نیک بانو

آنچه که در ادامه می‌خوانید برداشتی آزاد از نوشته‌ای است که توسط آقای رستم بلیوانی، رییس سابق انجمن زرتشتیان شریف آباد یزد تهیه شده و در چک چک وجود دارد.
بر اساس شواهد و اسناد تاریخی و مذهبی در زمان سلطنت یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، اوضاع کشور دچار آشفتگی شد و وی را ناگزیر کرد تا برای حفظ امنیت خود و خانواده‌اش چاره‌ای بیندیشد. یزدگرد سوم پس از تامل بسیار و سنجیدن موقعیت و شرایط تصمیم گرفت تا از مدائن به یزد کوچ کند و دستور داد تا شهری مستحکم با حصار و برج و خندق برای محافظت از او و خاندانش بنا شود. آنچه که امروز با نام یزد می‌شناسیم همان شهر مستحکم بوده که با گذشت زمان به شکل امروزی خود در آمده است و احتمالا آثار برج و حصار به‌جا‌مانده در محله یزاران نشانی از همان دوران باشد.

یزدگرد که از پیروان دین زرتشت بود، به همراه همسرش کتایون، فرزندانش و خدمه‌ای به نام مروارید به شهر یزد وارد شد. وی هفت فرزند داشت: دو پسر به نام‌های هرمزان و اردشیر و پنج دختر به نام‌های شهربانو، پارس‌بانو، مهربانو، نیک‌بانو (حیات‌بانو) و نازبانو.

یزدگرد به جنگ با مسلمانان پرداخت؛ اما در رسیدن به پیروزی ناکام ماند و به خراسان فرار کرد. در خراسان، مرد آسیابانی او را به قتل رساند و خبر مرگ شاه ساسانی به یزد رسید. خانواده وی برای در امان ماندن از شر دشمنان از یکدیگر جدا شدند و هر یک به گوشه‌ای از یزد گریختند.

در میان فرزندان، هرمزان و شهربانو که پسر و دختر بزرگ یزدگرد بودند، دستگیر و به عنوان کنیز و غلام به عربستان فرستاده شدند.

پارس‌بانو و مهربانو به سمت شمال‌غربی یزد رفتند؛ اما در حدود ارجنان (روستایی از توابع بخش عقدا شهرستان اردکان) با هم خداحافظی کردند. مهربانو به سمت شهر عقدا به راه افتاد و در اثر گرسنگی و رنج راه درگذشت. جسد وی در گوشه باغی در عقدا به خاک سپرده شد که امروزه به مزرعه مهر شهرت دارد. مردم آن منطقه نیز آن را با عنوان محل مهربانو می‌شناسند و با روشن کردن شمع یادش را زنده نگه می‌دارند.

پارس‌بانو با گریز به غرب عقدا به روستایی به نام زرجوع می‌رسد و در کوهی غایب می‌شود. امروزه در این مکان زیارتگاهی وجود دارد که شکاف سنگیِ موجود در آن را محل غایب شدن پارس‌بانو می‌دانند. گفته می شود در گذشته لباس مقنعه مانندی در شکاف سنگ دیده می‌شده که آن را برای تبرک از کوه جدا و حفظ کرده‌اند. اردشیر، پسر کوچک یزدگرد به همراه مادرش کتایون راه خرابه‌های شرقی یزد را در پیش می‌گیرند. کتایون در پشت حصار یزد در چاهی غیب می‌شود که امروزه به زیارتگاه ستی‌پیر معروف است و در شهر یزد قرار دارد. اردشیر هم در شرق یزد در محلی که امروزه زیارتگاه نارستانه نام دارد در میان کوه غیب می‌شود.

نازبانو به سمت جنوب یزد می‌رود و در کوه تیجنگ غیب می‌شود که آن محل نیز به زیارتگاه پیر نارکی شهرت دارد.

نیک‌بانو و مروارید (خدمه یزدگرد سوم و خانواده اش) در بیابان از هم جدا می‌شوند و هر یک به سوی مقصدی تازه به راه می‌افتند. مروارید در کوهی در 17 کیلومتری اردکان ناپدید می‌شود که امروزه به نام کوه هریشت شناخته می‌شود و نزد زرتشتیان از قداست خاصی برخوردار است.

نیک‌بانو  به سمت کوهی در 37 کیلومتری شرق اردکان در حرکت بوده است که در راه سیاهی دشمن را مشاهده می‌کند و با ترس و گریه از کوه بلند و خشکی بالا می‌رود. دشمن به او می‌رسد و ‌به قصد گرفتن او جلو می‌رود. در این لحظه این بانوی پاکدامن آهی از دل می‌کشد و نگاهی به کوه می‌اندازد و می‌گوید:

مرا چون مادری مهربان در آغوش خود بگیر و از دست دشمنانم برهان.

با گفتن این جملات، شکافی در کوه پدید می‌آید و نیک بانو را به درون می‌کشد. دشمن پس از دیدن این اتفاق، از آن محل دور می‌شود.

روایت است که چوپانی در همان نزدیکی، گله خود را گم می‌کند و در پی آن می‌گردد. پس از جستجوی زیاد خسته می‌شود و تشنه و گرسنه به آن کوه می‌رسد و از قطرات آبی که از دیواره سنگی آن بر زمین می‌چکیده، سیراب می‌شود و از خستگی به خواب می‌رود. در خواب بانویی فرهمند را می‌بیند که گله‌اش را در پناه خود گرفته است و از آن محافظت می‌کند. بانو به او می‌گوید:

در این محل اتاقی بنام من بساز و شمع و چراغ بیفروز و به دیگران نیز خبر بده که چنان کنند.

وی از خواب بر می‌خیزد و گله‌اش را می‌بیند که سالم است. از شادی بسیار به سراغ بزرگان زرتشتی می‌رود و به کمک آن‌ها زیارتگاه چک چک را بنا می‌کند. برخی روایات نیز گم شدن گله را انکار می‌کنند و معتقدند نیک بانو به خواب یک چوپان آمده و از او خواسته تا زیارتگاه پیر سبز را بسازد.

این کوه امروزه کوه چک چک نام دارد و محل غیب شدن نیک بانو، به عنوان مقدس‌ترین آتشکده و زیارتگاه زرتشتیان شناخته می‌شود. در این محل نیز آثار لباس وی وجود داشته که برای تبرک کنده شده است.

چک چک | معبدی برای الهه آناهیتا

روشن‌اندیشان زرتشتی بر این باورند که این مکان نمی‌تواند به واسطه ناپدید شدن نیک‌بانو در آن تقدس داشته باشد چرا که در تاریخ زرتشت افرادی همچون آریوبرزن، رستم فرخزاد، مازیار قارن، بابک خرمدین، آرش کمانگیر و افراد دیگر نقش پررنگ‌تری داشته‌اند. از سوی دیگر زیارتگاه‌های منسوب به فرزندان و همسر یزدگرد در بسیاری از نقاط یزد دیده می‌شود در حالی که شکست ساسانیان و فرار یزدگرد از تیسفون بوده است و محل آن فاصله زیادی با این استان دارد.

پیر واژه‌ای است که به آخرین گام عرفانی در آئین مهر (آئین پرستش الهه میترا) گفته می‌شود. زیارتگاه‌هایی از این دست در شهرهای دیگر نیز وجود دارند، مانند بی بی شهربانو در شهر ری و پیر شالیار در کردستان که همه آن‌ها نیز در دامنه کوه و کنار چشمه آب به وجود آمده‌اند تا نشانی از زایندگی الهه آناهیتا، ایزد بانوی پاک باشند. همچنین این زیارتگاه‌ها به سوی شرق احداث شده‌اند تا پیروان مهر در گذشته، به هنگام سپیده دمِ بامدادی بتوانند آئین نیایش نور خورشید را انجام دهند. از این جهت بسیاری این مکان‌ها را به عنوان معبد آناهیتا برای مردمان گذشته می‌شناسند.

از سوی دیگر، نیایشگاه و پیرهای زرتشتی در یزد، هزاران سال پیش از روی کار آمدن ساسانی‌ها وجود داشته‌اند. حتی در تاریخ از دختر و فرزندان بالغ یزدگرد سوم به هنگام فرار از تیسفون سخن به میان نیامده است و به نظر نمی‌رسد که در صورت وجود این فرزندان، آن‌ها مسافت مرز ایران تا مرکز آن را برای فرار از دشمن طی کرده باشند.

چک چک | معجزه ای از جانب یزدان

به هنگام فرمانروايی كيانيان (دومین سلسله پادشاهی اساطیر ایرانی) بر ایران، کاروان‌هایی میان فارس و خراسان که محل سکونت این قوم بود، رفت‌وآمد داشتند و مجبور بودند از حاشيه كوير عبور کنند. یک بار در فصل بهار به هنگام حرکت کاروان از فارس به خراسان، طوفان شدیدی به وقوع پیوست و ادامه مسیر را با مشکل مواجه کرد. کاروانیان قادر به پیدا کردن جاده نبودند و مجبور شدند روزها در بیابان سرگردان بمانند. در یکی از روزها، ناگهان آهويی از پشت كوه بیرون می‌آید و با دیدن و دنبال کردن آن، در پشت کوه به منظره‌ای سبز و خرم و چشمه آب بر می‌خورند. آن‌ها با خوشحالی به بالای کوه می‌روند و از آب گوارای آن می‌نوشند.

کاروانیان در آب، تشعشعات نور خورشيد بر کوه را می‌بینند و مرغان سبز رنگی نیز به چشمشان می‌آید كه بر روی شاخه درختان آوای يزدان يزدان سر داده‌اند. آن‌ها از كوه پايين می‌آیند و پس از یافتن راه، خود را به خراسان می‌رسانند. نقل این ماجرا به گوش فرمانروا می‌رسد و عده‌ای را روانه این محل می‌کند تا چشمه آب را از نزدیک ببینند و شهری را در آنجا بنا کنند که همان یزد امروزی است. فرمانروا دستور می‌دهد که آن مكان را مقدس و محترم شمارند و نام پيرسبز را بر آن نهند. از آن به بعد، پیر سبز به محلی برای زیارت و تفریح تبدیل شد و ساختمان‌هایی را برای جمع‌آوری کتاب و هدایا در آن احداث کردند.

ماجرای آب و درخت مقدس

آب و درخت دو عنصر شکوهمند این زیارتگاه هستند اما وجود آن‌ها در این کویر خشک کمی دور از ذهن به نظر می‌رسد. برای برخی زرتشتیان، حضور این دو عنصر به معجزه‌ای شبیه می‌ماند که برای سبز نگه داشتن یاد نیک‌بانو دختر یزد گرد سوم رخ داده است.

برخی از پیروان این آئین کهن معتقدند که نیک‌بانو در حال گریز از دشمنان بوده و در این محل از اهورامزد طلب کمک می‌کند. دهانه‌ای در کوه باز می‌شود و دختر را به درون می‌کشد اما به هنگام بسته شدن دهانه، قسمتی از چوب‌دستی وی بیرون می‌ماند. پس از مدتی از بالای این کوه بی‌آب و علف قطرات آب مانند اشک چشم یتیمان و ستم‌دیدگان به زمین می‌چکد و آن عصا تبدیل به درختی تنومند می‌شود. جوشش آب به قدری بود که اگر مسافری از آنجا عبور کرد، سیراب شود اما اگر جمعیت بیشتر یا گله گوسفندی به آنجا می‌رسید میزان آن بیشتر می‌شد تا به همه برسد.

بعضی از زائران، آب جاری در این زیارتگاه را قطرات اشک نیک‌بانو می‌دانند و معتقدند او در جایی که از نظرها پنهان است نشسته و اشک می‌ریزد. اشک او از دیواره‌های این زیارتگاه می‌چکد و به همین دلیل بسیاری برای تبرک از آن استفاده می‌کنند. 

زیارتگاه چک چک شامل یک محوطه، مجموعه‌ای از ساختمان‌ها و بنای آتشکده است که به صورت پلکانی بنا شدند و 5 طبقه نامنظم دارد. بام هر طبقه حیاط طبقه بالایی خود است و این ساختار تا بالاترین نقطه زیر کوه ادامه می‌یابد و به مهم‌ترین قسمت زیارتگاه یعنی آتشکده ختم می‌شود. برای ورود به زیارتگاه باید از تعداد زیادی پله که گویی در قلب کوه هستند بالا رفت. از آغاز پله‌ها تا رسیدن به زیارتگاه، بر روی دیوار، نوشته‌هایی از اوستا به چشم می‌خورد. در یکی از آن‌ها چنین جمله‌ای نوشته شده است:

 در دنیا راه یکی است و آن راه رستگاری است.

در نهایت این ساختمان آتشکده یا همان زیارتگاه است که خودنمایی می‌کند؛ ساختمانی سنگی در دل کوه دارد و همچون دهانه یک غار به نظر می‌رسد.

از درون این غار درخت چنار کهنسالی بیرون زده که نامش با شماره ۲۶۹ ‎در فهرست میراث طبیعی ملی کشور به ثبت رسیده است. بر دیوار سنگی غار آبشار کوچکی جریان دارد که در مسیرش، گیاه سیاوشان و گیاه مورد و انجیر كوهی به چشم می‌خورد و قطرات آب با گذر از آن‌ها به درون حوضی سنگی می‌ریزند تا تشنگی زائران را برطرف کنند.

راه ورود به آتشکده یک درب فلزی طلایی است که نقش سرباز هخامنشی نیزه به دست دارد. فضای سرپوشیده زیارتگاه، بنایی کوچک با سقفی سنگی است که در وسط آن یک چلچراغ خودنمایی می‌کند. به محض ورود آن چه که به چشم می‌آید شکل ناهموار و ناصاف دیواره‌هایی است که به صورت طبیعی شکل گرفته و دست نخورده باقی مانده‌اند.

پوشش کف فضای کوچک زیارتگاه، از سنگ مرمر است که به دلیل ریزش قطرات آب از سقف همیشه نَم دارد. در قسمت‌هایی از این پوشش مرمرین، ظرف‌هایی به چشم می‌خورد که آب چکیده از سقف در آن‌ها جمع می‌شود. بخشی از این آب به عنوان تبرک در اختیار زائران قرار می‌گیرد و بخش دیگر نیز به مصرف خوراکی می‌رسد.

همانند بسیاری از زیارتگاه‌های سایر ادیان که تصاویری از بزرگان دینشان را در خود جای داده‌اند، بر روی طاقچه‌های طبیعیِ دیوارِ زیارتگاه چک چک نیز تصاویری از بزرگان دین زرتشت خودنمایی می‌کند و گاهی در جلوی آن‌ها شمع‌های نذری روشن می‌شود.

در وسط فضای زیارتگاه، مجمر یا آتشدان قرار دارد که شعله‌های آن هیچ وقت نباید خاموش شوند. در کنار آن‌ها محلی نیز برای سوزاندن عود یا چوب مقدس نیز تعبیه شده است و بوی آن همیشه به مشام می‌رسد.

در داخل یکی از اتاق‌های این بنا چاهی به عمق بیش از 50 متر قرار دارد که زرتشتیان اعتقاد دارند با بستن نخ به طناب این چاه، حاجت می‌گیرند و خواسته‌های آن‌ها برآورده می‌شود.

در محوطه زیارتگاه، ساختمان‌های دیگری نیز وجود دارند که برای اسکان و پذیرایی از زائران استفاده می‌شوند و هزینه ساخت و نگهداری آن‌ها بر عهده زرتشتیان داخل و خارج از کشور است.

بهترین فصل سفر

درِ زیارتگاه در همه فصول سال به روی علاقه‌مندان و زائران باز است اما به دلیل موقعیت کویری بهتر است ماه‌های فروردین، اردیبهشت، مهر و آبان به دیدن آن بروید چرا که در ماه‌های خرداد، تیر، مرداد و شهریور گرمای هوا ممکن است مشکلاتی را برای شما ایجاد کند.

امکانات رفاهی 

• مجموعه چک چک فاقد فروشگاه یا رستوران است و باید مایحتاج خود را پیش از خروج از شهر اردکان تهیه کنید. بر روی فروشگاه‌های میان راه هم حساب باز نکنید چرا که از اردکان تا چک چک هیچ‌گونه امکانات رفاهی ایجاد نشده است و تنها یک پمپ بنزین در آن حوالی پیدا می‌شود.
• وضعیت سرویس بهداشتی مجموعه نسبتا خوب است؛ اما سرویس فرنگی ندارد.
• آب موجود در زیارتگاه قابل شرب است؛ اما بهتر است که آب بهداشتی به همراه داشته باشید.
• اتاق‌هایی برای اسکان وجود دارد که به خیله معروف‌اند و زائران زرتشتی می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند.

نکاتی برای ورود به زیارتگاه

• همان‌طور که اماکن مقدس سایر ادیان از اهمیت خاصی نزد پیروان آن دین برخوردارند، چک چک نیز در میان زرتشتیان بسیار قداست دارد، پس به هنگام حضور در آن باید حرمت آن را نگاه داشت.
• به منظور ورود به زیارتگاه باید کفش‌ها را در بیاورید و در برخی اوقات ممکن است از شما بخواهند که کلاه نیز بر سر بگذارید یا عرق پیشانی خود را خشک کنید.
• برای جلوگیری از خیس شدن پاها به شما دمپایی سفید رنگی داده می‌شود که می‌توانید از آن استفاده کنید.
• بانوان توجه داشته باشند که آداب ورود به این مکان مقدس مانند مساجد است و در شرایط خاص نمی‌توان وارد آن شد.
• به این نکته نیز توجه کنید که در زمان اجرای مراسم عمومی زرتشتیان در 24 تا 27 خرداد ماه تنها با کارت دعوت می‌توانید به زیارتگاه بروید و در روز سیزده به در نیز ورود غیر زرتشتیان به چک چک ممنوع است.

با تماشای ویدیوی زیر، گشتی در زیارتگاه چک چک بزنید:

دلیل نامگذاری

به سبب چکیدن قطرات آب از سقف و دیواره به این زیارتگاه، چک چک می‌گویند. برخی نیز این زیارتگاه را با عنوان پیرسبز می‌شناسند این عبارت از دو واژه پیر و سبز تشکیل شده است: در آئین مهر (آئین پرستش الهه میترا)، پیر به آخرین گام عرفانی گفته می‌شود و به سبب وجود درختان کهنسال چنار، واژه سبز را به آن افزوده‌اند.

نظرات خارجی ها

زیارتگاه چک چک میزبان گردشگران خارجی نیز هست و جالب است بدانید که آن‌ها چه نظری در مورد این مکان دارند. با هم نگاهی می‌اندازیم به دیدگاه‌های آن‌ها در وب‌سایت معتبر تریپ ادوایزر:

گردشگری از جمهوری چک | 7 اردیبهشت 1397

یک جای معمولی

معبد زرتشتیان یا بهتر بگویم غار... اینجا خیلی قدیمی است و برای رسیدن به آن باید مسیری را در میان کوه‌ها طی کنید. کف اینجا به خاطر چکیدن آب از سقف همیشه خیس است.

گردشگر هلندی | 29 فروردین 1397

قدم به دنیای زرتشتیان

چک چک به معنای قطره قطره نام یک مکان مقدس برای زرتشتیان است. سالانه در زمان جشن ویژه زرتشتیان، بیش از 1500 تن از پیروان این دین از سراسر جهان در همین مکان گرد هم می‌آیند.

شما می‌توانید داستان‌های این مکان را بر روی تابلوها بخوانید و یا آن‌ها را از مردی که آنجا حضور دارد بشنوید. چیزی که ما فهمیدیم این بود که هر یک از اتاق‌های قفل شده متعلق به یک جامعه زرتشتی مختلف در سراسر جهان است. اگر اعضا بخواهند در این محل بمانند، برای استفاده از این امکانات کلید اصلی را از مسئول زیارتگاه دریافت می‌کنند.

برای رسیدن به این زیارتگاه آمادگی جسمانی خوبی داشته باشید. مسیر پله‌ای به خوبی ساخته شده اما باز هم شما را خسته می‌کند. در صورت لزوم استراحت کنید و از تماشای مناظر خارق‌العاده پیش رویتان لذت ببرید.

گردشگری از لیتوانی | تاریخ ثبت دیدگاه 26 فروردین 1397

چشم انداز شگفت انگیز، حال و هوای خارق العاده

آتش 1800 ساله حقیقتا قابل احترام است. زرتشتیان واقعا انسان‌های والایی هستند. می‌توانید در فضای این آتشکده به آرامش برسید.

گردشگر چینی | تاریخ ثبت دیدگاه 15 فروردین 1397

یک جای جذاب، بهترین تجربه بصری من

این مکان زیر صخره‌ای مستحکم در بیابان ایران مرکزی شکل گرفته است. این مقدس‌ترین مکان زرتشتی‌ها به شمار می‌رود. چک چک در نزدیکی شهر اردکان واقع در استان یزد واقع شده و زیارتگاه زرتشتیان است. هر ساله هزاران زرتشتی از ایران، هند و دیگر کشورها در اینجا گرد هم می‌آیند. سنت این است که زائران باید آخرین بخش مسیر را حتما با پاهایشان بپیمایند.

برای گذر از یک شیب تند آماده باشید البته چشم‌اندازهای خوبی نصیبتان می‌شود.

گردشگری از مالزی | تاریخ ثبت دیدگاه 27 آبان 1396

مکه زرتشتیان

سختی گذر از مسیر سربالایی و رسیدن به غار را به جان بخرید تا از این زیارتگاه دیدن کنید. مناظر شگفت‌انگیزی در راه خواهید دید.

توصیه های کارناوالی

• در بازدید از زیارتگاه چک چک، نکات مربوط به حضور در اماکن مقدس را رعایت کنید.
• جاده‌ای که به زیارتگاه منتهی می‌شود از امنیت کامل برخوردار است؛ اما در فصول خلوت توصیه می‌شود به هنگام شب در مسیر رفت یا برگشت نباشید.
• اگر تمایل به کمپینگ در محوطه زیارتگاه داشتید می‌توانید با هماهنگی مسئول زیارتگاه، شب را در آنجا سپری کنید. همچنین می‌توانید برای اقامت یکی از هتل‌های شهرهای اردکان و میبدرا برگزینید.
• برای رسیدن به بنای زیارتگاه باید پله‌های زیادی را پیمود، پس توانایی خود و همراهانتان را در نظر داشته باشید.

سخن آخر

اماکن رمزآلود زیادی در سراسر جهان وجود دارند که هنوز سوالاتی بی‌پاسخ را در ذهن ها بر جای گذاشته‌اند. چک چک یکی از همان مکان‌ها است که با تاریخی نامعلوم ما را به دنیای پر از ابهام خود می‌کشاند.

تا به حال تجربه سفر به مکان رمزآلودی را داشته‌اید؟

اگر چک چک را از نزدیک دیده‌اید تجربیات سفرتان را با دیگر دوستان کارناوالی به اشتراک بگذارید.