خطرناک ترین فرودگاه دنیا | فرودگاه Princess Juliana

تصور کنید در یک ساحل با ماسه های سفید در حال شنا و لذت بردن از افتاب و آرامش دریا هستید .

همه چیز خوب است .

که ناگهان یک هواپیمای غول پیکر از فاصله ی چند متری یا حتی چند سانتی متری از بالای سر شما عبور می کند .

چه حسی به شما دست می دهد ؟!

اگر می خواهید این حس را واقعا تجربه کنید باید به کشور سنت مارتین  بروید .

جایی که هواپیما ها برای نشستن روی باند فرود از بالای سرتان عبور می کنند و شما میتوانید بدنه ی هواپیما ها را حس کنید .

خطرناک و هیجانی مثل  فرودگاه Princess Juliana | سنت مارتین 

با خطرناک ترین فرودگاه دنیا آشنا شوید

این فرودگاه عجیب و خطرناک که فرودگاه پرنسس جولیانا معروف به فرودگاه سن مارتین است در بخش هلندی از کشور سنت مارتین و در جزیره ی کارائیب واقع شده است .این فرودگاه که در سال 1944 توسط پرنسس جولیانا  افتتاح شد توانسته لقب ترسناک ترین فرودگاه دنیا را به خود اختصاص دهد چرا که زمانی که قرار است هواپیمایی بر روی باند فرود بنشیند در کم ترین ارتفاع از شناگرانی که در ساحل Maho  در حال لذت بردن از روزشان هستند , عبور می کند . این موضوع باعث شده که این فرودگاه جزء یکی از جاذبه های گردشگری سنت مارتین باشد که هر ساله تعداد زیادی ماجراجو را برای بازدید از خود به این کشور می کشاند  و هم این که متاسفانه هر سال با وجود اخطار های فراوان حوادث ناگواری در آن رخ می دهد .

آماری جالب در سال ۲۰۰۷ از این فرودگاه منتشر شد که حدود1.647.824  مسافر را سرویس دهی کرده و حدود103.650  گردش هواپیمایی در آن به ثبت رسیده است.

ویدئویی ببینی از لحظه ای که یک هواپیما از بالای سر مردم عبور می کند و در باند فرود می آید

تاریخچه ی فرودگاه

این فرودگاه زیبا و مدرن امروزی در سال ۱۹۴۲ بعنوان یک فرودگاه نظامی فعالیت خودش رو آغاز کرد. اما دیری نگذشت و پس از تنها سپری شدن یکسال از فعالیت نظامی در سال ۱۹۴۳ به یک فرودگاه غیر نظامی تبدیل شد.بازسازی و مرمت این فرودگاه برای استفاده ی بهینه و بهتر در سال  ۱۹۶۴ شروع شد.

در بین سالهای ۱۹۸۵حدودا تا سال ۲۰۰۱ امکانات این فرودگاه بروزرسانی شد . این بروز رسانی و ارتقای امکانات این فرودگاه در چند فاز صورت گرفت .

 بازسازی فرودگاه | فاز اول 

برای اینکه این فرودگاه بشود آن چیزی که بتواند با سایر رقبایش در دنیا رقابت کند لازم بود تا تغییراتی در آن داده شود . این تغییرات در فاز اول  یک برنامه کوتاه مدت بود شامل ارتقای کیفیت و امکانات موجود در فرودگاه و بهبود سطح خدمات در آنجا بود و مستلزم انجام کارهایی مثلتقویت و گسترش و بازسازی باند، افزایش ظرفیت تحمل باندهای پرواز و … بود . 

در کل این فاز شامل موارد زیر بود :

افزایش پهنای باند فرودگاه(از عرض)

تعمیر باند پروازی

ساختن توقفگاه جدید

این فاز از تغییرات در سال ۲۰۰۱ به پایان رسید

بازسازی فرودگاه | فاز دوم 

بعا از اینکه فاز اول بازسازی و ارتقا فرودگاه به پایان رسید نوبت به اجرای فاز دوم آن رسید .

این فاز شامل برنامه ای برای ساخت یک تاسیسات رادار و یک برج برای کنترل ترافیک هوایی بود . همینطور گسترش فضای فرودگاه تا ۲۷،۰۰۰ متر مربع (۲۹۰،۰۰۰ فوت مربع) که در طول سال بتوان چیزی در  حدود ۲٫۵ میلیون مسافر را سرویس دهی کرد . درکنار برنامه های گسترش فرودگاه در این فاز , برنامه هایی هم در مورد استاندارد سازی هم صورت گرفت و یکی دیگر از کارهای فاز دوم این پروژه ایجاد باند امن به طول ۱۵۰متر در انتهای هر دوجهت بود .  تا اینکه این فاز از تغییرات در ۲۹ مارس ۲۰۰۴ به پایان رسید و ترمینال جدید در اواخر اکتبر۲۰۰۶ بازگشایی شد .

بازسازی فرودگاه | فاز سومی | فازی که هرگز عملی نشد 

پروژه ی بازسازی و ارتقای امکانات و کیفیت فرودگاه قرار بود که در 3 فاز انجام شود اما فاز سوم آن هرگز عملی نشد . چرا که فاز سوم این پروژه در صورتی انجام می گرفت که فازهای قبلی ترافیک مسافری فرودگاه را بالا برده باشند . در این فاز قرار بود  این اقدامات صورت گیرند :

افزایش ساختمان ترمینال

سیستم تاکسی فرودگاهی و ...

اما با بد اقبالی این فرودگاه فاز سوم با افزایش قیمت جهانی در سال 2003 توام شد و این بحران تا اوایل سال 2008 ادامه داشت . این عوامل باعث کاهش سفرهای هوایی و همچنین فرودگاه سن مارتین شد که فاز ۳ این پروژه هرگز اجرایی نشد.

اطلاعات کلی در مورد فرودگاه سنت مارتین 

تمام تغییرات و بازسازی ها در این فرودگاه صورت گرفت تا بتوان از آن به عنوان یک فرودگاه بین المللی استفاده کرد . در نهایت فرودگاه سنت مارتین فرودگاهی شد با مشخصات زیر :

فرودگاهی با ترمینالی در حدود 27.000 متر مربع

4 ترمینال 

۴۲گیت ورودی

۱۱گیت کنترل گذرنامه(مسافران ورودی)

۵گیت کنترل گذرنامه(خروجی)

 فرودگاهی با ساعت کاری 7 صبح تا 9 شب برای رفاه حال مردم آن منطقه و کنترل آلودگی صوتی

  7.000 متر مربع برای قسمت فرود هواپیماهای باری

40 واحد فروشگاه در زمنیه های مختلف برای مسافران 

 برج کنترل فرودگاه سنت مارتین

یکی از اصلی ترین قسمت های این فرودگاه بدون شک برج کنترل آن است جایی که لحظه ای غفلت و اشتباه در محاسبه حتی در چند صدم میلی متر ممکن است سانحه ی فجیعی به بار بیاورد . برج کنترل این فرودگاه دارای سیستمی است با دو رادار به شدت قدرتمند که می تواند ترافیک هوایی را در فواصل 50 مایل دریایی (93 کیلومتر) و 250 مایل دریایی (460 کیلومتر) کنترل کند . بعد از بازسازی و اعمال تغییرات در این فرودگاه برج کنترل آن هم به شدت مورد توجه قرار گرفت و تمام امکانات آن به روز شد .

خلبانان ماهر 

بدون شک نشستن در چنین فرودگاهی , کار ساده ای نیست البته برای مایی که هیچ چیز از خلبانی نمی دانیم شاید نشاندن یک هواپیمای کنترلی در یک باند فرود ساختگی نیز سخت و دشوار باشد اما برای کسی که یک خلبان است بدون شک نشستن در این فرودگاه یک چالش است , شاید زمانی که خلبان هواپیما را بر باند فرود می نشاند به این فکر می کند که سر یا دست کسی را قطع نکند ... به همین جهت خلبانانی که قرار است در این فرودگاه فرود بیایند قبل از اولین تجربه شان دوره هایی را می گذرانند یا اگر هم در این دوره ها شرکت نکنند بودن شک یک خلبان حرفه ای و کارکشته خواهند بود .

هشدار به مردم

با توجه به این که این پروازهای این فرودگاه برای فرود باید از بالای سر شناگرانی عبور کنند که در ساحل Maho  در حال شنا هستند , در صول این ساحل علائم هشدار دهنده ای نصب شده است تا از خطرات احتمالی جلوگیری شود . همینطور از مردم خواسته شده است که در زمان بلند شدن یا نشستن هواپیما از نزدیک شدن به باند خودداری کنند چرا که شدت بادی که در آن لحظه در آن منطقه می وزد این قدرت را دارد که یک انسان را به فاصله ی چند متری پرتاب کند . 

پس حواستان را جمع کنی که کجا هستید ...

شاید با دیدن این ویدئو ابعاد موضوع برای شما روشن شود

حوادث رخ داده در فرودگاه سنت مارتین 

جالب است چنین فرودگاهی با چنین باند فرودی نزدیک به یک ساحل شلوغ , تا به حال حادثه ی ناگواری نداشته است که البته این جای خوشحالی دارد .تنها حوادثی که در این فرودگاه رخ داده است مربوط به موارد زیر می شوند :

در 2 می سال 1970 ، پرواز 980 ALM  , یک هواپیما در اب اقیانوس سقوط کرد و 22 تن از 57 مسافر آن به علاوه ی یکی از اعضای خدمه ی آن دچار جراحت شدند . دلیل سقوط این هواپیما این بود که هواپیما به دلیل اینکه چندین بار تلاش نا موفق برای فرود داشت سوختش تمام شد و در نهایت در اقیانوس سقوط کرد .

در 21 دسامبر 1972 ، یک هواپیمای کانادایی نتوانست به خوبی باند فرود را تشخیص دهد و سقوط کرد . متاسفانه تمام 11 مسافر آن و دو خلبان آن جان باختند .

در 30 اکتبر سال 2014 ، هم حادثه ای مشابه سال 1972 رخ داد و دو خلبان آن پرواز جان خود را از دست دادند 

ویدئویی از این فرودگاه هیجان انگیز

کلام آخر ...

شما چه نظری در مورد این فرودگاه دارید ؟

حاضرید در این ساحل شنا کنید و شاهد عبور هواپیمایی غول پیکر از بالای سرتون باشید ؟!

جالب است این را بدانید که این فرودگاه در لیست ترسناک ترین جاذبه های گردشگری دنیا با  اقتدار در رتبه اول قرار دارد .

البته باند فرودی که دروازه ی ورود به هیمالیاست  , شاید از اینجا ترسناک تر باشد !

نظر شما چیه ؟